Tasodifiy hikoya: bu fact
sex vaqtida ayol kishi erkak kishiga qaraganda koproq orgazm olarkan...davomi

bilib, deraza qarshisiga bordi. Derazani ochdiyu, shoshilib kirgan shamoldan bahra oldi. Yengilgina shamolda bir hunuk kerishish qilib, chuqur nafas oldi. Ön ikkinchi qavatdan, shahar manzarasi juda ham chiroyli körinar edi. Chiroqlar allaqachon yoqilgandi. Özining binosi pastida turgan mashinaga közi tushdi.
-Ovqat tayyor. Suzib beraymi? -xotini tösatdan savol berdi.
-Biroz shoshma! Mashinamni garajga qöyib chiqaman.
-Hop.
Aziz özi uchun ajratilgan garajiga mashinasini qöydi. Pulni ham olgandi. Uni ham mashina ichiga qöyib, garajni qulfladi. Öz uyiga kötarildi. Uyga kirib, dasturxon atrofiga ötirdi. Ovqat suzilib, qoshiqlarning laganga urilgan ovozlari boshlandi. Er-xotin jim, biri bir narsa demasdi. Lagan böshagach, xotin sukunatni buzdi.
-Yana suzib beraymi?
-Yöq!
Aziz mehmonxonaga ötdi. Televizorni yoqib, "sport" kanalini tomosha qila boshladi. Xotini ham kelib, unga suyanib ötirib oldi.
-Aziz akaaa?!
-Nima?
-"Yoshlar"ga oling!
-Nega?
-Serial beryapti, qiziq joyiga kelgan. Körishim kerak!
-Hechamda. "Formula-1" poygalari ketayotgan bir vaqtda serial körarmish.
-Baribir kim yutishini bilasizku!
-Yöq. Bu bir marta beradi. A serialing har kun beradi. Ertaga köraverasan! Men uyda bölmayman.
-Nega? Qayerga ketasiz?
-Aa qayerga bölardi, ishada!
-Aldamang, ertaga yakshanba.
-Dastur özgarmoqda, borish kerak! Kechgacha kelmayman!
-Men ham ketaman.
-Qayerga?
-Uyimdagilarni juda sog'indim!
-Unda ikki-uch kunga borib kelaver.
Bu gapdan Lobar biroz hayron bölsada, sir boy bermadi.
-Yaxshiii. Unaqada ikki kunga ketaman. Jiyanlarim bilan bir yayray.
-Yaxshi.
-Kech kelishingizga ovqat qilib ketaymi ertaga?
-Yöq! Juda ham kech kelishim mumkin. Ishxonada ovqatlanarman.
-Hop.
Lobar shunday dediyu, yotoqxonaga kirib ketdi. Telefonidagi "WeChat"iga sms kelgan ekan.
"Salom Lobar. Yaxshimisan? Hayoting qanday?"
Bu yaqin dugonasi Komola edi.
"Yaxshiman rahmat. Hayotim ham adashmasam yaxshi. Özingdachi?"
Zum ötmasdan yana xabar keldi.Meniki zör. Sen nega adashmasam deyabsan. Ering bilan yana janjallashdingmi?"
"Hm. Har kuni arzimas janjal. Nima qilsam ham aybdorman."
"Bu yerda bir gap borda dugonajon. Kechalari munosabatingiz qanday? Ya'ni töshakda"
"Eh sörama! Na menda, na unda bu ishga istak bor. Aloqa vaqtida bir birimizdan ayb qidiramiz."
"Hmm. Demak, ering hayotida yana bir ayol bor"
"Yög'a, men hech shubha qiladigan ish körmaymanku!"
"Uyga kech kelyabdimi?"
"Ha biroz"
"Tergasang koyiyabdimi?"
"Ha shunday"
"Demak aniq boshqasini topgan."
"Voy xotinboze, men yoqmay qolibmanmi hali"
"Hösh, endi nima qilasan?"
"Köraman. Vaziyatga qarab bir aniq ish qilay. Hayratdan yoqa ushlasin."
"Lobar, erim keldi, hayr, yana gaplashamiz!"
"Axa hop, hayr".
Lobar ham telefonini qöyib, uxlash uchun tayyorgarlik kördi. Kiyimlarini yechib, tungi köylakni endi kiyayotgandi, eri kirib qoldi. Aziz xotinini krovat ustida yarim yalang'och badani va ochiq turgan bellarini körib, ehtirosi uyg'onib ketdi. Yöl-yölakay sviterini yechib, xotini tomon yura boshladi. Shartta bellaridan quchoqlab, tepaga kötardi. Böyinlardan öpa boshladi. Tindirmasdan ehtirosli bösalar hadya qilar edi. Qöllari ham bel va kökraklar ustidan siypalar, mahbubasini erkalardi. Bösalar va erkalashlar natijasida, Lobarning ancha vaqtdan buyon uyg'onmayotgan ehtiroslari uyg'ona boshladi. U ham bösalarga javob qaytarar, tobora erining pinjiga kirib borardi. Aziz bösa va erkalashlardan biroz tiyilib, mahbubasi hamda özining ustidagi latta-puttalarni barini yechib tashladi. Qip yalang'och holda bir-birining bag'riga singib ketishdi. Anchadan beri bir-birining diydorini sog'ingan ikki yurak ham, ehtirosdan tinmay dukillardi. Aziz xotinining belidan ushlab, ohista krovatga yotqizdi. Özi ham ustiga yotib, lablarini lablaridan uzmagan holatda, bir qöli bilan jinsiy a'zolarni bir-biriga tög'irladi. Ohistalik bilan kirgazdi. Asta sirg'aliiib kirgan asbob, Lobarning huzuri edi.
-Mmmmm. Begimmm.
Bu söz, ehtirosli ovozlarning boshlanishi va sukunatning tugashi bölib xizmat qildi. Azizning ham harakati jadallashib, qattiq-qattiq nafas ola boshladi. Asbobi asaldon devorlariga tekkanida, Aziz boshini tepaga kötarib qöyardi. Xotini esa tinmay lablari uchun sherik qidirar, bu lazzatning tugamasligini ich-ichidan hohlar edi. Aziz harakati tezlashib oxirgi nuqtalariga yetib kelayotgan bir vaqtda, Lobar endigina ehtiroslar og'ushiga kirgandi. U lazzatni his qilardi, ichida olov yonib, butun vujudini qizitib rohat berardi. Bu rohat va lazzatning bardavom bölishini hayol qilib, erining sochlarini silar edi.
-Mmmm, ahhhh...
Aziz asbobidan beruxsat chiqib kelayotgan suyuqlikni his qildi.
-Uxxx... -u shunday deb töxtab qoldi va asbobini sug'urib, gavdasini tik qildi.
Endigina ehtiros bog'iga qadam qöygan Lobar, mana shu bog'dan bir onning özidayoq quvildi. U oxirga yetkazolmagandi. Eriga najod közlari bilan qarab turardi.
-Nima? Nega unday qaraysan? -eri shunday dediyu, yotoqxona ichidagi hammomga kirib ketdi.
Hafsalasi pir bölgan Lobar, jaxl bilan yonidagi yostiqni polga uloqtirdi. Hayoliga ming bir narsa kelardi: "nahot meni sevmaydi?, men bilan birga bölishni istamaydi, meni qoniqtira olmaydi". Shunga öxshash savollar bilan chalg'ib turganda. Eri hammomdan sochiqqa artinib chiqib keldi. Lobar örnidan turib, hammomga kirib ketdi. Poklanib chiqganida, eri allaqachon pishillab uxlab bölgandi. Tungi köylagini kiyib, uxlash uchun yotdi. Uyqusi ham kelavermasdi. Nuqul hayoliga dugonasining gaplari kelardi. Shu payt telefoniga habar keldi. Ochib körsa, eski sinfdoshi. Bir vaqtlar uning oshiqlaridan biri bölgan Adham sinfdoshi ekan. Uni eri ham yaxshi tanigani uchun, onda-sonda gaplashib turishardi.
"Hayrli kech" deb yozilgan smsga, "Senga ham, qalaysan" deb javob yozdi.
"Kutib turgan ekansanda yozishimni"
"Hmm, qayerdan bilaqolding"
"Bildimda. Nimalar bilan bandsan? Iye uzr, erga tekkandan keyin kechasi nima ham qilardi"
"Eee hazillashmagin Adham, yaramga tuz sepma!"
"Nega endi yara? Nima demoqchisan"
"E böldi, hech narsa"
"Yöq, aytasan!"
"Bu oilamdagi bir gap, uni na senga na boshqaga aytmayman, tushundingmi?"
"Yaxshi. Senda bir-ikki gaplarim bor edi, maylimi qöng'iroq qilsam?"
Lobar pishillab uxlab yotgan eriga bir qarab qöyib, biroz öylandida, yotoqxonani tark etdi. Balkonga chiqib, sinfdoshiga xabar jönatdi. Zum ötmay Adham qöng'iroq qildi.
-Allo.
-Allo.
-Bezovta qilmadimmi Lobar?
-Yöq, nima gaplar?
-Menda tinch, hech gap yöq, sen boshla, ering kasalmi yo urishib qoldinglarmi?
-Yöq, hammasi joyida.
-Aldama, bilasana ichingdagini özingdan yaxshi bilaman.
-Baribir aytmayman.
-Aytasan...
Lobar Adhamning ilmoqli gaplari va qistovlariga bardosh berolmay, sinfdoshiga yorildi. Bor dardini, tashvishini oqizmay-tomizmay aytib berdi. Sinfdoshi ham Lobar uchun ajoyib takliflar taqdim qilsada, eri uchun bölgan mehri yoqolgani tufayli, hech qanday ijobiy harakat qilgisi kelmasdi.
-Senda yana bir yöl bor.
-Qanaqa yöl?
-Xiyonat.
-Nimaaa?
-Tög'ri eshitding!
-Hech qachon.
-Axir senga xiyonat qilyabdiku!