Tasodifiy hikoya: Бахтнинг олис манзили 7
Анвар, бечора Анвар… Икки ўт орасидаги Анвар. Олдин ким эди? Қандай аҳволда эди? Ким уни шу даражага...davomi
Анвар, бечора Анвар… Икки ўт орасидаги Анвар. Олдин ким эди? Қандай аҳволда эди? Ким уни шу даражага...davomi
Библиотека | Boshqalar | Er xotin va Aka singil voqiyasi
yeya boshladi.
-Mmm. Diding chakkimas ekan. Menga yoqadigan shokoladlardan ekan.
-Menga ham ber.
-Yöq.
-Iltimos!
-Yaxshi. Faqat bitta bölagini.
-Mayli.
Lobar shokolad bölagini Adhamga uzatdi.
-Qöling bilan emas, labing bilan.
Lobar ikkilanib turdida, "nima bölsa böldida" deb, shokolad bölagi turgan lablarini sinfdoshiga chözdi. Adham epchillik bilan bellaridan tortib olib, qattiq quchgan holatda, labidagi shokoladni labi bilan oldi. Endi bu baquvvat qöllardan qochib qutulishning iloji yöq edi. Adham asirasini yotoq tomonga sudray boshladi. Yöl-yölakay eshikni ham qulflashdi.
-Qulflashning hojati yöq, bizning qavatda boshqa hech kim turmaydi.
-Ering kelsachi?
-U kelmaydi kechgacha.
Ikki sinfdosh bösalar ostida yotoqxonaga kirishdi. Lobar eriga qaraganda ehtirosliroq, gavdasi kattaroq va mushaklari baquvvat erkak bilan birgaligi tufayli, ehtiroslari öt bölib yona boshladi. Bir tarafdan eriga xiyonati uchun köngli g'ash bölsa, bir tarafdan öz eriga örinli javob qaytarayotgandek bölardi. Adham ham mohirlik bilan, shoshmasdan undan bösalar olar, badanini silab siypalardi. Sinfdoshlar quchoqlashib turgan bir vaqtda, boshqa bir köp qavatli uyning yettinchi qavatida, Aziz va Mahliyo suhbat seriyasini tugatib, bösalar seriyasiga start berishgandi. Yarim yalang'och holda, badanlari toblanayotgan juvonning, duch kelgan joyidan bösalar olinardi. Söngi libos atalmish, ich kiyimlar ham Aziz tomonidan yechib tashlandi. Bir-biriga yetti yot begona bölgan ikki tana, yalang'och holatda birlashishdi. Yetti oydan beri, erkak taftida yonmagan juvon, asbobni ushlab, jinsiy lablariga tög'irladi. Uni niyatini tushunib, xiyonatkor erkak ham, qög'irchoq qiyofasidagi juvonni, krovatga yotqizdi. Bir siltash bilan kerakli nishonni urdi. Og'riqning zörini his qilgan beva, közlarini katta ochib:
-Ayyy. -deb baqirib yubordi.
Siltalangan holatida ehtirosli ovozlari kuchayib bordi. Oyoqlari orasi tölgani uchun juda ham mamnun edi.
-Ahhh, mmm...
Dastlabki og'riq yoqolib, örnini yetti oy kutilgan ehtiros egallay boshladi. Pastki labini qattiq tishlardi. Tuyaqushnikidek uzun va öta jozibador oyoqlari bilan, Azizning belidan qisib öziga tortardi. Ehtiros markazlari endi ayon bölayotgan bir vaqtda, eshik qöng'irog'i chalindi. Mahliyo hech qanday gap sözsiz tashqariga yugurgiladi. Eshik közchasidan tashqariga qaradida, halatini kiyib, eshikni obhdi.
-Opa bezovta qilmadimi? -bu tög'ridagi qöshni edi.
-Yöq Naziraxon, tinchlikmi?
-Anavi pishiriqni bugun örgating demoqchi edim.
-Uzur Nazira, shoshib turgandim, ketishim kerak edi.
-A yö mayli opa. Boshqa safar ekanda.
Eshikni yopib, yotoqqa kirdiyu, kiyimlarni alishtira boshladi.
-Siz ham kiyining, hozir ketmasak qöshnim yana chiqadi.
Vaziyatni tushungan Aziz, kiyinib pastga tushib ketdi. Ketidan Mahliyo ham tushdi. Mashinada mingga qöyib, uyi tomon yetib keldi.
-Qayerga keldik?
-Uyimga!
-Tushing mashinadan tezroq, tezroq tugatishni hohlayman.
-Albatta.
Katta eshikdan kirib, lift tugmasini bosishdi. Lift ichiga kirishdi, eshiklari yopildi. Sabri bir kosaga sig'maydigan Aziz, Mahliyoga yopisha ketdi. Duch kelgan joylaridan ezg'ilab turganida, ön ikkinchi qavatga ham yetib kelishdi. Eshik ochildiyu, ular bir-biriga yopishgan holatda tashqariga chiqishdi.
-Odamlar...
-Bu qavatda bizdan boshqa odam yöq!
-Xotiningiz...
-U onasinikida, ertaga kechqurun keladi. Hullas, ertagacha menikisiz!
-Hooop, iiimmm. -dedi bösalar ta'sirida.
Kalit bilan eshikni ochishdiyu, yotoqxona tomon yurishdi. Ichkarida esa, sinfdoshlar allaqachon "dars"ni boshlab yuborishgandi. Adham Lobarni kötarib olgan, xiyonatkor ayol uning bellaridan oyog'ini ötkazib, yelkalarini qattiq ushlab olgandi. Adham uning böliq dumbalaridan ushlab, kötarib-tushirar, lablarini labidan uzmasdi. Eshik ochildiyu, tört juftlashgan lablar uzilib, tört juft közlar bir-biriga hayrat ila qaradi.
-Azizaka!
-Lobaar!
-Aka!
-Mahliyo!
Shu tört hayrat sözlari er-xotin va aka-singilning og'zidan baravar chiqqandi. Lobar eridan uyalib, hammomga chopqillab ketsa, Mahliyo yalang'och akasidan uyalib, tashqariga chiqib ketdi..
-Mmm. Diding chakkimas ekan. Menga yoqadigan shokoladlardan ekan.
-Menga ham ber.
-Yöq.
-Iltimos!
-Yaxshi. Faqat bitta bölagini.
-Mayli.
Lobar shokolad bölagini Adhamga uzatdi.
-Qöling bilan emas, labing bilan.
Lobar ikkilanib turdida, "nima bölsa böldida" deb, shokolad bölagi turgan lablarini sinfdoshiga chözdi. Adham epchillik bilan bellaridan tortib olib, qattiq quchgan holatda, labidagi shokoladni labi bilan oldi. Endi bu baquvvat qöllardan qochib qutulishning iloji yöq edi. Adham asirasini yotoq tomonga sudray boshladi. Yöl-yölakay eshikni ham qulflashdi.
-Qulflashning hojati yöq, bizning qavatda boshqa hech kim turmaydi.
-Ering kelsachi?
-U kelmaydi kechgacha.
Ikki sinfdosh bösalar ostida yotoqxonaga kirishdi. Lobar eriga qaraganda ehtirosliroq, gavdasi kattaroq va mushaklari baquvvat erkak bilan birgaligi tufayli, ehtiroslari öt bölib yona boshladi. Bir tarafdan eriga xiyonati uchun köngli g'ash bölsa, bir tarafdan öz eriga örinli javob qaytarayotgandek bölardi. Adham ham mohirlik bilan, shoshmasdan undan bösalar olar, badanini silab siypalardi. Sinfdoshlar quchoqlashib turgan bir vaqtda, boshqa bir köp qavatli uyning yettinchi qavatida, Aziz va Mahliyo suhbat seriyasini tugatib, bösalar seriyasiga start berishgandi. Yarim yalang'och holda, badanlari toblanayotgan juvonning, duch kelgan joyidan bösalar olinardi. Söngi libos atalmish, ich kiyimlar ham Aziz tomonidan yechib tashlandi. Bir-biriga yetti yot begona bölgan ikki tana, yalang'och holatda birlashishdi. Yetti oydan beri, erkak taftida yonmagan juvon, asbobni ushlab, jinsiy lablariga tög'irladi. Uni niyatini tushunib, xiyonatkor erkak ham, qög'irchoq qiyofasidagi juvonni, krovatga yotqizdi. Bir siltash bilan kerakli nishonni urdi. Og'riqning zörini his qilgan beva, közlarini katta ochib:
-Ayyy. -deb baqirib yubordi.
Siltalangan holatida ehtirosli ovozlari kuchayib bordi. Oyoqlari orasi tölgani uchun juda ham mamnun edi.
-Ahhh, mmm...
Dastlabki og'riq yoqolib, örnini yetti oy kutilgan ehtiros egallay boshladi. Pastki labini qattiq tishlardi. Tuyaqushnikidek uzun va öta jozibador oyoqlari bilan, Azizning belidan qisib öziga tortardi. Ehtiros markazlari endi ayon bölayotgan bir vaqtda, eshik qöng'irog'i chalindi. Mahliyo hech qanday gap sözsiz tashqariga yugurgiladi. Eshik közchasidan tashqariga qaradida, halatini kiyib, eshikni obhdi.
-Opa bezovta qilmadimi? -bu tög'ridagi qöshni edi.
-Yöq Naziraxon, tinchlikmi?
-Anavi pishiriqni bugun örgating demoqchi edim.
-Uzur Nazira, shoshib turgandim, ketishim kerak edi.
-A yö mayli opa. Boshqa safar ekanda.
Eshikni yopib, yotoqqa kirdiyu, kiyimlarni alishtira boshladi.
-Siz ham kiyining, hozir ketmasak qöshnim yana chiqadi.
Vaziyatni tushungan Aziz, kiyinib pastga tushib ketdi. Ketidan Mahliyo ham tushdi. Mashinada mingga qöyib, uyi tomon yetib keldi.
-Qayerga keldik?
-Uyimga!
-Tushing mashinadan tezroq, tezroq tugatishni hohlayman.
-Albatta.
Katta eshikdan kirib, lift tugmasini bosishdi. Lift ichiga kirishdi, eshiklari yopildi. Sabri bir kosaga sig'maydigan Aziz, Mahliyoga yopisha ketdi. Duch kelgan joylaridan ezg'ilab turganida, ön ikkinchi qavatga ham yetib kelishdi. Eshik ochildiyu, ular bir-biriga yopishgan holatda tashqariga chiqishdi.
-Odamlar...
-Bu qavatda bizdan boshqa odam yöq!
-Xotiningiz...
-U onasinikida, ertaga kechqurun keladi. Hullas, ertagacha menikisiz!
-Hooop, iiimmm. -dedi bösalar ta'sirida.
Kalit bilan eshikni ochishdiyu, yotoqxona tomon yurishdi. Ichkarida esa, sinfdoshlar allaqachon "dars"ni boshlab yuborishgandi. Adham Lobarni kötarib olgan, xiyonatkor ayol uning bellaridan oyog'ini ötkazib, yelkalarini qattiq ushlab olgandi. Adham uning böliq dumbalaridan ushlab, kötarib-tushirar, lablarini labidan uzmasdi. Eshik ochildiyu, tört juftlashgan lablar uzilib, tört juft közlar bir-biriga hayrat ila qaradi.
-Azizaka!
-Lobaar!
-Aka!
-Mahliyo!
Shu tört hayrat sözlari er-xotin va aka-singilning og'zidan baravar chiqqandi. Lobar eridan uyalib, hammomga chopqillab ketsa, Mahliyo yalang'och akasidan uyalib, tashqariga chiqib ketdi..