Tasodifiy hikoya: "кухня"(tanlovga)
-Ey ,yotaverasizmi mundoq erkaklarga o'xshab haraktchan bo'lsangizchi!!(to'shakda unaqa dangasa em...davomi

sevgilisining bo'ynidan o'tib, ko'krak tepa qismiga tushdi. Iforning asosiy maskani hisoblanuvchi bu joyni, bo'salar bekatiga aylantirdi. Oldi katta uchburchak ochiq ko'ylak bo'lganligi uchun, o'pichlar bag'ishlanayotgan joy ham kattaroq edi. Ko'krak tepalaridan o'pib, boshini tepaga ko'tardi. Chanqoq lablar yana to'qnashdi. Rouz ham juftining ikki yuzidan ushlab, lablarini unga bag'ishlar edi. Jek esa, bu orada qo'llarini tilla rang ko'ylakning orqa tomoniga yugurtirgandi. Ko'ylak orqa tugmalaridan birini endi bo'shatayotgandi.
-Shoshma Jek!
-... -Jek unga savolomuz nazar soldi.
-Bu yerdamas! Yur!
Qaynab chiqayotgan ehtiros bir chetga surilib, turli xil chamadon va buyumlar orasidan yura boshlashdi. Huddi, yana ozgina yursa bir-birini yoqotib qo'yadigandek, qo'llarini qattiq ushlab olishgandi. Bolalarcha nimanidir intiq qidirishardi. Ombor markazida turgan aravaga to'qnash kelishdi.
-Qara Jek, ajoyibku!
-Ha, ajoyib!
-Yur, yoniga boramiz!
Bejirimgina alvon tusdagi ot qo'shiladigan faytonli arava yoniga borishdi. Ko'rinishidan chamasi o'n yillik tarixga ega bu ot aravaning, usti va eshiklari biroz chang bosgandi. Jek ehtirom ila Rouz uchun fayton eshigini ochdi.
-Marhamat honim!
-Rahmat! -deb, Jekning qo'lidan tutib, fayton ichiga kirdi.
Jek esa, otlarni jilovini tutuvchi aravachi o'rniga o'tirdi.


-Qayoqqa boramiz xonim?
-Uzoqqa... Hech kim topa olmaydigan joylarga.
-Faqat ikkimiz. Boshqa hech kim!
Rouz Jekning so'zlaridan ilhomlanib, uni qo'llaridan ushlab, ichkariga tortib oldi...
Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ
Qarama-qarshi joylashtirilgan yumshoq o'rindiqlarning biriga, yonma-yon joylashib olishdi. Rouz halaskori Jekning ko'zlariga qarab turar edi. Ikki sevishgan ko'zlaridan-ko'zini uzmay, yana bir bo'salar olamiga sayr aylashdi. G'unchadek lablar shitirlashi ila, boya yechilib ulgurmagan ko'ylak tugmalari yechila boshladi. Jek shoshmasdan, ohista harakat yordamida, Rouzning ehtirosini qitiqlab borardi. Goh bo'ynidan o'par, goh badanini silar, gohida tillarini tili bilan o'ynar edi. Qo'llari ko'ylak tugmalarini yechib bo'ldi. Söngra, tilla rang libosni, ayol yelkalari uzra pastga tushirdi. Rouz ham tushayotgan ko'ylak yo'nalishi bo'ylab, yelkalarini ohistagina tepa-pastga o'ynatib qo'ydi. Ortiqcha harakatlardan qochib, libosni birvarakayiga oyoqlardan ham chiqarib olishdi. Jek qarshisida korset va ich kiyimda turgan sanamni quchog'iga oldi. Beli bo'ylab qo'lini aylantirdi. Bir qo'li bilan do'mboq sonlar orasini silay boshladi. Bu harakati Rouzga hush yoqdiyu, ehtiros bilan ovoz chiqardi:
-Mmmm, Jeeekk.
-Bu kunni anchadan beri kutgan edim.
-Men hammm.
Ikkisi ham ehtirosdan to'lg'onib harakat qilardi. Rouz o'rindiqga o'tirgan holatda bo'lsa, Jek fayton poliga cho'kkalagan holatida edi. Rouz oyoqlarini Jekning belidan o'tqazib oldi. O'ziga qattiq tortib, bo'salar uchun qulaylik yaratdi. Lablari tinmay bo'sa hadya qilayotgan bir vaqtda, qo'llari Jekning ko'ylagini yechish bilan ovora edi. Tugmalari yechilgach, ko'ylak tanadan chiqarib tashlandi. Oz fursat bo'lsada, bir-birini sog'inib qolgan lablar yana tutashdi. Jek bo'salarni to'htatmasdan kamarini yechib, shimini pastga tushirdi.



Oyoqlarini birin-ketin shimdan chiqarib, Rouzning oyoqlarini belidan teparoqqa ko'tardi. Ich kiyimini ham pastga, shimi yoniga tushurib, undan ham oyoqlarini chiqarib oldi. Endi Rouz qarshisida sevgilisini yalang'och holatida ko'rar, u bilan iloji boricha tezroq qovushgisi kelardi. Jek esa buni aksini qilar edi. U ohistalik bilan harakatlanib, mahbubasining ehtiroslarini junbushga keltirar edi. Boyadan beri halaqit berayotgan ich kiyimlarni yecha boshladi. Ulardan halos qilgach, ozodlikka chiqqan ko'kraklar orasiga bosh suqdi. Birini olib, birini qo'yib tinmay o'pardi. Taglaridan tishlab iz qoldirar, qo'li bilan qattiq ezib qo'yardi. Oppoq, dumaloq ko'kraklar o'rtasida, boshqacha tusda ajralib turgan so'rg'ichlarni ham tinch qo'ymas edi. Oyoqlari orasida och pushtirang bo'lib ajralib turgan avratiga ham vaqt ajratardi. U chap qo'li bilan klitorlar ustini tinmay aylantirsa, o'ng qo'li bilan ko'kraklarni ezardi. Namlangan ayol a'zosi ham, o'z jinsiy sherigini qidirib, qichiy boshlagandi. Rouz qo'li bilan paypaslab, nihoyat Jekning asbobini qo'lga kiritdi. Allaqachon hajmini kengaytirib ulgurgan asbobni, uyoqdan-buyoqqa o'ynab unga ham azob bera boshladi. Rouzning hansirayotgan nafasi biroz o'zgarib, rangi ozgina qizargandi.
-Rouz! Senga yoqayabdimi?
-Ha. Faqat...
-Ho'sh...
-Korset siqyabdi!
-Unda yechib tashlaymiz!
Orqa va oldidan o'nlab iplar @extirosliy_hikoyalar0 bilan bog'langan korsetni yecha boshlashdi. Jekning qo'llari ora-orada sabrsizlikdan qaltirar, tezroq visolga yetishish umidida edi. Ana endi Rouz ortiqcha hech narsasiz, qip-yalang'och namoyon bo'lgandi. Qomatini birozga go'zallashtirib turgan korsetdan halos bo'lgach, chuqur nafas olib qo'ydi. To'xtab qolgan ish, o'z joyidan davom ettirildi. Ikki yalang'och tana bir-biriga singib ketdi. Duch kelgan joyidan o'pib, duch kelganidan tishlay boshlashdi. Rouz haqiqiy erkak taftini his qila boshladi. Qo'li bilan asbobni o'ziga tortib, jinsiy sherigiga to'g'irlardi. Jek esa, lablar orasidan chiqib ketolmasdi. U boshini ko'tarib, sevgilisining oyoqlari orasini kengroq ochdi. Rouz o'rindiqda o'tirgan holatida oyoqlari ochilib, o'zi biroz orqaga yotdi. Jek jinsiy a'zolarni qarama-qarshi qilib, yuzini Rouzning yuziga yaqin qildida:
-Seni sevamanRouz -deb, ortiqcha kuchsiz itara boshladi.
Birozgina qiyinlik bilan, asbob ichkaridan joy oldi. Qindagi namlik tufayli osongina davomiylashib, sirg'ala boshladi.



-Ahhhh, Jeeek, mmmm.
Ehtirosni yuqori nuqtagacha ko'taruvchi ovozlardan sarmast edilar. Aloqa jonlariga oro kirgizib, tashvishlarni butunlay unutishdi. Jek Rouzning oppoq sonlaridan ushlab, oldi-orqaga tebranma harakat qilar edi. U hech ham shoshmasdan, ohistalik bilan asbobini kirgizib-chiqarar, kezi kelganda asbobni chiqarmay turib, egilib lablardan bo'sa olardi. Mayin va ehtirosli bu ajib harakatdan, juftlik o'rtasida sevgidan boshqa narsa yo'qligi aniq edi. Ular visol lazzatidan sarmast edilar. Ikki sevishgan bir-biri bilan hirs uchun emas, balkida birgalikda visol ila vaqt o'tqazish uchun qovushishar edi. Jek ohista harakatini davomiyligini ta'minlar ekan, vaqt degan so'zni hayolidan butkul olib tashlagandi. Ikkovi ham romantik o'tayotgan bu lazzat onlarini, bir umrga abadiy bo'lishini hohlashar edi.
-Jeeekk! Sseni sevamaaan Jek!
-Men ham Rouz, men ham seni sevaman!
Ehtirosli ovozlar, mayin hansirash va chuqur nafaslar ta'sirida, arava oynalari terlab ketgandi. Ikki sevishgandan aloqa uchun talab qilingan vaqt ham ko'payib borardi. Jek esa, hali-hamon o'sha yo'nalishdan to'htamas, mahbubasining husnidan ilhomlanib harakatlanardi. Terlab ketgan tanasi, fayton ichida ohista tebranardi. Rouzdan ham ter chiqa boshladi. U boshini o'ng chapga qilib, qo'llarini duch kelgan joyga qo'yardi. Goh o'rindiq qoplamasini g'ijimlasa, goh tepasidagi terlagan oynaga qo'lini qo'yardi. Jek