Tasodifiy hikoya: Latifalar 1 (by Akbarshox)
Ikki o'rtoq uchrashib qolibdi. biri ikkinchisiga :kecha bir taksi haydovchisini zo'r bobladimda... -...davomi

qildi. Domlaning nima tabassum qoplagan yuzida, allaqanday aybdorlik alomatlar yaqqol yuzaga chiqib kelayotgani ko`rdi. Bu qiyofani ko`rib, bir qat ko`nglim yengil tortgandek bo`ldi.

- Farhodjon, Akbarjon ming bir uzur, - sukunatni, uning hira tortgan ovozi buzdi, - Bilib-bilmay sizlardan gumonsirab dililarni og`ritibmiz!

Birdan ichimni bo`shliq qopladi, na hafa bo`lishni bilaman ha hursand. Ko`zim Farhod akada. U esa piq etib bir kuldiyu, yuzi yana tuntlashdi. Labini bir cheti qimtinib tortiladi, yuzlariga qizillik yugurgan, bo`yin tomirlari bo`rtib ketgan. Qo`llari mush tug`ulgan. Ikki ko`zi esa anovi kishida.

- Farhodjon gumon imondan ayiradi deyishadi, - ortiga sal qayrilib ayoliga qarab oldi, - Katta pulning alamida ko`zlarimiz hira tortib, nima qilayotganimizni bilmay qoldik, - ko`ksiga qo`l qo`ygancha biroz bo`yin egdi, - Ming bor uzur!

``Demak yo`qotgan pullarini topishibdi, endi vijdonlari qiynalibdida!`` ko`nglimdan o`tqazdim.

- Bilasizmi Alijon aka, hayotimda birovni ignasi ham o`g`irlamaganman! - yelkamga qo`l tashladi, - Bu ukam ham ko`z oldimda katta bo`lgan, juda yaxshi bilaman, halol yigit, besh vaqt ibodatini kanda qilmaydi... Yagona aybimiz aka, oligohlarda o`qib ilm olishga imkonyatimiz bo`lmagani. O`zgalar hizmatida bo`lib, oyla tebratayotganimiz! Biroq sizlar ziyo insonsiz, nahot insonni qiyofasi, usti-boshiga qarab hulosa chiqarib qo`yaqolasiz? - domla hamon jim turardi, - Mana olib qo`ying, - Farhod aka mushtlari orasidagi yuztalaliklarni kafti orasiga olib, uning kaftiga urdi, - Cho`ntaizga solib qo`ying!
- Farhodjon ahir bu haol mehnatiylar, oling buni...
- Keraymas... Endi buni mazzasi bizga tatimaydi!

Bizdan 3, 4 metrlar narida turgan ayoli yugurib keldi.

- Ukajonlar, hamma ayib menda. Bilmay hafa qilib qo`ydim, sizlardan qattiq uzur so`rayman. Bizni kechirilar, ish haqqingizni oling, kam desayz yana beramiz, - ayolni ovozi bo`g`ildi, - Iltimos faqat bizni qarg`amanglar?

``Shu ikkisidan boshqasi olmagan! Bularni militsitya so`roq qilmasa, qaytga yashirgani aytmaydi!`` shu so`zlarni bizga eshitgizdirib eriga aytgandi va melitsiyaga topshirgandi. O`sha gaplari yana qulog`im ostida jarangladi.

- Ehhh opa, biz ham insonmiz. So`roq paytida bir savolni ming martalab takrorlaganda, nohaq xonaga qamaganda, birning ham qalbimiz tirnaldi, qon bo`ldi... Sizni muruvatiz, manbu bir parcha qog`ozim davo bo`lmayabdi, aksincha batta tirnayabdi. Shukun izzat-nafs, or-nomusdan mosvo emasmiz... - ayolni ko`zida ikki tomchi yosh halqalandi, - Qo`rqmang, sizni allaqachon kechirganmiz. Bergan non tuziz haqqi, qilgan mehnatimizga ham rozimiz. Qarg`amaymiz, mayli begunoh qizlariz haqqi, ota-onasi kasriga ular qolmasin... - Farhod aka cho`ntagidan telefonini olib soatiga qaradi, so`ng hotirjam qiyofada menga qarab qo`ydi, - Asr nomozimiz qazo bo`lmasin, biz ketamiz...
Lekin domla ish boshqaruvchizga ayting, bugungi ish haqiqimizni bersin. Uyda qo`limizga qaragan oylamiz kutadi, quruq kirib bormaylik...

Ayol ko`zyoshlarini yashirib, terkari qarab oldi. Eri esa bir necha sonya esankirab turgandan so`ng, o`z ombor tomonga ketti.



Davomi bor...

Muallif: -MAJNUN-