Tasodifiy hikoya: Dadamni yaxshi ko'raman 3-qism davomi (Qiz bola nomidan) admin chiqaring
(davomi) Qorong'ida qo'toqlarini qanaqib massaj qilayotganlarini ko'rolmaganim rosayam alam qilardi. Men esa bilish uchun sekin yana rol o'ynashni davom etdim va yana ham dadamga yopishib sekin uyqu aralash qo'limni bellariga qoydim. Dadam esa meni uyg'oqligimni bilmas edilar.Sekin qo'limni ushlab qo'toqlarini ushlatib barmoqlarimni qo'toqlari bilan aylantirib sekin kaftim orasiga tiqdilar. O'zlari esa oh asalim deb sekin qo'limni yuqoriga pastga qilib ko'tarib tushurdilar. O'zlari esa sekin la...davomi

MUHABBAT JILG`ALARI: Bir juft oqqushlar... 5 - qism

Добавил:	SaLoMcHa (27.09.2020 / 20:00)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	5388
Комментарии:	3

MUHABBAT JILG`ALARI: Bir juft oqqushlar...

5- Qism...

Nonushtadan so`ng, garmoshkaga o`xshash eliktir isitgichni yoqib, deraza yonidagi kursiga o`tirdim. Kalavani oyog`im ostiga dumalatdimu, qizaloqlar uchun issiqqalpoqcha, to`qishni boshladim. Ko`zlarim deraza oynasida, qo`lim harkatda, hayolimni esa turli o`ylar bant etgan.
Bu yil qish qishligini qilmayabdi, yaxshilab qor yog`ib, havo yanaham sovib ketsa, muddo bo`lardi. Shunda manbu to`qimalarim yaxshi sotilgan bo`lardi.

Hayoli tasavurimda havo sovuganiyu, to`qigan buyumlarim qimatroq narxlarda sotilgani, qo`limga yaxshigina pul tushgani haqida yoqimli o`y suraman!

``Sufee ahmoq qiz! Havo sovib ketsa, bolang kasal bo`lib qoladiyu!``

Birdan yodimga bolam tushadiyu, o`ylarim homligini tushunib o`zimni koyib qo`yaman.

``Hayol surguncha, tezroq ko`proq to`qishim kerak.``

Hash pash deguncha qosh qorayadi. Bu paytda ikkita qalpoqcha va yana bir juf paypoqcha bitqizib ulgurgandim.

Bolamni tagligini alishtirib, qornini to`yg`azgandan so`ng, uhlataman deb o`zimniyam ko`zim ilinibdi. Birdan eshigimni qattiq tappillashidan cho`chib uyg`onib kettim.

- Niyat eshigini och ordono!

Ichim shuv ettiyu, bir lahza ko`z oldim qorang`ulashib ketti.

- Och, ichkaridasan bilaman!
- Hozir...

Shoshib borib eshikni ochdim.

- Assalom alaykum Tamara!
- Nas bosib, shomda uhlab yotibsanmi? - ko`zlari jovdirab ichkariga kirib keldi, - Valaykum... - may isi anqib ketti, - Endi bolang tuzukmi?
- Ha, rahmat ancha tuzuk.

Hamon ko`zi jovdirab hammayerni teksiradi. Atayin tanbeh berish uchun birorta ayibimni izlayotgani turgan gap, alkash kampir.

Deraza yonidagi stulga o`tirar chog`da yuzi yaqqol ko`rindi, aftidan ayibimni topdi shekili, qoshlari chimirildi, mastligi boyiz biroz chayqalib ketti.

- Kalavani gilam ustida dumalatma, ohori to`kiladi. -dedi yerda yotgan kalavaga imlab.
- Kechirasiz.

Tezda olib, chuvalgan ipni qayta o`radimu, to`qigan qalpoqcham ichiga solib qo`ydim. Endi u elektir isitgichni haroratini bilish uchun ushlab ko`rdi.

- Qachon kelding be`tayin? -dedi, sovuqqina ohangda.
- Erta tongda.
- Nega menga uchramading?
- Sizni... Sizni bezovta qilmay degandim.

Yuzida sohta kulgu zohir bo`ldi.

- Oppog`im, sen kirasau men bezovta bo`larkanmanmi?
- Haligi, Tamara...

Unga so`z topolmay qoldim. Shunchaki baqrayib qarab turaverdim.

Juda g`alati kampirda, birorta qarindoshi yo`q yolg`iz turadi. Payg`ambar yoshidan oshgan bo`lishiga qarmay, ismini aytib murojat qilishimizni talab qiladi. Odatda biz tomonlarda bunday keksa ayolga ena, momo yoki buvi deb murjat qilishadi. Bu kampirga esa bu so`zlarni ishlatsangiz haqoratdek qabul qiladi.

Ko`zlari qisilib sukut saqlab turishidan, ijara to`lovi haqida o`zim gap ochishimni istayabdi. Bordiyu tezda ko`zidagi ma`noni fahimlab birornima demasam, battar tutoqadi.

- Tamara, - so`z ochdim, - Ijara haqqini hozircha to`lay olmayman.
- To`lay olmaysan, yoki...
- Yonimda ozroq edi, uyam o`zimga juda zarur.
- Pul hammaga zurur, ayniqsa menga, - yuzi jiddiy tus oldi, - Borini uzataver. So`ng kunlarda seniki tabarruk bo`lib qoldi. - dedi yoqimsiz hiringlab.

``Pul zarurmish, bu rayonda sendanda boyroq kishini topish qiyinov, kampirsho?``

Avzoyi buzala boshlagani ko`rib, no iloj yottoqxonaga kirdim. Nari borsa ikki yuzming so`mdan sal ko`proq pulim qolgan, u ham dorilar uchun asirab yurganim. Ammo hozir Tamaraga biroz uzatib, sal tinchlantirmasam urushdanam toymaydi. Yuz ming ajratdimu olib chiqib Tamaraga uzatdim.

- Tamara iltimos, meni tusuning, shundan boshqa ilojim yo`q.

Pulni olib zarda qilgancha cho`ntagiga soldi.

- Ilojini qilish kerak, - jirkinib tatarchasiga so`kinib oldi, - Qachongacha ortingdan yuraman-a?
- Tushuning ahir, ertayu kech qo`lim-qo`limga tegmay to`qiyabman. Ammo ijara haqqi qimmat, qurbim yetmayabdi...

Ko`ngli yumshar deya, o`tinch bilan termuldim.

- Yoningga ijarachi qo`yay, bu xona qimmali qiladi desan, sen; yo`q to`lay olaman dedingmi? - ko`zlari olaydi, - Endi nima bu tomosha?

Bo`g`zimga bir nima tiqildi, beihtiyor ko`zim yoshlandi.

- Ahir usha ijarachiz erkak kishi bo`lsa? Qanday qilib erkak kishi bilan bir xonali kvartirada yashayman?

Alamimdanmi ovozim bir parda ko`tarib ketti.

- Jirrillama ko`p. Undan ko`rasi ayt, ijara haqqini qachon to`laysan?
- Ertaga manabu sotilsa, qo`lizga olib kelib beraman.
- Buning qancha turadi? -dedi, bir juft paypoqchani qo`liga olib.
- Hammasi 50 ming, atrofida!
- Eeee yer yutsin seni! - og`zidan may isi anqib, tupuk sachrab shang`illadi; - Men bilmayman, jalpli qilasanmi, o`g`irli qilasanmi, ertagacha muhlat... Hech bo`lmasa yarmini bo`lsayam top, tushundingmi?
- Hop...

Haqorat qilsada, tishimni-tishimga qo`yib chidadim. E`tiroz bildirishim befoyda, baribir o`zini aytganidan qolmaydi.

- Harakatingni qil, - o`rnidan turib eshik tomon siljidi, - Ha, elektr isitgichni o`chirib qo`y! -dedi chiqib ketarkan.
- Tamara bolam shomollab qoladi! -dedim.

Insof berdi chog`i, bolam yotgan tomonga bir qarab qo`ydiyu indamay chiqib ketti.

Tamaraning vajohatidan, oyoqlarimdan mador ketib, devon chetiga omonat o`tirdim.
Jahlim chiqadi, ammo kampirdan hafa bo`lishga haqqim yo`q. U uy egasi, ayni damda u haq, aslida kelishuvga roya etmayotgan meni o`zim.

Tunov kuni, kasalxonaga ketayotganimda Tamara; keyingi oyga qarzing 200 dollarga yetadi, harakatingni qilib qo`y, deb og`ohlantirgan edi. Ikki kundan so`ng qorzim 200 dollar bo`ladi. Uning yarmi esa 100! Menda bor jamg`armamni to`plasam, beshdan biri bo`lmaydi. Sotadigan narsalarim qolmadi hisob, tilla taqinchog`larim hatto ortiqcha kiyim-kechaklarim, payavzallarimgacha eski bozorda arzimagan narhda sotilib ketti. Endi navbat nimaga keldi.

Uyning har tomoniga nazar tashladim, so`ng o`rnimdan turib shikafga yaqinlashdim. Oshiq-moshig`ida omonat ilinib turgan eshigi ochdim. Qo`lga ilinadigan poltoyim va etigim, eski qutichada jezdan yalalgan arzon taqinchoqlar. Qutichani qo`limga oldim biroq ochganim bilan foydasi yo`q, mo`jiza sodir bo`lib jez oltinga aylanib qolmaydi.

``Poltoyimni sotaymi yoki etigimni? Eskirib yotibdiyu, kim ham olardi. Oldiham deylik, keyin qishdan qandoy chiqaman?``

Hafsalam pir bo`lib, qaytib kelib joyimga o`tirdim.

``Shucha pulni ertagacha qanday topaman? Kim beradi? Yagona qarindoshim tog`ammi? Ikki dunyoda, bermaydi... Balki najot dugonalarimdan bo`lar? Boshimga tashvish tushganda, dalda berish o`rniga, g`iybat qilganlar qanday dugona bo`lsin. Biror eshikni qoqib qarz olsammi? Yo`q u ham baribir qarz, uniyam qaytarib berishim kerak bo`ladi.``

Hayolimga bemani o`ylar kela boshladi.

``Tamara aytgandek yo`l tutsam nima bo`ladi. Hechnima, ahir qanchadan qancha ayollar shu yo`l bilan shohona hayot kechirishyabdiyu!``

Ilojsizlik, ojizlik bir daqiqaga bo`lsada, o`zimni-o`zim nopok yo`lni to`g`ri deb ishontirishga undadi.

``Astog`furullo... Yo`q, hech qachon,