Tasodifiy hikoya: Bugan voqia
bu meni birinchi hikoyam aniqrog'i bugan voqia unaqa ozimdan tuqimaganman no tuqiganlanikiga uhwab e...davomi
bu meni birinchi hikoyam aniqrog'i bugan voqia unaqa ozimdan tuqimaganman no tuqiganlanikiga uhwab e...davomi
Библиотека | Boshqalar | Muhabbat jig‘alari: Bir juft oqqushlar (1-qism)
tomirlarimda qonim gupir oqa boshlaganidan bo`lsa kerak, ko`zlarim tinib, bosh chanog`imning qayerlaridadur yoqimsiz og`riq turdi. Be`ihtiyor ko`zlarimni yumib chakkalarimni barmoqlarim bilan uqalay boshladim. Bir necha sonyadan so`ng, og`riq yo`qoldi. Ko`zlarimni ochganimda esa boyagi qizlar yonimdan o`tib ketishirdi. Oynani tushirib, ularga yani bir bor qarab qo`ydim. Ammo endi ular orasida men tanigan qiz yo`q edi!
``Astag`furulloh! Bugun menga nima bo`layabdi?``
Hammasini charchoqqa, shu kuni tunda kam uhlagimga yo`yib qo`yaqoldim. O`sha yo`lda uchragan ayolni chehrasi, sobiq sevgilimni yodimga solib, huddiki mudrab yotgan his-tuyg`ularimni jonlantirib yubordi chog`i, uchragan har qanday qiz qiyofasida uning chehrasi ko`rishni boshlaganimdan salgina tashvishga tushdim!
``Nahotki seni shunchalar qattiq sog`ingan bo`lsam-a?!``
Tinchlanib hushimni yeg`ib olishga urundim. Shu asnoda yo`lda uchragan ayolning bir lahzaga ko`ringan chehrasini hotiralarimda qolgan qiyofasi bilan solishtira boshladim.
``Bu aniq o`sha qizmidi yoki unga o`shardimi?! Yo`q... yo`q balki u ham ko`zimga ko`rindimikin-a?``
Endi ongimni bir-birini imkor etuvchi, aldamchi o`y-fikrlar qamrab ola boshladi:
Uchragan ayol ham ro`yomidi?! degan fikr ongimni egallab oldi. Negadur ayni damda ko`zlarimdan shufhalana boshladim. Bundan esa hayollarimda bezovtalik paydo bo`ldi.
Ammo yuragim; u o`sha qiz ekanligiga shama qilayotgandek, allanechuk entikib, beyhalovat dupurlaydi.
Qiziq! Uni yana ko`rganimdan sevinishim kerkmi yoki hafa bo`lishim?!
``Ha... ha, yo`lda uchragan ayol ayni u edi! Ko`zlarim yanglishar ammo yuragim aldamaydi u o`sha... Lekin... Lekin uni qo`lida bola!!! Qo`lida bolasi bor edimi?! Ha... ha bolaisi bor edi... ming lanat! Bundan chiqdi hamma eshitganlarim rost ekan, rost!``
Bir necha oy avval u haqidagi turli mish-mishlarini eshitgandimu, ammo sirayam ishongim kelmagandi...
Boya negad qo`lidagi bolaga e`tibor bermadim? Afsus, ming afsuslar bo`lsinki, qo`lidagi bola, mish-mishlar haqiqatligini tastig`i edi.
Nogoh yurakdagi qayta o`t olgan ishq olovini asta so`nib, o`rnini achinish va andek nafrat egallab olayotganini tuydim.
O`zimni o`zim ovutib, beyhalovat yuargimga murojat qildim:
``Qo`y yurak bunchalar o`rtanma! - chap ko`ksimga yengilgina mushtladim, - Ahir bu taqdir, u qiz endi o`tmish. Ming dupurlab, faryod chekma u baribir eshitmaydi. Demak dunyo o`zi shunday yaralgan, go`zal qizlar be`vafo bo`lishadi! Mayli uni o`ylab o`zingni azoblama, u bunga arzimaydi. Hali bizni porloq kelajak kutib turibdi. Alloh nasib qilsa, taqdiringa bitilgan, bizga vafoli, mehribon qizni ham uchratamiz!`` deya o`zimga taskin berib, yurak hovurimni bosishga urindim. Asta mashinadan tushdim.
Yigit kishini bunchalik hislarga berilishi yaxshi emas, bir marta tuyg`ularga erk berib aldanganim yetar, endi taqdirga tavakkal qilib, sevgi-muhabbat mavzusida diydam qattiq bo`lishi kerak!
Hammasini unutib tongdagi kayfiyatimni qayta topvolishga umid qildim.
``Yo`g`inga kuyunma, boringdan suyun Akbarjon!``
Asta go`zal bir suluvni atrofida aylangandek, yangi ulovimni shinalaridan tortib faralarigacha, har bir qismiga sinchiklab nazar tashlagancha u-yog`-bu yog`ini yana bir karra ko`zdan kechirib oldim.
Shu payt ortimdan ayol kishini istehzoli kulgan ovozi keldi. Ortga o`grildim, hisobchimiz Zulayho opa!
* * * * *
NIYATXON:
- Bugun nihoyat hush-xabarlar eshitdim.
``Ey yaratgan egam o`zingga be hisob shukurlar bo`lsa, bolam tuzala boshladi. Bolamni o`zing panohingda asra!``
Tuni bilan palatada uning tepasida o`tirdim, hamma voqealarni bir-bir eslab o`z qadrimga, shanimga achinib tonggacha unsiz yig`lab chiqdim. Tong saharda doktirimiz kirib kelishdi. Dunyo tashvishlaridan beyhabar shiringina uhlab yotgan bolamni rang-ro`yini ko`zdan kechirib olgach, muloyim jilmaydilar:
- Niyatxon singlim, - bugun doktirimiz hotirjam ko`rindilar, demak hammasi yaxshi, ko`nglimdan o`tqazdim, - o`g`ilchangizni ahvoli yaxshi, bugun javob sizlar... Faqat ertaga paliknikada yana bir tekshiruvdan o`tib, natijalarini meng ketltirib berasiz! -deyishdi.
- Ho`p bo`ladi, rahmat do`ktir, - mehribon doktirimizni quchoqlab olishdan o`zimni bazo`r tiydim, - Umrizdan baraka toping opaaa!
Beihtiyor ko`zlarim yoshlandi. Ko`zlarimni yashirib bolamni yoniga engashdim. Ha... doyimgidek yana mavjlanib ko`zyoshlar quyulib kelmoqda, ammo bu safargi ko`zlarimda sevinch yoshlari, shukronalik yoshlari.
Bolamni uyqusini buzub yubormaslik uchun, astagina adyoliga o`ray boshlayman. Shu on ko`nglim bir nohushlikni sezgandek g`ash tortadi.
``Hademay yana anavu ayolning o`g`li keladi, tezroq ketishim kerak!``
Menga yaxshilik qilaman deya, o`zi bilmay yomonlikga duchor aylab qo`ygan honadoshim, beytob nabirasiga qarab yotgan Rizvonoy hola bilan imi-jimida sovuqqin hayrlashdimu, bolamni bag`rimga bosgancha tshqariga oshiqdim.
Kasalxona zinalaridan pastga tushib borar ekanman, qarshimda yana anavi erkak paydo bo`ldi. Birdan vujudimni sovuq tirtoq bosdi. Oyoqlarim qaltirib tek turib qoldim. Yonimga yaqinlashar ekan, u ham birdam sekinladi, hirsli ko`zlari jovdirardi, atrofda hechkim yo`qmikin degandek arqa oldiga qarab oldi. Sovuq yuzida g`olibona kulgu zohir edi.
- Asalim ketayabsizmi?
``Ilho tilingdan olsiz, begona ayolni ojizligidan foydalanib shilqimlik qilgan maraz!``
Ich-ichimdan qarg`ab yubordim, biroq bu so`zlarim tilimga chiqmadi.
- Jonim...
Jundor bilaklari men ton cho`zilayotgani ko`rgach, o`zimga keldim va jirkanib undan nari ketishga intildim. Biroq u poltoyimning yengidan tutib qoldi. Sal qolsa bolam qo`limdan tushib ketayozdi, qahir bilan ung yuziga chang solishga shaylandim.
- Qo`yvor orsiz uyalmaysanmi, begona ayolga tegajog`lik qilishga?
- Noz qilma jonim, baribir birga bo`lamiz-ku?
- Hudo jazoyingni bersin! -dedimu, uning kurakda turmaydigan izhorlarini ortiq eshitishga toqatim yetmay zinadan pastga oshiqdim.
- Haaaa qotangdan...
Yana nima deganini eshitmadim, faqatgina boyagidek g`olibona kulgusi eshitildi.
``Lanat, ming lanatlar bo`lsin sendek jirkanch erkakka!``
Tinmay uni qarg`ayman, lanatlayman. Biroq uning kalasxonada dardmad yotgan farzandi ko`z oldimga kelib, tavba deyman. O`sha norasida uchun qarg`ishlarim uning ablah dadasiga tegmasligini istayman!
Kun sovuq, bolamni bag`rimga bosgancha yo`l chetida yurib boraman. Hayolimni esa shu ikki, uch kunda bo`lib o`tgan voqealar bant etgan.
Navbatdagi lechenyalarni olish uchun, kasalxonada yotgan edik. Tunda yuqori isitma bilan, 3, 4 yoshlardagi qizaloqni olib kelishdi. Doktorlarni harkati bilan qizaloqni ahvoli salgina yaxshilandi. Qizaloqni yonida buvisi qoldi, dadasi esa tez-tez xabar olib palataga kirib chiqib turardi. Birinchi gal kelganda odob yuzasida salomlashdim. Keyingi kelganida esa o`zi savol berdi. Chiqib ketayotganida, qizidan habardor bo`lib turishimni so`rar, qaytib kelganida esa, qizchasini holini, qaysi doktirlar
``Astag`furulloh! Bugun menga nima bo`layabdi?``
Hammasini charchoqqa, shu kuni tunda kam uhlagimga yo`yib qo`yaqoldim. O`sha yo`lda uchragan ayolni chehrasi, sobiq sevgilimni yodimga solib, huddiki mudrab yotgan his-tuyg`ularimni jonlantirib yubordi chog`i, uchragan har qanday qiz qiyofasida uning chehrasi ko`rishni boshlaganimdan salgina tashvishga tushdim!
``Nahotki seni shunchalar qattiq sog`ingan bo`lsam-a?!``
Tinchlanib hushimni yeg`ib olishga urundim. Shu asnoda yo`lda uchragan ayolning bir lahzaga ko`ringan chehrasini hotiralarimda qolgan qiyofasi bilan solishtira boshladim.
``Bu aniq o`sha qizmidi yoki unga o`shardimi?! Yo`q... yo`q balki u ham ko`zimga ko`rindimikin-a?``
Endi ongimni bir-birini imkor etuvchi, aldamchi o`y-fikrlar qamrab ola boshladi:
Uchragan ayol ham ro`yomidi?! degan fikr ongimni egallab oldi. Negadur ayni damda ko`zlarimdan shufhalana boshladim. Bundan esa hayollarimda bezovtalik paydo bo`ldi.
Ammo yuragim; u o`sha qiz ekanligiga shama qilayotgandek, allanechuk entikib, beyhalovat dupurlaydi.
Qiziq! Uni yana ko`rganimdan sevinishim kerkmi yoki hafa bo`lishim?!
``Ha... ha, yo`lda uchragan ayol ayni u edi! Ko`zlarim yanglishar ammo yuragim aldamaydi u o`sha... Lekin... Lekin uni qo`lida bola!!! Qo`lida bolasi bor edimi?! Ha... ha bolaisi bor edi... ming lanat! Bundan chiqdi hamma eshitganlarim rost ekan, rost!``
Bir necha oy avval u haqidagi turli mish-mishlarini eshitgandimu, ammo sirayam ishongim kelmagandi...
Boya negad qo`lidagi bolaga e`tibor bermadim? Afsus, ming afsuslar bo`lsinki, qo`lidagi bola, mish-mishlar haqiqatligini tastig`i edi.
Nogoh yurakdagi qayta o`t olgan ishq olovini asta so`nib, o`rnini achinish va andek nafrat egallab olayotganini tuydim.
O`zimni o`zim ovutib, beyhalovat yuargimga murojat qildim:
``Qo`y yurak bunchalar o`rtanma! - chap ko`ksimga yengilgina mushtladim, - Ahir bu taqdir, u qiz endi o`tmish. Ming dupurlab, faryod chekma u baribir eshitmaydi. Demak dunyo o`zi shunday yaralgan, go`zal qizlar be`vafo bo`lishadi! Mayli uni o`ylab o`zingni azoblama, u bunga arzimaydi. Hali bizni porloq kelajak kutib turibdi. Alloh nasib qilsa, taqdiringa bitilgan, bizga vafoli, mehribon qizni ham uchratamiz!`` deya o`zimga taskin berib, yurak hovurimni bosishga urindim. Asta mashinadan tushdim.
Yigit kishini bunchalik hislarga berilishi yaxshi emas, bir marta tuyg`ularga erk berib aldanganim yetar, endi taqdirga tavakkal qilib, sevgi-muhabbat mavzusida diydam qattiq bo`lishi kerak!
Hammasini unutib tongdagi kayfiyatimni qayta topvolishga umid qildim.
``Yo`g`inga kuyunma, boringdan suyun Akbarjon!``
Asta go`zal bir suluvni atrofida aylangandek, yangi ulovimni shinalaridan tortib faralarigacha, har bir qismiga sinchiklab nazar tashlagancha u-yog`-bu yog`ini yana bir karra ko`zdan kechirib oldim.
Shu payt ortimdan ayol kishini istehzoli kulgan ovozi keldi. Ortga o`grildim, hisobchimiz Zulayho opa!
* * * * *
NIYATXON:
- Bugun nihoyat hush-xabarlar eshitdim.
``Ey yaratgan egam o`zingga be hisob shukurlar bo`lsa, bolam tuzala boshladi. Bolamni o`zing panohingda asra!``
Tuni bilan palatada uning tepasida o`tirdim, hamma voqealarni bir-bir eslab o`z qadrimga, shanimga achinib tonggacha unsiz yig`lab chiqdim. Tong saharda doktirimiz kirib kelishdi. Dunyo tashvishlaridan beyhabar shiringina uhlab yotgan bolamni rang-ro`yini ko`zdan kechirib olgach, muloyim jilmaydilar:
- Niyatxon singlim, - bugun doktirimiz hotirjam ko`rindilar, demak hammasi yaxshi, ko`nglimdan o`tqazdim, - o`g`ilchangizni ahvoli yaxshi, bugun javob sizlar... Faqat ertaga paliknikada yana bir tekshiruvdan o`tib, natijalarini meng ketltirib berasiz! -deyishdi.
- Ho`p bo`ladi, rahmat do`ktir, - mehribon doktirimizni quchoqlab olishdan o`zimni bazo`r tiydim, - Umrizdan baraka toping opaaa!
Beihtiyor ko`zlarim yoshlandi. Ko`zlarimni yashirib bolamni yoniga engashdim. Ha... doyimgidek yana mavjlanib ko`zyoshlar quyulib kelmoqda, ammo bu safargi ko`zlarimda sevinch yoshlari, shukronalik yoshlari.
Bolamni uyqusini buzub yubormaslik uchun, astagina adyoliga o`ray boshlayman. Shu on ko`nglim bir nohushlikni sezgandek g`ash tortadi.
``Hademay yana anavu ayolning o`g`li keladi, tezroq ketishim kerak!``
Menga yaxshilik qilaman deya, o`zi bilmay yomonlikga duchor aylab qo`ygan honadoshim, beytob nabirasiga qarab yotgan Rizvonoy hola bilan imi-jimida sovuqqin hayrlashdimu, bolamni bag`rimga bosgancha tshqariga oshiqdim.
Kasalxona zinalaridan pastga tushib borar ekanman, qarshimda yana anavi erkak paydo bo`ldi. Birdan vujudimni sovuq tirtoq bosdi. Oyoqlarim qaltirib tek turib qoldim. Yonimga yaqinlashar ekan, u ham birdam sekinladi, hirsli ko`zlari jovdirardi, atrofda hechkim yo`qmikin degandek arqa oldiga qarab oldi. Sovuq yuzida g`olibona kulgu zohir edi.
- Asalim ketayabsizmi?
``Ilho tilingdan olsiz, begona ayolni ojizligidan foydalanib shilqimlik qilgan maraz!``
Ich-ichimdan qarg`ab yubordim, biroq bu so`zlarim tilimga chiqmadi.
- Jonim...
Jundor bilaklari men ton cho`zilayotgani ko`rgach, o`zimga keldim va jirkanib undan nari ketishga intildim. Biroq u poltoyimning yengidan tutib qoldi. Sal qolsa bolam qo`limdan tushib ketayozdi, qahir bilan ung yuziga chang solishga shaylandim.
- Qo`yvor orsiz uyalmaysanmi, begona ayolga tegajog`lik qilishga?
- Noz qilma jonim, baribir birga bo`lamiz-ku?
- Hudo jazoyingni bersin! -dedimu, uning kurakda turmaydigan izhorlarini ortiq eshitishga toqatim yetmay zinadan pastga oshiqdim.
- Haaaa qotangdan...
Yana nima deganini eshitmadim, faqatgina boyagidek g`olibona kulgusi eshitildi.
``Lanat, ming lanatlar bo`lsin sendek jirkanch erkakka!``
Tinmay uni qarg`ayman, lanatlayman. Biroq uning kalasxonada dardmad yotgan farzandi ko`z oldimga kelib, tavba deyman. O`sha norasida uchun qarg`ishlarim uning ablah dadasiga tegmasligini istayman!
Kun sovuq, bolamni bag`rimga bosgancha yo`l chetida yurib boraman. Hayolimni esa shu ikki, uch kunda bo`lib o`tgan voqealar bant etgan.
Navbatdagi lechenyalarni olish uchun, kasalxonada yotgan edik. Tunda yuqori isitma bilan, 3, 4 yoshlardagi qizaloqni olib kelishdi. Doktorlarni harkati bilan qizaloqni ahvoli salgina yaxshilandi. Qizaloqni yonida buvisi qoldi, dadasi esa tez-tez xabar olib palataga kirib chiqib turardi. Birinchi gal kelganda odob yuzasida salomlashdim. Keyingi kelganida esa o`zi savol berdi. Chiqib ketayotganida, qizidan habardor bo`lib turishimni so`rar, qaytib kelganida esa, qizchasini holini, qaysi doktirlar