Tasodifiy hikoya: Shunaqa gaplar davomi
Davomi... Akam yangamni eshintira boshladi yangamni kokraklarini yalab uni extirosini battar uygota...davomi

ухламадим. У ҳам ухламагани аниқ. у ҳам кечаси билан ўйлаб чиққан.... Тезроқ эрта бўлса-ю, ишга кетиш баҳонасида унга боғлансам.... Ва шу вақт етиб келиб, унга телефон қилдим.
- ассалому алайкум, яхши дамолдингизми. Дониёр ака? оилангиз, кенойимлар ҳаммалари тинч-омонми?
- ваалайкум ассалом, раҳмат шукр, ҳаммаси яхши, ўзингизчи? безовта қилиб қўймадимми?
- йўқ-йўқ, асло. кийиниб тайёрланаётгандим, ишга борай. Йўлда телефон қиламан, деб тургандим, ўзингиз қўнғироқ қилиб қолдингиз.
- уйда экансиз кетиб қолманг, ўзим сизни ишхонангизга олиб бораман.
- воой йўғее, овора бўлманг, мен болаларимни боғча-мактаб қилиб тарқатиб. кейин бораман. Сиз ишга кеч қоласиз.
- Кўп гапирманг Робия, ўша жойга чиқинглар, мен ўша ерда кутаман, ўзим олиб бораман ҳаммангизни!
- хўб-хўб Дониёр ака. Унда мен тезроқ ҳаракат қилай. Доимгидек жойда кўришамиз.
Бордим, уларни машинага ўтказдим, аввал мактаб, сўнгра боғчага болаларни киргазиб юбордик. Йўлда кетарканмиз, ўзимни тунда ҳеч нарса бўлмагандек тутардим. Бу аёл учунам яхши бўлди, ҳижолатли холатга тушмади. Кайфияти очилган, кулиш ва табассумлари кўпайганди. Кўзлари эса бугун чақнаб турарди. Йўлдаги суҳбат асносида эри бугун тунда уйга қайтишини билдим. шундай экан, ишхонадан ўзим обкетаман, деб кўндирдим. Шу зайлда холатга қараб учрашиб турдик, оддийгина учрашувлар, тушликни бирга қилишлар бўлди. иккимиз ҳам виртуал сексни гапирмадик, бунга ҳожат ҳам йўқ эди. Гапирсак. эҳтиросларимиз уйғонса, борар жойимиз йўқлигини иккимиз ҳам тушунардик....
Ўша воқеадан адашмасам беш кун ўтиб унга, дам олиш кунлари бочкага бориб тушлик қилиш таклифини бердим. Робия рад этмади, вазият тўғри келса бирга боришини билдирди. Лекин дамолиш кунлари вазият бизнинг фойдамизга бўлмади, эри ҳам уйда қолиб дамолибди, орада майда гапдан бошланган жанжаллари ҳам бўлиб ўтибди. Хуллас, бироз кўнгилсизликларни бошидан ўтказди.
Бу воқеадан кейин, ҳафта ўртасига дамолишини айтиб қолди. Мен дарров "бўлди, ўша куни бориб тоза ҳаводан нафас олиб қайтамиз" деб дарров тасдиғини олдим. Ўша кунининг ўзида дача сайтлари орқали дача изладим ва ишончли покиза жой топдим. Авансини картадан ўтказиб бронладим. Ҳаммаси тайёр. Робиям билан ёлғиз қолсак бас .........
*******************************************************
Тоғлар томон ошиқардим, қани энди йўлда автомобиллар кам бўлса, қани энди машинамни максимал тезликда ҳайдолсам, қани энди бу гулрухсор билан ҳилватда тезроқ қололсам.....
робия бошини елкамга қўйиб. беҳам ўтириб кетарди. Суҳбатимиз кўпроқ қувноқ воқеалар ҳақида бўлди. Болалари мактаб ва боғчада, улардан ҳавотиримиз йўқ. Уларни оладиган вақтгача қайтайлик, деб, эрталабки соат 10 ларда йўлга тушганмиз. Мириқиб гаплашамиз, секин-аста бошланган тоғ тизмаларини енгил муҳокама ҳам қилдик. Орада қўлини ушладим, у тортинди. Ҳижолатдан чиқариб олгач яна қайта ушладим, бу сафар силадим. Кейинги қадам қўлимни унинг сонига қўйиш бўлди. аввалгидек бироз ҳуркиб турди, иккинчи мартадаги уринишимда кўникди. Рости, унинг нозланишлари менга ёқарди. Асосан аёллар бир марта бўшангач, эркак билан жуда очиқча бўлиб кетишади ва латофатларини бироз йўқотадилар. Аёллар бизни доим ҳаёлари, нозу-карашмалари, ҳуркиб-сесканишлари билан ром этиб келишган. "Ўзиники қилиб олгач" аёлда бу қадриятнинг йўқолиши - унга нисбатан қизиқишнинг йўқолиши, демакдир! Робия доно эди, у бу нарсани биларди. Ўйлашимча, у билан ўн йил қўшилиб, яқинлик қилсам-да, кейинги учрашувда у ҳудди бокирадек ийманиб турса керак. Биз эркакларга эса айнан шу нарса ёқади: доим овлашни ҳуш кўрамиз! Бир-икки марта тагимга кириб, кейин сўрамасам ҳам иштонини ечадиган аёлларни ташлаб кетганман. Робияда бу камчиликни шу вақтгача кўрмадим, адашаётган бўлсам, эрта ёки индинга билинади.
Силаётган қўлларимни хафа қилмаган холатда сонидан олиб қўйган Робиямни қучоқлаб олдим. Чунки унинг боши ҳамон елкамда эди. Қучоқлашиб унга руҳий далда бўлиши учун ҳам зарур эди. Хато қилмаганимни билдириш учун у мени пинжимга яна бироз кириб, ўзини янада қулай ҳис эта бошлади.
**************************************************************
Дачага қандай етиб борганимиз, йўлда қайси ошхонага кириб, нима еганимизни айтиб бериб, сиз азиз ўқувчини зериктирмайман. Ҳикоянинг кулминациясига яқин қолдик. Дачага етиб боргач, ювиниш учун душга кириб кетдим, эшикни бироз очиқ қолдирдим, мабодо учун, яъни унинг кўзи тушиши учун. Аёл душхонага келиб қитмирлик қилмади-ю, лекин ювиниб бўлар маҳалим сочиқни кўтариб олиб келди. Атайдан яланғоч холатимда эшикни очиб, сочиқни қабул қилиб олдим. Бу пайтда унга эътиборни кучайтирдим. Унинг кўзлари беихтиёр асбобимга тушди, лекин тез олиб қочмади, бироз тикилди. Кўзларини авратимдан узмаган холатда:
- чой дамлайми ёки кофеми? -деб сўради.
- кофе дамланг, иккимизга, -дедим ҳукмдорона оҳангда.
"ҳўб бўлади" деганича душхонанинг олдидан кетди.
Тараниб-кийиниб ошхонага ўтдим, кофени бирга ичдик, бироз суҳбатдан кейин чекиш бахонасида турадиган бўлдим ва уни қаерда бўлишини сўрадим. Робия бошини эгганича мени ихтиёримга қараб иш қилишини айтди. Вазиятни бошқари ш мени қўлимдалигини эслатган аёлга ювиниб чиқиб, мени ётоқхонада кутишини буюриб, ошхонадан чиқиб кетдим. Робия ювиниб, ўзига оро бериб, ётоққа киргунича мен дачани айланиб камералардан холи-холи эмаслигини текшириб чиқдим. Кузатув камералари бино ичида бўлмасдан, фақат ҳовли ва дачага кираверишда экан. Кўнглим ҳотиржам бўлди....
Вақт ўтиб, Робия тайёр бўлгач унинг олдига кирдим. Ҳудди янги куёвдек бироз ҳаяжонланаётган эдим. Робия мени ўрнидан туриб кутиб олди. Ўтиргунимча ўтирмади, кейин ёнимга ўтириб бошини қуйи солди. айнан шу ерда, шу ётоқхонада, ша замонда мен унга бефарқ эмаслигимни, уни севиб қолишим "ҳавфи" борлигини, ўша кунги унинг шартини тушунганимни, мен ЭРКАКлигим - у эса АЁЛлигини эслатиб, бироз кўнглига йўл олдим. У ҳам ишқ бобида баъзи гапларни. хусусан ишонч ва иккимизнинг ўзаро вафойимизни гапириб, кўз қарашларида мойиллигини сездирди. Уни аста тиззамга ўтирғиздим... Сонлари силанди.... Лабларини мени лабларим куйдирди... Кийимининг олдини бироз ечиб. кўкракларидан эркалаганимда "Сиз мени жудаям хохлаётганингизни ҳис қиляпман...", дегани мени эркаклигимни кучайтириб юборди. Кейин ўзим тўшакда ўтирган холатда, қаршимга уни турғазиб олиб. кўкракларини эмдим. Бу иш вақтида думбаларидан эзиб, силадим. Ва шу билан бирга асталик билан ечинтира бошладим. Лифчиксиз эди, кийими ичидаги бельё эса, мерс трусик экан. Рўмолини ечмасимдан аввал устидаги кийимлари ва мерсигини ечиб олдим. Паралелл равишда ўзимни ҳам ечинтирдим. Охирида рўмолини ечиб олдим. Шунда гўзалим шаҳвоний нигоҳларини кўзларимга қаратиб деди:
- рўмолимга қўшиб ҳаёимни ҳам ечдингиз, ҳозирда сизникиман Дониёр ака!
Унинг бу эътирофи мени "қутуртирди". Уни кўтариб олиб тўшакка ташладим. Устига ётиб олиб лабларидан хирс билан ўпиша бошладим. Унинг қўллари бўйнимга чирмашди. Яланғоч баданларимиз бир-бирига ишқаланиб, типирчилаб ўпишдик. қўлларим навбати билан унинг ҳамма ерини силаб, эзиб чиқди. Роса узоқ шимишиб ўпишдик, ҳаттоки ўпишишдан бўшанворай дедим. Кейинги