Tasodifiy hikoya: Битта ҳирс ва эҳтирос тарихи (3-қисм)
Бу сафар кутилмаган ишлар бўлиб кетди. Уят-уят ))...davomi

"Тоғдаги ғунча" Сериал 2 қисм

Добавил:	Скромный (13.09.2021 / 08:40)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	13054
Комментарии:	3

Кечаги муносабатдан яхшигина роҳат олган эканман, роса ухлабман, соат 11га яқинлашганида уйғондим. Бироз дангасалик билан ётдим, турмадим. Анчадан бери стрессда бўлганим, ҳавотирда яшаганим, танамга дам бермаганим оқибптида кучли чарчашга учраган эдим, кечаги ишқий муносабатлардан кейин асабларим анча бўшашди, тиниқиб дам олибман. Шаҳриза тушлик тайёрлаганида мен нонушта қилдим, она-бола эса тушлик ейишди. Қорин тўйгач қўрғон ишларини саранжомлашга тушдим. Нимадир қилиб вақтимни ўтказмасам бўлмас эди. Шаҳризанинг намёкларига чиройли жавоб қайтариб, ўзимни олиб қочдим. Аёл кишига баъзан етишиб бўлмаганидек, аёл ҳам баъзида эркакка етишолмаслиги лозим. Шунда бир-бирларини соғинишиб, кейин "севишишади". Доим ва осон бўлган қўшилишлар охири ажрашиш билан тугайди. Шу сабабли ўзимни бироз тортдим, ишларни баҳона қилдим. Шаҳриза аразлаб қолди. Ўз холига қўйдим, кечга бориб гаплашиб юборишини билардим. Бундан ташқари, мен бир қарорга келишим лозим эди. Агар Шаҳризанинг бокиралигини олсам, муносиб жавоб қайтаришим учун бир қарорга келмасам бўлмайди. Унга уйланаманми? Ташлаб кетаманми? Ёки бирга олиб кетаманми? Саволларга жавоб топишим учун отахоннинг бу хусусдаги гапларини эшитишим шарт. Аммо мен бу мулоҳазаларимни бирортасини қизчамга айтмадим, ишларга қараш баҳонасида ёлғиз қолиб яхшилаб ўйладим. Майли, эртага қариянинг хоҳишларига ҳам қарайман, буёғи таваккал энди. Унгача шошмай тураман.
Оқшом доимгидек ўтди, Шаҳриза онасига билдирмаса-да, ташқарига чиққанида менга аразини сочиб юрди. Онаси ухлаганидан кейин чиқади, деб ўйлаб, ҳовлидаги жойимга ётиб уни кута бошладим. Кўзим илиниб ухлаб қолибман. Бир маҳал бошимни силашларидан чўчиб уйғониб кетдим, қарасам тепамда Шаҳриза сочларимдан силаб ўтирибди.
- Кел гулим.
- мени чақирмасдан ухлаб ётибсиз, билар эдим сизга керакмаслигимни, ечинтириб бир марта кўрдингиз. энди сизга керакмасман а? -аразини тилига чиқарди заҳарчам.
- бироз чарчабман, кўзим илинибди, онажонинг ухладими?
- ҳмм, онам ухлади, сиз ухладингиз, битта мен оловда ёниииб юрибман халигача.
Бир нима амал қилмасам, бу қизча эртага пешингача жавраши мумкинлигини билдим ва лабларига лабларимни босдим. Қизчам қўллари билан қаршилик кўрсатиб. гўё жиддий аразлагандек ўзини тутди. Унинг қилиқлари кулгули бўлса ҳам, завқли кўриниш эди. Қатъий қарорга келган бўлганимда шу холатида зўрлаб иффатини бузган бўлар эдим. Ана унда ҳақиқатда таслим бўларди қизча. Хозирги қаршилиги ҳам чакки эмас, менда овчилик ҳислати қайта уйғонди, шаҳватим қўзиб, энди унгв ўгай қизимга қарагандек, ташландим...
Уни тагимга олиб, роса эзғилаб "қийнадим". Лабларидан сўриб ташладим. Инграшлари эркаланиш оҳангида чиқишни бошлагунича кучимни кўрсатдим. Тагимда ярим яланғоч хода ётганида унга дедим:
- гўё ўгай қизимдексан, аянгдан беркитиб сени сикиб юргандекман, асалгинам.
Бу гапимни эшитиб кўзларида шаҳват шунчалар ёндики, анча сониялари сукут билан ўтди, кейин шивирлаб деди:
- ҳам эрим ҳам дадам бўлинг розиман...

Бу кеча кечагидан бироз сустроқ ўтса-да, Шаҳризани яхшигина қониқтириб қўйдим. Бечора қизча кайф ҳамда чарчоқдан шу холатга келдики, тўшагимдан тургиси келмас эди. Онаси уйғонгунича ёнимда, қучоғимда ётди. Қизчамни чот қилиб бўшанган бўлсам-да, бу нарса манга камлик қила бошлаганди. Аммо уни покизалигини бузишга шошмаслигим керак эди. Мени шошмаслигим, ақл билан иш тутишим, оғир-босиқлигим уни жунбушга келиши сабабларидан бирилигини биламан. Бу ва юқорида санаган сабабларга суяниб. уни руҳий тарафдан ўзимга қарам қилишга аҳд қилдим. Бу кеча шу тарзда ўтгани билан. кундузи эса кечагидек, жинсий яқинлашувсиз ўтди. Шаҳриза бугун аразламади, вазиятни тўғри баҳолашни билди. Мени тушунгандек бўлди, орада флиртовать қилиб, қичиқ гаплари билан мени тузоққа тушириб, ўзини бермасдан қочишни ҳаракатини ҳам қилди. Албатта, хали ёшгина қизбола, ўйинларини қилаверсин, унинг ўйинлари менга ҳам ёқди.
Бу кеча отаси келишлиги мумкин бўлгани учун сергак турдик, бироқ отахон бу оқшом келмади ва биз яна деярли ёлғиз қолдик. отасисиз ўтган учинчи кеча ҳам қизалоғимни қониқтирдим, ўзи истаганидек яхшилаб эркаладим, қўл ва асбобим эркалашларига чидаб туролмайдиган қилиб азоблаб бўшантирдим. Ҳар кеча тагимда ётиб бўшанишлари унга наркотикдек таъсир этиб, менга тамоман боғланиб қолаётганини тушуниб турса ҳам, ўзини тиёлмади. Эртани унчалик ўйламас, ташвишланмас, бугунидан фойдаланиб қоладиган қизчам эди. Бу кеча тонггача 4 марта бўшандик....
******************************************************************

Янги қуёш уйғониб, янги кун кирди, ҳаётимнинг яна бир янги кунини қарши олдим. Ухламай Шаҳризани ўйлаб ётдим. Келажаги нима бўлади? Хотин қилсам ҳаётимиз қандай ўтади? уни ташлаб кетиб юборсамчи? каби саволларга жавоб изладим. Бу орада отахон қайтиб келди, одатий ишларни қилгач, шомдан аввал қўрғон четига мени тортди ва гап бошлади:
- қизимни кўнгли тушганга ўхшайди, кечаси онаси билан ётмабди, сени олдингда бўлибди. Сенга таҳдид қилмайман, лекин бу ишни охири бўлмаса, уни бошини беҳудага айлантирма. Агар қатъий бир қароринг бўлса, менга айт ва маслаҳат қилайлик.
- отахон яширмайман. қизингиз аъло даражада, аммо нимадир дейишга хали вақтли эмасми? Мен бу ерда кўп қолмасам керак. Умидвор этмайман, лекин ҳаётимни бошидан бошлашим керак, балки яхши бир маслаҳат қилармиз. фақат яна озроқ вақт беринг.
- қанча вақт керак?
- билмайман, онахонни даволатайлик, шунга қараймиз.
- агар бирор гап бўлса, юизнинг кўзимиз очиқлигида бўлсин, набиранинг ифоридан баҳраманд бўлишга улгурайлик.
- отахон, сизни тушундим, эркакча гап бўлди, аммо қизингизга тегмадим, у бокира, -дедим юзимни бироз олиб қочиб. Рости, бу гапни айтиш мени уялтирди. Отахон эса хозир шартта гапирмаса, эртага алданиб қолишидан ўчирди гўё.
- режам бўйича эртагаёқ шаҳарга кетамиз, қизимни шу ерда сенга омомнат қолдирсам бўладими? Юзимни ерга қаратмайсанми?
- бирор гап бўлса, бошим билан жавоб бераман, ота!
- ўша бирор гап бўлмасин, сендан шу вақтгача яхшилик кўрдим, бундан кейин ҳам доим ишончимда бўл.

Мен отахонни қучоқлаб биродарлик билдирдим, у эса самимий жавоб қайтарди.

Эртасига икки отни миниб туман маркази тарафга йўл олдик, туманга бироз етмасдан отини менга топшириб, отахон деди:
- мен машинани ўзим гаплашиб олиб бораман, сен бироз айланма йўлдан юр, одамлар кўрмасин-билмасин. Яна ортингдан миршаб юборишмасин, дейман.
- хўб бўлади.
Ажралишдик, мен ўтовга қайта бошладим. Отахон киракаш билан қайтиб келиб, онахонни машинага жойлаб. шаҳарга кетишганидан кейингина қўрғонга кирдим, Шаҳризани қучоғимга босдим, ўпиб эркалаб туриб бу оқшомга бақувват овқат тайёрлашини айтдим. У рози бўлди, сур гўштдан сергўшт қилиб жаркоп тайёрлади. Кечки овқатни еб бўлгач, содда душхонада ювиниб чиқдим, унгача идиш-товоғини жойлаб олган Шаҳриза ҳам кириб ювиниб чиқди. Ишлари ўхшамаганлиги сабабли қайтиб қолиши мумкин бўлган отахондан бироз хавотирландим. Агар кечки соат ўн биргача қайтиб келишмаса, демак бу кеча ёлғиз қоламиз, деб ўзимча ўйладим. Шунинг учун соат ўн бирдан ошгунича суҳбатлашиб ётдик. Кейин Шаҳризанинг кўкрагига қўл