Tasodifiy hikoya: Suyuq oyoq xotinlar (Dayusginam)
MJM...davomi

"Тоғдаги ғунча" Сериал 4 қисм

Добавил:	Скромный (17.09.2021 / 07:20)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	10345
Комментарии:	2

ЁВВОЙИ ҚИЗЧА
4-қисм


Бироз мизғидим, Шаҳриза ухлаб қолибди. Қучоғимда ётгани учун безовта қилгим келмади ва ўрнимдан турмай ётдим. Келажакни ўйладим, ота-онасига қандай етказишимни ўйладим. Шунчаки содда қилиб қизини қўлини сўрасам, рад жавоби беришса, кейин қизининг бокира эмаслиги билиниб қолса, нима бўлади? Бу васвасали ҳаёл бўлди, аслида мен отахонни кўндира оламан. Кетишидан аввал баъзи бир нарсаларга ишора бериб кетди, демак келиша оламиз. Бу жиҳатдан мен ўзимга ҳам, отахонга ҳам ишонаман. Бироқ онаси қатъий туриб олса, ишни пачаваси чиқиши мумкин. Ахир отахон аёлига бўйсунувчан бўлиши эҳтимолдан холи эмас. Бу ҳақида ўйлаб бошим оғриб қолди, шунда бир қарорга келдим: Беришмаса, куч билан эгаллайман, бўлар иш бўлди, қизалоқ ўзини менга никоҳлаб қўйди ахир...

Отахоннинг шаҳардан келишини кутиб яшай бошладим, Шаҳриза эса аксинча – ота-онаси қанча кеч қайтишса, у ўшанча кўпроқ мен билан бўлишидан ҳурсанд эди. Мен ишни ўзим тарафга ҳал этсам, Шаҳризадан хотиржам бўлсам, кейин битириб оладиган бир ишимни бажариб олишим лозим бўлади. Бу учун қилган ишимни яхши тарафга ҳал этишим ва Шаҳризанинг қорнига фарзанд экишим керак. Ана шунда ҳар қандай ишга ҳотиржам киришаман.
Гапимни биров эшитса, мени қизчадан зериккан, деб ўйлайди. Қочишга баҳона истаяпти, деган ҳаёлга боради. Аслида мен қизалоқни севиб қолганман. Унинг беғубор нигоҳларини, ўзини баъзан ёш болалардек тутишини, хали ҳам тўлиқ етилмаган қизлик баданини, самимий ва беғубор гап-сўзларини, болаларча соддалигини севдим. Ҳа, Шаҳриза сексда худди катта аёллардек профессионал эди, лекин бу унинг кўзи очиқлигиданмас, балки аёллик ҳилқати ва фитратидан эди. Балки, ёш йигит билан турмуш қурса ўзидаги табиий талантини кўп йиллар кашф қилолмас эдими? Балки ўзидан 20 ёш катта эркак унга устоз бўлгани учун тўлиқ ишониб ўзини топширгандир ва ўша эркакка лойиқ бўлишга интилаётгандир? Нима бўлган тақдирда ҳам бу қиз умрида бирорта ёш эркакни кўрмаган, фақат мен унинг ҳаётида ҳар тарафлама биринчи эркак эдим. Унинг беғубор орзуларини синдирмаслик учун ҳам отахондан уни ўзимга сўраб оламан, кўнмаса борини айтаман....

Бу орада Шаҳриза уйғонди, туриб ювиндик. У таом тайёрлади, еб-ичдик. Тайинли иш бўлмагани учун супага чиқиб ётиб, бояги ҳаёлларимни давом эттирдим. Шунчаки ҳаёл эмас, ҳаёлан режа тузиб бораётгандим. Режада отахон қизини менга никоҳлаб бермагунича уни ҳомиладор қилмаслик муҳим ўринга чиқди. Нима бўлган тақдирда ҳам маликамни тўлиқ ва қонуний ўзимники қиламан. Аммо барибир шошиб иш қилмайман, аввал никоҳ – кейин фарзанд. Ўз болам беникоҳ туғилмаслиги керак.....

- Ҳожам, сизга ҳам ўтовга жой қилайми?
- Отахон тунда ҳам келиб қолишлари мумкин, ухлаётганимизда бизни бир ўринда кўрсалар, хафа бўладилар. Шуничун менга жойни супага тайёрла, кечаси ўтовга кириб ётасан.
- Ўзим ёлғизми? -ажабланиб сўради Шаҳриза.
- Аввал суҳбат, сўнгра ухлаш, “ҳайрли тун” тиламасдан қаерга беркиниб олмоқчисан а? -кулдим мен.
Шаҳриза мени тушунди, гапим унга ёқиб табассум қилди. Ёнимга келиб ўтирди ва қўлимни ушлаб лабига олиб бориб ўпди. Кейин пешонасига қўйди ва деди:
- Умрим охиригача, охирги нафасим қолгунича, қабрга киргунимча ёниздан жилмайман, -деб бўйнимга осилиб қучоғимга кирди.
Мени ичим титраб кетди. Умрим давомида бирорта қиз ёки бирорта аёл менга бундай яқин муносабатда бундай гапни айтмаган. Ўзини умри билан биргаликда ҳеч ким бағишламаган эди. Ҳа, мен ўсган муҳит кўпроқ ваҳший қоидаларга эргашиб, инсонлари ўзаро зулмда эдилар. Бу муҳитда ҳатто аёллар ҳам латифликни йўқотган, манфаат бўлмаса оддийгина табассумини ҳам қизғонишарди. Бизнинг муҳитдаги аёллар зулм таъсиридан эркакшода бўлиб кетишганди. Эрли аёллар ўз эрига фақатгина турли манфаатлар омилидан юмшоқ муомала қилишарди. Агар эри манфаат беролмаса, унинг аёли ғирт алвастига айланиб, эрига қўшиб бутун маҳаллани заҳарлар эди. Мен ўсган ҳонадонда бироз меҳр бўлиб, мен улардан сал тузукроқ эдим. Яъни, бироз санъатни тушунадиган қилиб тарбиялашди. Ҳаётни борича эмас, бироз гулларга ўраб кўрсата олишди. Бошқалар учун балки энг ёмон ҳовли мени ҳовлим бўлгандир, аммо мен учун яхшиси эди. Катта бўлган сари кўчада, маҳалламиздан ташқаридаги бошқа районларда юрадиган бўлдим ва инсонларнинг нақадар ваҳшийлашиб кетаётганидан қалбим додлар эди. Афсуски, мени эшитадиган инсон зотини топа олмадим.... Бу муҳитда қилган баъзи ишларим ортидан қочишимга тўғри келди ва юртимдан анча узоқ бўлган бир ҳилват жойга келиб қолдим. Ўз муҳитим билан бу ердаги оилани таққосласам, мени қалбим бу ерда тинчланди. Мен бу ерда ўзимни ҳавфсиз ҳис эта бошладим. Бу ерни ватан қилгим келди. Албатта, бунга Шаҳризанинг соддалиги ва меҳрибонлиги катта сабаб бўлди.
Ҳозир уни бағримга босиб ўтирарканман, яқин тарихимни эслаб кўзимга ёш қалқди. Шаҳризани қўрқитмаслик учун ундан кўз ёшларимни яширдим, яхшики қора тун, муҳаббатимиз гувоҳи бўлган қамар хали чиқиб улгурмаган, мени сотиб қўядиган ёруғлик йўқ.... Ҳозирги холатим ожизлигимдан эмасди, асло ожиз эмасман, шунчаки, меҳрга ўта зор бўлган жангари бир эркак эдим. Доим жангга тайёр туриш, мудофаани сақлаш учун уйқида ҳам хушёр ётиш мени асабларим ва қаҳримни меъёрдан ортиқ қаттиқлаштириб юборгани учун, меҳрга зор эдим. Мен имкони бўлиши билан доим меҳр излаб яшадим, меҳр қўмсаб яшашдим. Ҳозир тоғлар орасида, кимсасиз водийда, биргина қизалоқ билан ёлғизман. У сал кам хотиним, истаганимни қила оламан, шунинг учун бахт ифорига етишдим, деб ўйлиман. Энди, уни сақлай олишим даркор! Қўлимдаги бойликни олдириб қўйсам, ўлгунимча азобда яшашга тўғри келади. Йўқ, уни тортиб олишгунича, жонимни олишсин. Лекин энди қизалоқни бермиман. Ҳеч кимга бермиман, у энди меники. Отаси тезроқ келсайди, борини олдига ташласам ва мақсадимга етишсам.....
Шаҳризанинг бўйнидаги ифори мени ҳаёлимни буза бошлади. Ўз ҳаёлларим билан қолиб режа тузаётганимда ҳеч нарсага чалғимасдим. Бугун тескариси бўляпти. Эски одатларимни баъзилари бузиляпти. Майли, хозир уни ўзимдан четлаштирсам, қалбига турли гумонлар киради. Мен яхшиси унинг кўнглига қарай ва кейин режаларимда давом этаман. Шу қарор билан унинг ифор таратаётган бўйнидан ҳидладим. Ўз-ўзидан маълумки, лабларим оппоқ бўйнига тегиб кета бошлади. Қизча бўйнидан ўптиришда кўзларини юмди. Унинг менга мойил бўлган баданини силашни белидан бошладим. Ўнг бўйнидан ўпарканман, белидан силаб юқорига йўналдим. Ҳам қучоқлаб олиб, ҳам эмчагидан эзиш иккимиз учун мароқли бўлди. Супада оёқларим орасида чўккалаб ўтирган қиз бағримга қулайроқ жойлашиб олди. Унинг бўйнидан шунчаки ўпиш эмас, шимиб ўпиб уни “егим” келаётганини изҳор этдим. Шимишли ўпишларимда қулоғига шивирлаб, уни ташлаб кетмаслигимни, ҳаётимни усиз тасаввур эта олмаслигимни, у мени ягона маликам эканлигини айтдим. Дил изҳорларим уни янада эҳтирослантириб юбориб, унинг ёшгина баданини менга мойил қилди. Шунда чап қўлимни сонига олиб бордим. Ўнг қўлим билан белидан маҳкам қучоқладим. Ўзимга тортиб олиб бўйин ва елкаларидан ўпарканман, сонини силаб қўлимни ичкарига юрита бошладим. Қачонки бармоқларим унинг жинсий лабларига етгач билдим-ки, қизалоғим Шаҳриза