Tasodifiy hikoya: Oyim va dostim
Mening ismim Aziz. 19 yoshdaman. Yolgiz farzanman. Hozirgi hikoyam oyim haqida. Oyimning ismlari Mahzuna. 37 yoshda. Dadam blan ajraganiga 3 yil bolyapti. Kolejda ingliz tilidan dars beradila. Korinishlari ajoyib. Oppoqina gozal ayol. Sochlari malla. Haqiqiy blandinka desa ham boladi. Qomati esa oziga yarashgan. Kolejga kopincha ochiqro kiyinib boradi. Korinishidan 37 yoshli ayolga oxshamidila. Bundey chiroyli ayolni oshiqlari kop bolishi tabiy albatta. Lekin oyimni begona erkela blan yurganini ...davomi

tutolmay qolishi emas. Bu jinsiy aloqa lazzatining eng yuqori choʻqqisi. Toʻgʻri maʼshuqamning tobiga yetib olishida, barmogʻlarimning hissasi koʻproqdir, lekin choʻqqini zab etish vaqtida asbobimning oʻsha nuqtada boʻlgani, suvlanish oqimini birinchi boʻlib his qilgani oʻzimga ham huzur bagʻishlardi.

Bir maromda zarbalar davom etar, har bir zarbamning effektini maʼshuqonamning suzilgan koʻzlarida, yoqimli boqishlarida, itoatkorona lab urushtirib, mehirla quchoqlab "Begim, sevgilim!" deya shivirlashlarida koʻrib eshitib oʻzimdan faxrlainb ketardim...

Nega endi faxr tuygʻusi? Chunki hayotida birinchi bor ayol bilan jinsiy aloqa qilayotgan yigit, taʼbir joiz boʻlsa bu ishni mukammal darajada bajarib qoʻysa!!!

ʼʼOhhh...ʼʼ

Finish yaqinlashgani sayin aqlni zab etib qoʻyadigan palla boʻlishi haqida, oʻqigan edim. Shuni uchun muddatdan biroz avval, mehnatkash pahlavonni oʻradan chiqarib olib, boʻydoqlar uslubidagi massajni boshladim. Bir-ikki... Uch-toʻrt yana bir-ikki...

"Ooooooh!!!"

Finish... Sperma toʻlqinining ilk zarbasi, maʼshuqamning kindigi atrofiga, qolgani oyoqlar ostidagi choyshab ustiga toʻkildi. Bir muddat bir-birimizdan mamnun jilmayib turdikda, soʻng boʻsalar bilan minnatdorlik bildirib bir-birlarimizni siyladik. Soʻngra oʻsha yerga choʻkdik, avval u keyin men devorga suyanib oʻtirdik. Qoʻlimni yelkasiga oshirib quchdim, u esa suyukli yordek pinjimga suqildi. Shu tariq bir necha daqiqa, jinsiy yaqinlikdan olgan kayfimiz tasirida oʻtirdik. Ooo, bu damlarning lazzati, huzur halovat faqatgina oʻzimizga ayon. (Oʻsha onlarni eslasam hanuzgacha koʻnglim sarxush tortadi.)

Birdan Holisxon oʻrnidan sakrab turdi-yu qoʻrquvdan ovozi titrab dedi:

- Hozir buvijonim keladilar...
- Boʻl eginingga biror nima kiy.

U pastda yotgan choyshabni ustiga tashlab, atrofga olazarak boqdi. Nigohi oyoqlari ostiga tushgach, choʻkka tushib gilamchadagi namlikni, sperma qoldiqlarini choyshabni taq qismiga hafsala bilan artib oldi. Soʻng nariroqda yotgan sochiqni olib, xonadon tez chiqib ketdi. Shimimni kiyib, u-yer-bu yerimni toʻgʻrilab boʻlgach yuz qoʻlimni yuvish uchun ortidan vannaxonaga kirdim. U dushning tagida, shoshilib yuvinayotgan edi. Meni toʻsatdan kirganimni koʻrib, uyatchang qiyofasiga kirdi.

- Sanjar aka chiqib turing! - nozik joylarini berkitdi.
- Shuncha ishdan keyin, uyalish maʼnisiz emasmi?

Uning oʻzini tutishidan zavqqa toʻlib, kulib qoʻydimu, dushdan oqayotgan suvdan qoʻlimni yuzimni yuva boshladim.

- Sanjar aka... Iltimos, chiqib turing... Buvijonim kelib qolsa nima deb oʻylaydilar?!

"Jin urgur!" Opoyni daragini eshitdimu, sergak tortim. Biroz beparvo boʻlib xotirjamlikka berilib ketganim uchun oʻzimni koyib qoʻydim.

- Hoʻp... Senam tezroq boʻl!
- Him... Haligi iltimos qilsam boʻladimi?
- Boʻladi... Hozir tomdan tashla desang tashlayman!

Javobimdam sevinib jilmaydi-yu, bosh chayqadi:
- Yoʻq... Unday demayman. Malol kelmasa, kiyim javonimdan birorta koʻylak olib kelib bering iltimos!
- Jonim bilan... Boshqa narsa kerak emasmi?
- Um... Ummm, - boladek erkaknamo bosh chayqadi, - faqat tezroq!

Oʻzimga tanish xonaga kirib, garderobni ochdim. Tartib bilan terib qoʻyilgan liboslarga bir koʻz yugurtirib olgach, koʻzimga choʻgʻdek koʻringan koʻylak lozimni olib vannaxonaga qaytdim. Bu orada u dushdan chiqib sochlarini sochiqqa artib quritayotgan ekan. Koʻylakni qoʻlimdan tez olib eshikni yopib oldi.
Ichkarida turib:

- Sanjar akaooo... Yana bir iltimos, tifalga suv quyib toʻkka ulab qoʻying!

"Obbooo... Buyam buvinga oʻxshab ish buyuradiya!ʼʼ

Arzimagan iltimosini yerda qoldirmay, oshxonaga oʻtdim. Shu payt telefonim jiringlab qoldi. Telefonga javob berish chogʻi, imi-jimida Holisxon aytgan ishni bajardim. Shu asnoda deraza yoniga kelib opoyni yoʻlini poylay boshladim. Suhbatdoshim bilan uncha muhim boʻlmagan mavzuda suhbat, miyamda esa vaqtni hisob-kitobi... Opoy aytgan vaqtdan otib ham ketdi, biror sababdan ushlanib qolmasa, hademay kelib qoladi.

ʼʼIshi bitdi-ku... Endi opoyni tushligini yeyman deb oʻtirmay ketaversammikin?ʼʼ oʻylab qoldim. "Ha ketaman!"

Telefondagi suhbatni tugatgach, asboblar solingan qutimni koʻtarib kalladorga chiqdim, xonada qolgan atverka bilan ombirim yodimga tushni ularni olish uchun engashganimda tepamga bir sharpa keldi. Unga qaradimu, hayratdan ogʻzim ochilib qoldi. Boya koʻzimga choʻgʻdek koʻringan koʻylak, lozim sohibasi egniga shunday yarashib turardi. Halilam harorati ketmagan hislarim yana joʻsha boshladi.

- Munchayam koʻylagin oʻzing-a yarashmasa?

U kafti bilan yuzini yashirib, erkaknamo karashma qildi.

- Kelinligimdagi kiyimim. Odatda buni kiymasdim... Lekin boya siz tanlaganiz uchun... kiy... ki...

Opoyni ovozidan ikkimizam seskanib, eshik tomonga qaradik. Zinalar koʻpligidan, noliyotgan ayol hansirab qoʻlidagi laganni bazoʻr tutib turardi.

- Buni olmaysanmi qizim? Senga aqli kirmadi kirmadida!

Oʻzi bilan oʻzi boʻlib ketgan ayol bizlarni rang-roʻyimizga beparvo, vaysardi. Pensiya jamgʻarmasining elitib bermasligi, oshxonada taomni qimmatligi, novvoy nonini yupqalashtirgani... Opoyni vaysaganlari sayin bizning, koʻngillarimizdan xavotir arib, oʻzimizni hech nima boʻlmagandek tutardik.

- Sanjarjon nima boʻldi?
- Boʻldi opoy!

Eshikni bir-ikki ochib yopib koʻrsatdim. Oʻziyam tekshirib koʻrdida, odatdagicha maqtab-maqtab rahmatlar aytdi. Oshxonaga kirdi, u yerdan ham koʻngli toʻlib chiqdi. Televizorda esa hech qanday muammo topilmadi. Soʻngra hammomga boshlab kirdilar, aytishlaricha kafel plitkalari sirpanchiqmish, hammasini alishtirish kerak ekan. Mening holisollo hisobim boʻyicha chiqarilgan chiqim summasini eshitdilaru, bu fikirlardidan qaytib qoʻyaqoldilar. Keyin lutfan tushlikka taklif etildim.
Tushlikda boʻlgan suhbatlar haqida yozsam yana shuncha sahifa boʻlib, siz oʻquvchilarni bekorchi maʼlumotlar bilan zeriktirib qoʻyaman. Biroq shu suhbat davomida eshitgan bir maʼlumotimni aytib qoʻyishim kerakki, bu keyingi hikoyalarim uchun muhim, detal... Holisxon shu yaqin haftada, uyiga qaytib, tayyorgarlik darslarini olish uchun repetitorlik markaziga joylashar ekan.

Tushlikdan soʻng men ketishga chogʻlangan edim, opoy; bir daqiqa shoshmang, xizmat haqqisi berib yuboray, deya pul olgani xonasiga kirib ketdi. Ixtiyorimda bir-ikki daqiqa fursat tugʻilganidan shodlanib, unga oʻtli nogoh tashladim:
- Shunday qilib uying-a qaytar ekansan-da?
- Ha, shunday!
- Qachon qaytasan?
- Bilmadim!

Ketar jafosiga, bir boʻsa ilinjida unga yaqinlashib, shivirladim:

- Holisxon yana uchrashishga umid qilsam boʻladimi?
- Sanjar aka... Men... - u jiddiy nigohda boqib, - Men anaqa qizlardan emasman...

Uning soʻzidan; "Men senga, istagan vaqtda uchrashadigan fohishamanmi? " degan achchiq iztirob aksi namoyon boʻldi-yu lablari titrab ketdi. Soʻzlari maʼnosi tushunib, yuragim chizilladi.
Bir tomondan undan xafa boʻlsam, boshqa tomondan shuncha ishlar boʻlganiga qaramay yuzidan