Tasodifiy hikoya: Hayot ekanda...davomi (miss Dinara)
Uni kozlari judayam mehirli edi. Biroz vaqt shunday turib qoldik. Keyin tomoq qirib hamshira ayol ki...davomi

Oyim qiz...

Добавил:	-Oshiq- (20.12.2021 / 20:00)
Рейтинг:	(14)
Прочтений:	21734
Комментарии:	29

Oyim qiz....

Yangi ijodkor qizning oʻylari.

(Muxlisam bilan hamkorlikda, oʻylab topilgan hikoya.)

Eslatma: hikoyani qizbola tilidan oʻqing...

Oh, ishoning. Agar mening SMS - xabarlarim bunday tus olib ketishini bilganimda, men ularni ancha oldin yuborgan boʻlardim.

Aziz oʻquvchi keling voqeani boshlashdan avval shaharchamiz va u yerdagi basi insonlar bilan tanishtiray sizni. Bizning UZBXXX shaharchamiz uncha katta boʻlmasada harqalay yuqori retinglarda turadi. Asosiy yoʻldan toʻgʻri borsangiz, shaharchamiz markaziy xiyoboni keladi. Huv baland binoni koʻrdingizmi? Ha oʻsha. Yuqori qavatlar bosh raisimiz SimptomFD ning ofesi, pastki qavatlarda nufuzi boʻyicha xodimlarga taqsimlangan. Anovi oʻrta qavatdagi oynavand keng derazalarni koʻryabsizmi? Oynasidan bir chiroyli qiz qarab turibdi-ku! U yerda bir vaqtlar Ruslan, Omadbek, Akcent kabi gʻayratli xodimlar ish yuritishgan edilar. U paytlar gullab yashnagan davrlar edi-da! Qayoqdan bilasan deysizmi? Kamina ham oz muddat oʻsha binoda, kichikroq lavozimda ishlaganmizda... Endi mana-bu chap tomondagi, turfa chiroqlarga burkangan, hashamatli saroyga qarang! Topdiz, bu shaharchamiz yuzi boʻlgan mehmonxona, kutubxona, forumlar teatri va pastki qavatlarda sevimli chat klubini oʻzi ichida mujassamlangan saroy... Ilgari bu saroyda oʻzim ham tuni bilan oyin kulgu qilardim. Endilikda ijodkorlar mahallasiga koʻchib oʻtgach, chat klubga kelgani vaqt qayoqda deysiz. Hozir oʻng tomondagi keng koʻchaga burilamiz... Bu oʻsha ijodkorlar mahallasi. Mana bu hashamdor uylarga bir qarang-aaa! Bular yashashni biladi!!!
Hov birinchidagi Tungi Hamrohning uyi... Uyida yoʻq deysizmi? Chirogʻi yoniq turibdi-ku, yaqinda qaytib kelgan, qaysidir ijodkorning hikoyasi taqdimotida koʻrgandim. Hatto "Yaxshi hikoya menga yoqdi!" deb nutq soʻzladi. Soʻng yigitlarni pivo xoʻrlikka taklif qilishdi. Ijod!!! Yoʻq ijod qilmayabdilar, afsus... Uni yonidagi mana bu bino boʻsh, bu EroMaster yashab ijod qilgan koshona... Ha uham ketib qolgan. Afsuski aziz oʻquvchim bu koʻchada koʻp uylar allaqachonlar boʻshab qolgan, ijodkorlar ketib qolishgan yoki foydalanuvchilar istiqomat qiluvchi tomonga oʻtib ketishgan. Ha basida ularni uchratib qolaman, koʻpda tanimay qolaman, imijlari oʻzgarib ketgan boʻladi, basilari birravga sayrga kelib-ketib turishadi...

Ooo manabu meni sevimli ijodkorim Majnun janoblarining kulbalari-yu. Gʻaribona muhabbat oshyoni.... Menga muhabbat haqida, bir hikoya vada qilgan edilar. Yolgʻonchi, yoʻq boʻlib ketdi. Hamon kutyabman... Mayli!
Qarang, qarang, qarang... Hov ana-u pikap mashinasida sayr qilib yurgan kishini tanidizmi? Ha uyam ijodkor edi, faqat satira yoʻnalishida, koʻplarga yaxshi kayfiyat ulashib ijod qilgan. Gangsta latifalar qiroli, ajoyib inson.

Voy buuu... Mana bu ijodkorni devoriga bir qarang... Koʻngliz xira tortadi bu manzaradan. Zeboxonimni devoriga doim bezorilar haqoratli izohlar yozib ketadi. Nazoratchilar qayoqqa qarabdi oʻzi, bunaqada ijodkorlar koʻchib ketib, shaharchamiz huvullab qoladi-ku! Ha mayli... Mana uyimga ham keldik, shu yerda turaman ana-u Oshiq boridi-yu, oʻsha bilan qoʻshnimiz. Ey, qoʻying-eee, hecham uning sevgilisi emasman. U meni yangi doʻstim, shunchaki meni bu yerga koʻchib oʻtishimga, ijodga kirishimga ilhomlantirgan, inson boʻladi... Chirogʻi oʻchiq! Yoʻq eshiki qulflanmagan-ku... Him, shunchaki daydib ketgandirda. Hoʻp mayli sizga aziz oʻquvchi, keyinroq boshqa manzillarda koʻrishamiz, hozir uyga kirib ijod qilishim kerak... Xayr!

Shundoq qilib, kunimni oʻyin - kulgi bilan oʻtkazib, miyamda bir olam ideyalar bilan, xonamda kompyuterim oldiga oʻtirdim. Qoʻllar mening buyruqlarimni kutib klaviatura ustida turardi.
Nimaga shunday ekan! Fikrlar boru, soʻzlarga aylantirib boʻlmaydi? Uf... Men koʻz qovogʻimni yumib xayol olamimga tikildim. Mantiqsiz boʻshliq. Biroz fikrlarimni charxlab olish uchun, qoralamalar faylini ochaman, monitorda hikoya matni paydo boʻladi. Havasga yozgan hikoyamni qayta oʻqib chiqaman-u, shunchalik yomon yozganimga ishonolmay qolaman. Hozir boplaymiz! Yangi sahifa ochamanda, hikoyani tahririga kirishaman. Kamchiligini tuzatish, badi boʻyoqlar bilan boyitish... Oʻlsin... Yana oʻxshamagan yangi hikoya!
Shu payt qoʻngʻiroq chalayotgan telefonim, stolim ustida sakrab tushdi. Kim ekan! Ayni kerakli inson-ku, ilhomim elchisi!

- "Salom aziz doʻstim!"

Bu mening yangi doʻstim, Oshiq.

- "Salom, mening shogirdim nima qilyabdi?" - soʻradi u.
- "Tun! Nima qilyapman deb oʻylaysiz?"
- "Onlaynsan, demak uhlaganing yoʻq... Oʻylaymanki goʻzal shogirdim, ehtimol, stulning chetida oʻtirgandirsan, yangi hikoyasi ustida bosh qotirib... Ovozingdagi salgina asabiylik, kesatiq shunga ishora qildiki: ijoding oʻxshamagxshamagan.

- Vooy jin ursin... Siz meni kuzatib turibsizmi? - kulib yubordim. U meni, koʻnglimdagilarni juda yaxshi bilib olgani, meni hayajonga soldi.

- "Nahotki, toʻgʻri topdim! Xoʻsh, yaxshimi?" - kulib soʻradi.
- "Nima, yaxshimi?" - savolidan xunobim oshib.
- "Goʻzalim sez nima bilan shugʻullanishing kerak edi?" - salmoqlab gap qotadi.
- "Siz maslahat bergandek, avvalgi hikoyamni boshqatdan yozishim kerak edi!"
- "Xoʻsh... Yozdingmi?"
- "Ooo, aziz doʻstim asti soʻramang... Bu juda achinarli. Shunchalar yomon yozibmanki, endi hayronman, men bu qoʻlyozmani qanday tuzatishni, nimadan boshlashni ham bilmayman..."

Ishtiyoqim bor, ammo qobiliyatim yoʻqligidan kuyunib doʻstimga hasrat qildim.

- "Xoʻsh, muhimi boshlabsan bu yaxshi. Aytchi hikoyangni nimasi yomon? Demoqchimanki, bu yomon grammatikaga ega boʻlgan yaxshi rejali hikoyami? Yoki ...?"
- "Uf, hammasi... Hech qanday syujet yoʻq. Belgilar tekis, grammatika yomon. Soʻzlar notoʻgʻri yozilgan. Ochigʻi bu dahshat, nahotki buni men yozgan boʻlsam-a!".
- "Xoʻsh, unda nimani kutyabsan? Oʻchirib tashlab, boshqasini davom ettir!"
- "Ooo yoʻq!"
- "Nimaga yoʻq?"
- "Chunki, mavzuni toʻgʻri tanlaganman. Ancha bosh qotrganman, mana eshiting!" - hikoya matnidan eng qaynoq nuqtalarini oʻqib berdim, - "Koʻrdingizmi shuncha mehnat, ketgan vaqt ummm!".
- "Ha-ha, ochigʻi sen tasvirlagandan ancha yaxshi... Biroq qoʻlyozmangni oʻqish va tahrir qilishing kerak, biroz badilik yetishmayabdi... Mana sen jinsiy azolarni koʻcha tilida yozgansan q... a... deb, kim shunaqa yozadi?"

Men shoshib matnga koʻz yugurtirib oldimda kulib yubordim. "Ha u haq. Ishonchim komilki, u bu hikoyam qanchalik yomonligini shu jumladan bildi."

- "Oh doʻstim... Men sizdek hissiyotli emasligimdan afsusdaman!"
- "Aksincha goʻzalim sen hissiyotlarga boy qizsan, faqat bunga oʻzingni ishontirgin-da hech qoʻrqmay yozaver! Omad, endi ishingga qayt."
- "Yaxshi, rahmat." - dedim.

Men telefonni qoʻydim va xoʻrsindim. Men bu hikoyani qayta tiklashim kerak, deya oʻzimni qattiq ishontirdim va oʻqishni boshladim.

"Men olov boʻlib yonar edim. U shiddatli edi. Mening katta koʻkragim bilan oʻynar edi. Harakatdan koʻkraklarim tebranar edi. Mening a... nam edi".

Men baland ovozda