Tasodifiy hikoya: Tush Tabirlari ( Marvarid) ( by Blackstar)
Tushda marvarid ko'rsa)...davomi

ozod qildim va siqdim. Uning tili koʻkraklarimning sezgir goʻshtlari atrofida aylanayotganini tasavvur qildim. Men siltadim va barmoqlarini orasida koʻkragimni dumaladim, xuddi uning qoʻllari menga tegayotgani haqida oʻylab. Har bir emiziklarim uchqunlarni toʻgʻridan-toʻgʻri pastimga yetib borib, meni battar qoʻzgʻatdi. Bir necha tomchi sharbatlarim, sonimning ichki qismidan oqib tushdi.
Men bir qoʻlimni pastga tushirdim. Barmoqlarim jinsiy lablarimni, yumshoq burmalarini qopladi. Biroz erkalashlardan soʻng, klitorim titrab, ogʻriy boshladi.ʼʼBekam men ham eʼtiborga tayyormanʼʼ deyotgandek. Koʻzlarimni qattiq yumib, sekin ishqaladim. Men endi bir oyogʻimni koʻtarib, ushlab turganini tasavvur qildim. Uning pahlavon azosi, meniki bilan oʻynashib, sharbatlarimda choʻmilayotgan boshchasini xursand silkitardi...

Barmoqlarim uning sochlari orasidan chigallashib ketardi. U menga chuqurroq, qattiqroq urganida, oyoqlarimni yerdan koʻtarilar, nozik joylarimiz bir-biriga urulib, ohangli qarsaklar chalinardi.

"Oh, mening tasavvurlarim!ʼʼ

Barmoqlarimni jinsiy lablarim orasiga qistirib qoʻydim. Agar men bu ishga qabul qilinishga umid qilsam, buni tugatishim kerak edi. Shuni uchun klitorimga barmoqlarimni bosdim. Boshqa qoʻlimda koʻkragimni siqib, aylantirdim. Nihoyat, juda zarur orgazm paydo boʻldi. Tomogʻim qurib, qornim siqildi. Qaltiroqlarim meni ritmdan chiqarib yubordi, lekin men baribir ishqalayverdim. Qichqirib yubormaslik uchun labimni tishlab, oldim.

Hammasi nihoyat tugadi. Eng quvonarlisi, shu paytgacha birorta ehtiyojmand ayol kelib, meni bezovta qilmagani edi. Rakovinada yuvinib olgach, deyarli quruq tursikimni oldim. Issiq matoni, sezgir jinsiy lablarim ustidan siljitib, bir oz huzur qildim.

Men yana bir necha daqiqadan keyin oʻzimni ancha ishonchli his qilib, yana oynaga qaradim. Keyin chuqur nafas olib, eshik qulfini ochdim. Ana endi, bu ish uchun suhbatdan oʻtib, shaharchani zabt etishga tayyorman.

Koridor boʻylab yurib, qabulxonaga keldim. Kimdir kelib meni orqa eshikdan ofisga olib ketishini poylab, kutish xonasidan joy oldim.

- Miss L....?

Tanish ovoz, mening shaharchadagi ilk, taxalluslarimdan birini, aytib chaqirdi. Men oʻgirildim va oʻsha kuni, ikkinchi marta alpqomad yigit qarshisida, sexirlanib qolganimni koʻrdim.

ʼʼNega bu yigit, Gollivudda emas?ʼʼ

- Bu sizmi? - dedi, qoshini chimirib, menga ishora qilarkan.
- Ha, bu men. Salom, tanishganimdan xursandman. Men Miss L... Lekin siz Goʻzal deb chaqirishiz mumkin!

U jilmayib qoʻydi. Xudoyim uning tabassumi shunchalar iliq, yorqin ediki. Hech boʻlmaganda uning tishlari qiyshiq boʻlsa edi, men oʻzimda boʻlayotgan istaklarni osongina oʻchirib qoʻygan boʻlardim.

"Ey voh... Kelishgan, bu yigit meniki boʻlishi uchun nima qilsam ekan? Balki yugurib kelib, uning quchoqlab olsammikin? Ooo, bu gʻirt ahmoqlik boʻlardi... Balki, uni yoqtirib qolganimni aytib... Yoʻq, u ratetsachi? Jin ursin, shunchalikam kelishgan boʻladimi! U meni aqldan ozdiryabdi... Bir nima qilishim kerak! Oʻzi boshidanoq, bu ishga kirishga umidim yoʻq edi. Shunday ekan, hech boʻlmaganda undan yaxshi tasurot qoldirishin kerak...ʼʼ

- Ortimdan, yuring! - dedi u, koridor boʻylab yura boshladi.
- Hoʻp...

Unga yoqimli tabassum qilib ortidan jimgina ergashdim. Uning, kiborlarcha qadam tashlashlari, oʻzini titishi... ʼʼOhʼʼ Men chuqur nafas olib, havoda uchib yurgan, hidlarni ovladim. Hidim bor, zaif lekin baribir bor... Umm, bu odamni koʻrib, menda hammasini qaytadan boshlandi. Yoqimli ogʻriqlar... Tomchilar...

ʼʼShoshma! Balki u shunchaki yordamchidir. Ehtimol u meni boshqa birovga koʻrishga olib borayotgandir!ʼʼ xayolimga turli fikrlar kela boshladi.

- Mana, keldik, - dedi u jilmayib va ​​men uchun ofis eshigini ochdi. - Marhamat...
- Rahmat...

Keyin u stolga oʻtirdi. Xonada boshqa hech kim yoʻqligini koʻrib, taxminlarim oʻzini oqlamaganidan xursand boʻldim.

- Xoʻsh, miss L... sizga shunday murojaat qilaymi yoki?
- Goʻzal... Siz Goʻzal deyavering!
- Yaxshi. Avval sizga shuni maʼlum qilishim kerakki, raisimiz SimptomFD... Lavozimga tayinlanadigan xodimlarini yaxshilab, tekshirishimizni talab qiladi. Bilsangiz kerak tarixda bunday voqealar boʻlgan. Lavozimga oʻtirib olgach, oʻz vazifalarini suiisteʼmol qilish hollari, koʻp uchragan... Xoʻsh, endi menga ayting-chi, nima sizni bu lavozimga munosib deb oʻylashga majbur etdi?

- Men... Menda chat klubdagi faollik borasida ajoyib rekord bor. Men deyarli hamma bilan, yaxshi munosabatdaman! - deya shivirladim.

Men shunchalar past ovozda shivirladimki, ovozim faqat mening miyamda aylanmadimikin deya shubhalanib, qarshimdagi xushsurat insonga tikildim. Yuragim koʻksimga duk-duk urildi. Kaftlarimdagi ter ularni silliq qilib qoʻydi. Yana mening xayolimni butunlay yangi fantaziyalar toʻplami egallab ola boshladi.

- Sizga bir daqiqa kerakmi Goʻzal? Siz biroz qizarib ketgan koʻrinasiz!
- Men yaxshiman... Kechirasiz... Men biroz asabiyman... Men...
- Hechqisi yoʻq, rosti, sizni asabiylashtirgan boʻlsam, uzr soʻrayman!

Muloyim jilmayib qoʻygan, yigitdan koʻzimni uzolmay xayolga toldim. Men chuqur nafas olib, keyingi soʻzlarim haqida oʻyladim. Agar men unga oʻylaganlarim haqida aytadigan boʻlsam, ikkalamiz ham kulishib, oddiy odamlar kabi suhbatni davom ettirarmidik! Yoki u suhbatni oʻsha yerda tugatib, menga eshikni koʻrsatib yuborarmidi? Bilmadim!

- Ertalab ovqat yemadim, barchasi shundan...
- Men oʻylabmanki, - u miyigʻida kulib qoʻydi, - Sizga suv olib beraman... Bir daqiqa!

U xona chetiga borib, bir stakan suv bilan qaytib kelganida, men oʻrnimdan turib, uni qoʻlidan oldim. Ikki qultum suvni yutgach lablarimni yalab, unga rahmat aytib jilmaydim.

- Xoʻsh tayyormisiz? - deb soʻradi u.
- Ha, tayyor.

Kresloga oʻtirib, portfelimdan rezyumeni olib, oʻzim haqida gapirishni boshlashim kerak edi. Buning oʻrniga mening tanam, hammasini oʻz zimmasiga oldi. Kech kutilmaganda, oyogʻim sirpandi, beixtiyor qichqirb koʻzlarimni yumdim. Koʻzlarimni ochganimda, baquvvat qoʻllar ogʻushida, bir juft tashvishli nigohlar qarshisida edim. Oʻzimni oʻnglashga chogʻlanmadim, aksincha gavdamni unga tashlab, bekamu-koʻst jilmayib, hislarimni koʻzlarimda jamlab unga termildim. Xayolan, meni oʻpishini buyurib, qattiq nigohimni ushlab turdim va koʻzlarimi ohista yumib, iyagimni biroz koʻtardim.

"Boʻlaqol... Boʻlaqol... Boʻlaqol!"

Nihoyat lablarim uning labiga bosildi, uning lablari qotib, tirsagimdan ushlab, oʻziga toʻgʻrilab oldi. Biz bu ishni, muntazam bajargan oshiqlardek, mohirona ijro etardik. Uning erkaklik azosi menga qarshi, qattiq oʻsib borayotganini sezdim. Men nola qilib, boshqa qoʻlim bilan uning boʻynidan quchdim. Uning javobi qanday boʻlishini kutdim. Bizning tilimiz lablarimiz orasiga raqs tushdi. U xuddi mening fantaziyamdagidek meni koʻtarib oldi. Meni quchogʻida ushlab, oyogʻimni beliga oʻrab oldim. Keyin u asta-sekin oldimdan pastga siljidi, uning issiq qoʻllari sonlarimni ushlab, meni