Tasodifiy hikoya: Achinarli voqea (davomi)
Avalombor barchangizdan uzr sorayman hikoyani davomini kechikibroq yozganimdan Zarifani uxlab yot...davomi

Baxtga yol

Добавил:	Ta_SaMaYa (19.07.2022 / 15:07)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	7738
Комментарии:	1

Baxtga yol

Hikoya toqima, noreal voqealik.

- Aziza!
- Hov! Labbay!
- Menga choy damlash shartmas, ishga kech qolayabman. Men kettim.
- Ha, xop. Yaxshi borib keling.

*Men baxtliman. Hudoga shukur. Bu baxtga erishishim esa, ancha qiyin boldi desam yaglishmayman. Agar bir boshidan aytadigan bolsam...

Men bolalar uyida tarbiyalandim, ismim Aziza. Ota-onasiga kerak bolmagan, kòchaga tashlab ketilgan, bir qizcha. Nolimayman, bolalar uyida bolsa ham meni mehirga zor qilishmadi, oqishni, yozishni organdim, maktabda songra kollej da oqidim. Ammo qiyinchilikning hammasi bolalar uyidan balogatga yetib ketkanimdan kegin boshlandi. Birinchisi yashash joyi, undan kegin ish topish asosiy muammolarimdan biriga aylandi. Yashash joyniku topdim, bir xonali domni ijaraga oldim. Lekin ish topishim juda qiyin boldi, kafe restoranlarda ish ogir va yashash joyimga uzoq, yana ish vaqti juda kech tugardi. Bir muddat ishlab bu menga togri kelmasligini tushundim. Yana kochalarda yurib ish qidirishga otdim, "ish bor" nomli telegram guruxlarga hammasiga azo boldim, bazilari bilan yozishdim, kopchiligi kunlik ish taklif qilishar edi. Men esa iloji boricha doyimiy ish, topishni hohlardim va osha guruxlardan kelgan bir elonga kozim tushdi.
*Uy ishlarini bajaradigan, ovqat pishirib biladigan qiz kerak. Uyda yotib ishlashi lozim. Yotoq joyi, barcha qulayliklari bor.*
Elon tagidagi telefon raqamiga qongiroq qildim. Bir erkak kishi ovozi eshtildi, elon boyincha qongiroq qilayotkanimni ayttim, u uy manzili berib kechqurun 6:30 kelishim kerakligini aytti. Men xop deya goshakni qoydim. Biroz qorqtim, hayolimda ayol kishi boladi deb taxmin qilgandim, sababi bundan oldin shuga oxshash elonlarda har doyim ayol kishilar bilan gaplashardim. Yana menga tanish bolmagan manzil, uning ustiga kechqurun borishimni oylab, biroz konglim tortmadi. Kegin dugonam bilan birga borish hayolimga keldi. Darrov dugonam Feruzaga qongiroq qildim, u bilan bolalar uyida juda yaqin dugona edik, unga hammasini aytib tushuntirdim, afsus ishtan chiqolmasligini aytti, u ham kafeda ishlardi va ishi juda kech tugardi. Bormay qoyaqolsammikin deb oylay boshladim, lekin chontagimdagi qolgan pul aksincha borishga undardi. Hali tushlik vaqti, bir gap bolar dedimda, yana bir ikki joylarga kirib ish izladim. Kopchilik dokon sotuvchisi boling, yaxshi ish, oyligi ham yaxshi degan takliflar berardi. Mengaku bu ish yoqardi lekin kop pul aylanadigan yerda janjal kop bolishini bilardim va hisob-kitob ishlarida nonoq edim. Yana biror joyda xato hisoblab pul qarz bolishdan qorqdim, ozimga yetmayotgan pul, yana birovga qarz bolgim kelmasdi. Hullas ancha yerlarni aylandim, bazi joylar yaxshi taklif berishdi, bazilarining oyligi kamroq boldi, bazilari umuman qiyin, menga togri kelmaydigan ishlarni aytishti, charchab uyimga qaytish uchun yol boyida mashina kutib tursam telefonim jirigladi, shosha-pisha raqamiga qaramay goshakni oldim:
- Allo..
- Allo. Assalomu aleykum!
degan erkak ovozi eshtildi.
- Assalomu aleykum! Kim bu?
deya savol berdim
- Ha, kechirasiz, boya, shu raqamdan bir qiz ish sorab qongiroq qilgandi...
- Ha, men qongiroq qilgandim.
deb soatga qaradim 6:45. Voy esim qursin deb ozimni koyi boshladim.
- Xa, unda raqamdan yaglishmabman, uzr ishdan kechroq boshadim hozir yetib boraman ketib qolmang xop?
deya tez tez gapirdi, men sal ozimni bosib:
- Xa, hechqisi yoq, men ham endi bormoqchi edim hozir moshinaga minaman...
deb javob qildim, u esa:
- Qayerda turibsiz? Manzilingizni ayting, ozim olib ketaman, moshina qidirib ovora bolmang
deb qoldi, men sal oylanib, mayli pulimni ham tejab qolaman, ish sharoyitini ham korib kelaman dedim ozimga-ozim:
- Sizni ovora qilib qoymaymanmi?
Deb savol berdim, u bolsa:
- Ovorasi bormi, manzilni ayting xozir yetib boraman
Deya javob qildi, men unga turgan joyimni va qanday kiyimdaligimni, ismimni ayttim va goshakni qoydim, 10-15 daqiqa otib yonimga bir qora moshina kelib toxtadi, kech tushkani uchun, yana moshinalarni ajrata olmaganim uchun, qaysi rusmdagi moshina ekanligini bilmadim, moshina old yon oynasi ochilib, ichkaridan:
- Aziza! Otiring!
Degan ovoz keldi, men moshina yoniga yaqinlashib ochiq turgan oynadan qaradim va koz oynak taqqan, yoshi chamasi 40-45 atrofidagi amakini kordim va:
- Assalomu aleykum!
Deya yana bir bor salomlashdim u esa:
- Valeykum assalom Aziza! Marxamat Otiring!
Deya moshinaning orqa orindigiga ishora qildi, men sal qorqib moshaga otirdim. Moshina ornidan qozgaldi biz yolga tushdik, yol boyi biz tanishdik u yoq bu yoqdan gaplashdik, ish beruvchining ismlari Farxod ekan, juda ochiq kongil, samiymiy inson ekanlar men esa qorqib yuribman, biroz yol yurib bir hovliga yetib keldik, anchagina hashamatli ekan Farxod aka meni ichkarga boshladi, uyi bilan tanishtirdi, oylaganimdek ancha kattagina hovli ekan.
- Endi Azizaxon, mana uyimni kordingiz, ish masalasiga kelsak, boya aytkanimdek ayolim raxmatli olamdan otkan, bu ham kamlik qilgadek oglim avto halokatka uchrab mana 4 oydan beri yoshakka mixlanib qolgan, umirtqa pagonasidan jaroxat olgan, oyoqlari ishlamaydi, doktorlar doyimi davolash otqazib oyoqqa turgizsa boladi deyishti, sizning ishingiz esa faqat uyini supurish, idish-tovoq, ovqat qilish hullas ayol kishi qiladigan ishlar. Oglimga kelsak kun oradan doktor kelib davolash ishlarini olib boradi, shuning uchun ham menga bir qiz kerak degandim, uyda bir odam doktorga eshik ochib, uni kuzab qoyishi kerak, bu eng asosiy sabablardan biri, meni tushundigiz deb oylayman. Men 2 oycha oglim yonida boldim, kegin davolash xarajatlarini qoplash uchun ishga chiqishga majbur boldim, ozimni korxonam bor, lekin bari bir ishga borib turishim kerak. Umuman olganda shu, xosh nima deysiz Azizaxon? Rozimisiz? Deya menga savol nigoxi bilan yuzlandi, men sal dovdirab qoldim. Kegin ozimni qolga olib:
- Oylab korsam maylimi?
deb soradim, Farxod aka esa:
- Mayli, oylab kòring, ertaga aniq javobini ayting faqat, xop?
- Ertaga...?
Dovdiradim men, songra:
-Xop, qogiroq qilaman
deya Farxod aka bilan hayrlashmoqchi boldim:
- Kech bolib qoldi, qayerda yashaysiz ozim olib borib qoyaman
deb qoldi, men esa bu gapni eshitib xursand bolib:
- Kechirasiz, sizni ham ovora qildimda
Deya javob qildim, Farxod aka jilmayib:
- Hechqisi yoq, tortinmang
Deb uydan chiqib moshina tomon yol boshladi, men ich-ichimdan ozimdan uyalib, ularga ergashdim. Biz moshinaga otirdik, men manzilimni ayttim va yolga tushdik, yol boyi gaplashib kettik, Farxod aka yomon insonmasligiga yana bir bor ishondim. Hazil aralash hayotini aytib berar, meni ham bazida gapga solib turar, hullas u inson bilan zerikish mumkinmas edi. Gap bilan bolib uyimga kelganimni ham sezmay qoldim, Farxod aka bilan hayrlashib, uyimga kirdim, ust boshimni almashtirib, dushka yol oldim, chomilar ekanman hayolimda Farxod akaga nima javob qilishni oylardim, shu payt oylik masalasini sorashni unutkanim esimga tushti, qongiroq qilsammikin? Deb oyladim, lekin bir tarafdan, osha uyda yashashimni, ovqatlanishimni hisobga