Tasodifiy hikoya: oqwga arizydi.
Adminla chiqarina. Iltimos birinchi hikoyam . Uzbdaligimda bolgan voqea bu bunda 1 oyu 5 kun oldin...davomi

Derazaga termulib turdim. Qani endi parda ochilsa-yu, ichkarida, toshoynaga tayangancha egilib turgan oʻsha qizaloqning, yoʻlbars boʻgʻzidan olgan kiyikdek goh tipirchilib, goh boʻshashib, oʻlja boʻlayotganini tomosha qilsam. Agar o‘sha holatni tasvirga olib, o‘zimga qo‘yib berishsa, o‘ksinib yig‘larmidim yoki rohat olarmidim? Eh, Madin! Birinchi bo‘sa, birinchi erkak, orqangni lovullatgan birinchi asbob va oʻsha toshoynadagi yalangʻoch holda siltalanayotgan aksing abadiy nigohlaringda saqlanib qoladi…

Darvozadan ichkariga kirdim. Xonam tomonga yurgandim. Hovliga chiqadigan eshik ochilib, Shohrux ham kelib qoldi. Yuragim nega bir hapqirdi. Oxirgi marta kechasi yolgʻiz qolganimizda nimalar boʻlgani haqidagi xayol yuragimni dukurlatib yubordi shekilli. Oʻzim bosib olishim kerak.

— Bir daqiqa, — deya xonam eshigini ochdim va unga oʻgirildim, — sizda gapim bor, oshxonada kutib turing, — degancha xonamga kirib oldim. Oshxonani tanlashga aqlim yetganidan xursand edim. Chunki mening xonamdan qolgan xotiralar unchalik yoqimli emas. Uning xonasiga kirish ham xuddi yirtqichning qafasiga kirishdek tuyulib ketdi negadir. Lekin keyin oʻylab qoldim: u hozir mazza qilib oʻzini qondirib kelyapti, demak, undagi xirs pasaygan va menga ortiqcha bosim qilmaydi. Mehmonxonani tanlab boʻlmasdi, nihoyatda shubhali. Oshxona esa neytral zona. Kimdir koʻrib qolsa ham “suv ichgani yoki nimadir yegani bir vaqtda kiribmiz” deb qutulsa boʻladi”. Jinni. Kim ham koʻrardi, oyimdan boshqa! Rostanam oyim koʻrib qolsa, nima boʻlarkin-a? Tavakkal qilmagan yaxshiroq!

Xonamga kirib, shular haqida ikki daqiqacha xayol surdim va ancha oʻzimga kelganimni his qilgach, oshxonaga borishga qaror qildim. Shohrux oshxonadagi divanda yastanib oʻtirardi. Telefonini stol ustiga qoʻygan, koʻzlarida biroz charchoq va uyquchanlik koʻrinib turardi. Soat ham 12ga yaqinlashib qoldi-da oʻzi. Nima deb gap boshlashni ham bilmayman. Muhimroq ish qilayotgandek tutib, muzlatkichdan olma oldim. Vaziyatni yumshatish uchun imkon boricha bemalol harakatlanardim. Olmani iliq suvda yuvdim.

— Faqat oʻzing yesang, tiqilib qolmaydimi? — quvnoqlik bilan soʻradi Shohrux.
— Buncha katta olmani bir oʻzim yeyolmayman-u. — Javobim ikkimizga ham ma’qul tushdi. Anjomlar orasidan pichoqni olib, olmani ikkiga boʻldim.
— Bu boshqa gap. Endi xafa boʻlib turgandim, olmani ham qizgʻanasanmi deb…
— Sizga qizgʻanmasdan berganlarim ichida olma hech narsa emas-ku. — Ushbu javobimdan oʻzim ham hayratlanarli qoniqish tuydim. Shohruxga olmaning kattaroq boʻlagini uzatib, oʻzim biroz ortga chekindim va oshxona stoliga suyandim.
— Ha, rostanam kattagina ekan, — dedi u olmani qarsillatib tishlab.
— Ishqilib, olmani aytyapsizmi? — yana kinoya qildim unga.
— Oʻzi olmani aytuvdim, lekin sen istehzo qilayotgan ma’nosi ham qiziq, — kuldi u. — Olma bilan koʻkrakni bir-biriga oʻxshatishni qaysi shoir oʻylab topgan ekan-a! Boplagan lekin!
— Unaqada, bizning bogʻdagi “olmalar” haqida fikringiz qanday, taqsir? — suhbatimiz koʻtarinki ruhga koʻchishni boshladi.
— Bogʻingizdagi olmalar durust, lekin hali kichik. Biroz yetilishi kerak, — dedi u koʻksim tomonga beparvoroq nigoh tashlab.
— Narigi, uzoq yillik daraxtimizning olmalari haqida nima deysiz? — toʻgʻridan-toʻgʻri onam haqidagi suhbatni boshlash maqsadida soʻradim.
— Pishib yetilgan olmalar. Faqat uzib oladigan bogʻbon yetishmay turgan ekan. Mendan soʻrasang, bir roʻzgʻorni toʻydirishga yetadi.
— Bogʻbonlik qilish yoqib tushibdi-yu sizga. Tajribali bogʻbon deb taxmin qilgandim boshidan.
— Bilmadim, taxminlaring qanchalik toʻgʻri, lekin oʻzimni eng omadli bogʻbonlardan deyolaman.
— Albatta-da, axir, bogʻimizdan uzmagan olmangiz qolmadi-ku. Yaxshiyam ikkitagina. Yana boʻlganida, kim bilsin, uzgan olmalaringiz soni bundan koʻproq boʻlardi balki. — U bilan bemalol soʻz oʻyini qilayotganimdan hayratda edim. Bunchalik bamaylixotirligimdan quvonaymi yoki achinaymi, bu yogʻi umuman qiziqtirmasdi.
— Hozir bor olmalarni qadriga yetaylik, — dedi u faylasufona ohangga taqlidan. — Shunchaki soʻz oʻyini uchun chaqirmagandirsan meni. Yoki ertalabgacha bogʻdorchilik haqida quruq gap sotib oʻtiramizmi? Umuman olganda, qarshi ham emasman, shunchaki suhbatning maqsadi qiziq. — Uning dadil gap-soʻzlari meni ham ilhomlantirdi.
— Taasurotlar haqida gaplashmoqchiman, — dedim javoban. — Qarshi emasmisiz?
— Ayni muddao. Taasurotlarim ajoyib. Bilmadim, bu senga qanchalik qiziq. — kuldi u.

Sekin yoniga borib, tizzasiga oʻtirib oldim. — Men uchun juda qiziq, — qulogʻiga shivirladim. — Ogʻirlik qilmayapmanmi tizzangizga?
— Kerakli yukning ogʻiri yoʻq, goʻzal qiz
— Keraksiz boʻlib qoldim, deb oʻylovdim. Goʻzalrogʻi topila qolibdi-ku. — Oyim haqida piching qilarkanman, voqeaga qiziqib ketyapmanmi, Shohruxni rashk qilyapmanmi, tushunmay qolgandim. Lekin bularning ahamiyati ham yoʻq edi bu paytda.
— Shunday goʻzal qizaloqni tuqqan siymoga havas qilsam arzirdi-da.
— Xoʻsh, qalay ekan u siymo? — Ichim qizib borardi.
— Kim bilan taqqoslashga ham bog‘liq. Men tanigan-bilganlarning ko‘pchiligini dog‘da qoldiradi. — Uning so‘zlari oyimdan mamnunligini ko‘rsatib turardi.
— Aynan qaysi tanigan-bilganlaringiz? Birga bo‘lganlaringizning barchasimi? — qiziqsinib so‘radim.
— Tanigan-bilganlarimning barchasi bilan yotib ko‘rmaganman har holda, — kulib davom etdi u. — Buning iloji ham yo‘q. Na vaqtim, na pulim va na imkonim yetmaydi. Lekin boriga qanoatlanib, rohatlanishda davom etamiz. — Uning ancha aqlli, o‘qimishliligi, ko‘pni ko‘rgani va yoshidan nisbatan yaxshiroq fikrlashini e’tirof etmay bo‘lmasdi.
— Falsafa to‘qishning ayni vaqtini topdingiz, savolimga javob bermay, — achchiqlangandek tutdim o‘zimni.
— Cho‘rtkesarliging yoqadi-da. Xo‘sh, menga yoqadiganlarning hammasini tanimaysan baribir. Tushunarliroq bo‘lishi uchun porno tilida aytaman: bu kabi yuz tuzilishi, chiroy, qomat va xarizma bilan bemalol milfa kategoriyadagi sifatli, qimmat videolarda rol oʻynasa boʻladi. — Shu joyda u judayam tushunarli ta’rif berdi men uchun.
— Kim? — soʻradim aniqlik kiritish uchun kalovlanib.
— Kim haqida gaplashyotganimiz esingdan chiqdi shekilli. Ra’no kenayim-da, albatta. Shunday juvonni pornoda koʻrishga ham jon derdim. Videolari eng yuqori reytinglarni egallardi oʻziyam.

Oyimni koʻkka koʻtarib maqtayotganidan xursand boʻlaymi yoki bundan uyalib, xafa boʻlaymi, tagʻin bilmayman. Oʻgʻil farzand uchun bu soʻzlarni eshitish dahshatli darajada yomon, deyishadi. Balki qiz bola boʻlganim uchun menda gʻazab uygʻonmayotgandir. Aksincha, fikr va fantaziyalar men uchun yana qiziqarli tus olib borardi.

— Oxirgi bir haftamizning pornodan farqi qolmadi-ku oʻzi, — dedim istehzo bilan. — Videolardagi gʻalati syujetlar hayotimda takrorlanayotgandek. Koʻp porno koʻrishning ta’sirida tushlarimda boʻlayotgandek hammasi.
— Tush boʻlib qolsaydi, deb oʻylayotgandirsan? — Uning kutilmagan savolidan biroz gangidim. Lekin rostanam? Qaysi javob oʻzim uchun toʻgʻri? Tush boʻlib chiqsa yaxshimidi?
— Yoʻq, — dedim unga eshittirib pichirlab. — Voqealar