Tasodifiy hikoya: Gunoh ummonida sarson odamlar. 1 qism
Salom avvalgi hikoyalarimni ohiriga yetkazmaganim uchun moderlardan va o'quvchilardan uzir so'rayman...davomi

- U mani quchoqlab, raqsga tushayotganini ko'rdizmi?

- U bizni eski do'stimiz, unga mumkin.- javob berdim.

- Xo'sh... man juda mamnun edim, shuncha e'tibor berdi, man hali ham erkaklarga shunday taassurot qoldirarkanman. Ammo u oxir-oqibat o'zini juda qattiq tutdi va siz biron bir joyga qarab, hech qanaqa munosabat bildirmadiz. Man uni yana ichishga chaqirdim, nima bo'sa ham chalg'itdim. Man hamma narsani tugatishim kerak edi…

- Biza hammamiz ichdik, bir-birimizni yuz yildan beri bilamiz. Tinchlan, Nozima. Va umuman manimcha, u sani xafa qigani yo’q.

- Man bunga qarshimasman. Ehtimol, bekorga biza unga yoz oxirigacha yashashni taklif qildik. Agar u doimo manga yopishib qolsa, uni biron bir bahona bilan mehmonxonaga yuborishiz kerak bo'ladi.

- Juda yaxshi. San taklif qildin va man uni haydashim kerak. Yo'q, o’zin pishirdin, endi sabr qil. Agar xohlasang, unga o'zin chiqib ketishini et.

- Oh, mana shunaqami, - dedi xotinim g'azablanib, - man uni oldiga borib, sizga bunday bo'lmaslik uchun unga beraman. Agar siz xotinizi olib ketishni xohlayotganingizdan xavotirlanmasez va shunchaki sabr qilishni taklif qilsez, unda nega man xavotir olish kerak ? Man toqat qilmiman, man uydaman. Sizga dars bo’lish uchun unga amimi beraman!

- Buni qachon qilasan, hozirmi?

- Qachon bezovta qilish boshlaganda! - xotinim kuyib ketdi.

-Xo'sh, - ohista pichirladim va uni amini muloyimlik bilan o'pdim.

Xotinim ajoyib amini manga bosdi. Suhbatdan keyin qandaydir shirin tuyg'u bilan man sezilmasdan uxlab qoldim.

Ertasi kuni odatdagidek davom etdi, hamma narsa o'z yo'lida edi. Man ishda edim. Javohir o'z muammolarini hal qilish uchun o'z ofisiga bordi, xotin esa uyda qoldi. U nufuzli litseyda yurist bo'lib ishlagan, ammo ta'til allaqachon boshlangan. Iyun oyida u to'liq ta'tilga chiqdi, ancha oldin biza bir necha hafta dengizga borishni planlashtirgandik. Endi man Javohirni o'zim bilan olib ketishim kerakmi yoki uni uyda yolg'iz qoldirishim kerakmi, bilmiman. Biza hali qaror qimadik.
Bir kuni soat uchda Javohir qo'ng'iroq qildi va bugun uyga voxli kelishini etdi, u mandan ishlarimi qachon tugatshimni so’radi. O’sha payt ko'kragimda nimadir qichqirdi, mani sevimli xotinim bilan qo'pol rasmlar yana boshimga ko'tarila boshladi. Man, negadir, yolg'on gapirdim, man bugun kech bo'laman, ishda uzoq qoldim. Javohir, ehtimol, biror narsaga yordam berishni taklif qildi. Man unga do'stona minnatdorchilik bildirdim va iloji boricha tezroq harakat qilaman va keyin kechqurun biror narsani tashkillashtirib yuboramiz dedim.

Man buni ataylab qilganim haqida keraksiz savollar va shubhalar bo'lmasligi uchun xotinimni xabardor qilmaslikka qaror qildim. Hamma narsa tasodifga o'xshasin, go'yo hamma narsa tasodif tufayli sodir bo'lgandek. Man ham ishlarni erta tugatdim. Man uyimda nima bo'votgani haqida o'ylab ofisdan chiqdim. Javohir allaqachon qaytib kelgan bo'lishi mumkin va ehtimol mani sevgilimni yopishtirishda davom etavotgandir. Man tungi suhbatimizni esladim va qo’tog’imi shimimda mahkam bog'lab qo'ydim.

Man kanal bo'ylab sayr qildim. Soat sakkiz edi. Agar hozir uyga borsam, 40 daqiqada bir joyga kelaman. Man bu qancha kech bo'lishini aniq etmagandim. Ha ... qaytish vaqti keldi. Man hayajonli fikrlar bilan yolg'iz yurishdan charchadim, oxir-oqibat qiziquvchanlik mani buzdi. Nima bo'lishidan qat'iy nazar, man qaror qildim va qat'iyat bilan uyga yo'l oldim.

Uyga atilab sekin va baland ovozda bordim. Yo'lakdan hammaga salom etdim. Manga oshxonadan javob berishdi - xotinim ham, Javohir ham. Ular oshxona choy ichib o’tirishkanakan. Xotin oddiy uy xalatida, Javohir esa uy shalvarda va oq futbolkada edi.

- Nega bugun bunchalik kech keldiz? Javohir sizni ishizda biron bir muammo borligini etdi, - deb so'radi Nozima manga ayyor nigoh tashlab.

- Ha, man hali ham tez tugatdim, - bu yerda yolg'on gapirmadim, - hamma narsa uzoq davom etishi mumkin edi. O’zila qanaqasila?

- Ha, yaxshi, do’st kel o’tir, kuchliroq ichimlik ichilik, - dedi Javohir.

Man qo'llarimni yuvish uchun hammomga bordim, u yerda kir yuvish savatida xotinimni tursugini topdim. Man uni hayajon bilan olib, burnimga oldim. Man erkak spermaning kutilgan hidini topmadim. Hmm ... haqiqatan ham hech narsa yo'q edi, - deb o'yladim man.

Biz bir necha stakan konyak ichdik, Nozima faqat choy ichdi. Ular turli xil mavhum mavzularda gaplashdilar, hamma odatdagidek o'zini tutdi. Keyin boshqa yo'l bilan borishga qaror qildim. Ketma-ket uchta stakan ichganimdan so'ng, man mast bo'ldim va hech narsa o'ynashim shart emas edi. Man diqqatimni jamladim va ongim mani tark etmadi. Man hamma narsani tushundim va vaziyatni kuzatishda davom etdim. Ammo tashqi tomondan, man chindan ham mast edim, shuning uchun hamma narsa tabiiy ko'rinardi. Man tebranib turdim. Man bugun bir narsadan charchaganimni etdim. Hamma bilan xayrlashib, xotinimni o'pganimdan so'ng, man oilaviy yotoqxonamizga kirib ketdim.

Man kutdim. Man tingladim. Men hozir nima bo'lishini juda qiziqardim. Ammo yana hech narsa bo’madi. O'n daqiqadan so'ng, hammomdagi suv shovqinli edi, bu maning xotinimidi. Va Javohir bu vaqtda xonasiga bordi. Bir necha daqiqadan keyin, xotin keldi, u hali ham kechagi kabi yengil tungi xalat edi. U adyol ostiga kirib, mani muloyimlik bilan o'pdi va pichirlay boshladi:
- Siz sikishdimi yoki sikishmadimi deb o'ylavosizmi? Bu tomosha hammasi ish joyida kechikish va va'damni bajaramanmi yoki yo'qmi, mani tekshirish uchun mast holda ketish bilan o'tkazdizmi? - Bizada hech narsa bo’madi, garchi u siz yo'qligizda mani jalb qimoqchi bo'sa ham. Va man hozirgina u bilan kechqurun davom etishni taklif qildim. Ko'rib turganingizdek, man sizni oldizga keldim.

Man o'zimi bir oz o’zimga kelganday va uni oldiga o'pish uchun borganimni ko'rsatdim. Man uni ingichka oyoqlari orasidan qo'limni tiqib va amini his qildim. Hamma narsa har doimgidek ko'rinardi. Shundo qilib, u haqiqatni etganakan, ular sikishmaganakan.

- Nima uchun to'satdan fikringni o'zgartirdin? - man pichirlab savol beraman, - kecha mani masxara qilmoqchi edinmi? Kecha yotoqda qanday oqqaningni eslisanmi? man ketma-ket ikki marta tugatdim. Ikkalamizi u sabab shaxvoniyat qo'zg'atdi. Xo'sh, qachongacha mushuk sichqon o'ynini o’ynash kerak? Ehtimol, va'dangni bajarishga harakat qilishing keremi?

- Siz unga borishimga rozi bo'lasizmi?

- Nima, bugun sizlani orelada umuman hech narsa bo’madimi?

- Xo'sh, shundo qilib ... biroz o'pishdik. To’satdan, uni tik turgan qo’tog’ini shalvarda ushladim. Manga bu kottadek tuyuldi. Boshqa hech narsa bo’madi. Man uni to'xtatib qoldim va tez orada qaytib kelasiz degan umidda choy ichirishga o'tqazdim.

- Mana, Nozima, kecha biza yotoqda maza qildik. Faqat u sen bilan ozgina raqs tushganiga. Yana qachongacha qochasan? Uni oldiga bor, unga taklif qil va barcha fikrlarni et, yo ertaga ketishi uchun uni haydab yubor. Yo nihoyat unga taslim bo'l.

- Uni oldiga borishimni xohlisizmi? Bu qanaqadir g'ayrioddiy.

- Bu yoda nima g'ayrioddiy?