Tasodifiy hikoya: Doniyorbek ijodidan
ZURLAB ULDIRILGAN QIZ.Yaqindaginaturmushqurib Baxtli hayotsari qadam qo'ygan ikkisevishganBahrom va ...davomi

Туғён... (Муал: Дон-Жуан) 3- қисм

Добавил:	Don-Juan (08.12.2013 / 09:00)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12018
Комментарии:	Комментарии закрыты

Аввал айтиб ўтилганидек баъзи сабабларга кўра 3- қисмни ёзишда жуда хам кечикиб кетилди, бунга қайсидир вазиятда вақт сабаб булса бошқасида шу сайтдаги баъзи ўқувчилар хам сабаб бўлиб қолишмоқда! Ман профессионалларча ёзишни ҳоҳлайман! "емаган" эротичискый ҳикоячалар керак эмас! Шундай экан ёқмаса ўқимаслик ва сўкинмаслик керак! Мана шу сайтда ўшанақа "эхтиросли" эртаклар кўп мархамат ўшаларни ўқилсин!!! Кейин яна бир жиҳат бу ҳикояни "копия" қилиб "одноклассники" сайтидаги хар-хил группаларга қўйиб ташлашларинга хам қаршиман! Манга саволларингиз бўлса бемалол "фикр билдириш"да қолдиришларингиз мумкин! Демак кутиб олинг ДАВОМИ... Нозима эшикни қулуфлагунича Мадина илдам харакат қилиб пастга тушди ва машинасига ўтириб ўзига оро бера бошлади. Нозима шошилгани сари юқори қаватга кўтарилиб кетган лифт хеч тушмас эди ва ниҳоят лифт келиб тўҳтади, худди хар бир сония унинг қулоғига юрак уриши орқали эшитилаётгандек эди, хамон унинг ҳаёлидан "ўша" кетмаётгандек нотинч урар эди. Лифт эшиги очилди-ю... ичидан чамаси 28 ҳа-ҳа 28 ёшлардаги навқирон йигитчани бўйи кўринди! Кўзлар тўқнашиб кетди. Йигитча "салом" бериб ўзини четга олди, Нозима эса худди бир ерга қоқиб қўйилган қозиқдек қаққайиб туриб қолди! Бир сония худди бир асрдек туйилди кўзлари худди узоқдаги одамга зеҳин билан қараб тургандек қисилиб кетди, оёқлари қалтирар, нафасни эса буткул тўҳтаб қолаётгандек энтикиб олар эди. Қаршисида эса худди "ўша" турар эди... Бори бўйи билан қаршисида буст-бутун, ушбу холатдан бироз саросима билан жилмайиб турар, қаршисидаги аёлни нима учун унга бу қадар бақрайиб қолганини тушинмай тургани унинг хам кўзларида акс этган эди! Лифтнинг сурма эшиги секин огоҳлантирагидан сиган бериб ёпила бошлади шундагина Нозимани зарра-зарраларга сочилиб кетган ўйу-ҳаёллари ўзига қайтди, ҳайкал мисоли қотиб қолган танаси харакатга келди. Шоша-пиша ёпилаётган эшиклар орасига оёғини қўйди ва эшиклар қайтадан очилди у ўзини лифт ичига олди. "Ўша" билан ёнма-ён турар эди, хаёлида хамон мингта фикр туғён қилар лекин хеч бирини онги билан фаҳм этолмас, ўзи билан ўзи ички савол-жавобни бошлаб юборган эди. Бу ким? Ахир бу "ўша"ку? Бу унинг ўзи бўлса нима учун мени танимади? Ахир у... ахир у ўлганку... Энг дахшатли иқрор шу эди У ЎЛГАН!!! Унинг қайтиши мумкин эмас... унинг вужуди менга бу қадар яқин туриши мумкин эмас! Ахир ўзим унинг совуқ қабрига хар хафта гул қўяманку... Ахир у менинг кўксимда жон таслим қилган эмасмиди? Унда бу ким... БУ КИМ БЎЛДИ унда... Минг бир саволлар унинг мияясига жаладек қуйилиб келар лекин бирортасига жавоб беришга айни дамда Нозима жуда ожиз эди. Секин кўзларини қирида йигитчага қаради. У жуда хам хушбичим эди, сочларини жуда хам калта қилдириб олгангидан соч остидан боши бемалол кўриниб турар эди. Қошлари жуда хам қалин ва иккиси туташган жойда жиддийлигидан дарак бўлган бир тугунча турар эди, буғдой ранг кўзлари катта-катта лаблари жуда юбқа эди. Эгнида джинси кастюм ва джинси шим оқ рангли тор футболка ўзига жуда ярашиб турар қадди-қоматини кўз-кўз қилар эди. Йигитча Нозимани зимдан қарашини сезиб қолди, у эса очиқ ойдин қаради қараганда хам ўтдек қилиб қаради ёки Нозимага шундай туйилиб кетди. Нозима бу қарашдан тойилиб кетди худди, йигитча энди ўзини анча ўнглаб олган эди. У хам Нозимага бошдан оёқ қараб чиқди Нозиманинг ихчам жон олувчи қадди-қомати, мармардек тиниқ бўйинлари, ажралиб аниқ бўлиб турган кўкраклари хеч бири унинг ўткир нигоҳидан четда қолмади. Ўз навбатида Нозима хам бу нигоҳни ҳис этиб турар юраги хар бир лаҳзада ўз қафасини ёриб юборгидек тепсинар эди. У хайрон эди чунки кўпдан бери унда бундай туйғулар туғёни бўлмаган эди. Қулоқлари остида сирли бир шивирлаш, сирли бир энтикиш содир бўлаётган эди, у бундан на хафа бўлишни на хурсанд бўлишни англай олмасдан худди тумандаги одамдек бундан кейинги харакати йўли ноаниқ эди! Лифтда яна огоҳлантирувчи сигнал янгради ва лифт эшиги очила бошлади, биринчи қаватга тушишган эди! Биринчи Нозима чиқди ва кучага юзланди подезд эшиги олдида катта юк машинаси турар орқа юкхонасидан бир-икки киши хар-хил катталикдаги қутиларни тушириш билан оввора эдилар. "Янги қўшни кўчиб келибдида" ҳаёлидан ўтказидирди Нозима ва юк машинасини четлаб ўтиб унинг ортида турган Мадинани енгил машинасига бориб ўтирди. Унинг ортидан чиқан йигитча эса юк машинасини орқасига ўтиб кардон қутилардан бирини кўтаришга киришди. Шунда Нозима билдик янги қўшни шу ёки шунга тегишли одамлар бўлса керак? Йигитча Мадинани машинаси томон қараб олди шунда кўзлари уни кузатиб ўтирган Нозимага тушди ва мулойим жилмайиб қўйди буни кўрган Нозима эса Мадинага буйруқ берди. -Қани кетдик! Мадина аёлларга хос бўлмаган шижоат билан машинани шиддат билан тўрган ўрнидан қўзғатди. Нозима мияясидаги чигал ўйу-ҳаёллари билан узоқлашар экан машина "бакавой"и орқали ортда қолаётган йигитчага термулар кўзларидан эса қайноқ ёш оқар эди. Унга бугун ҳаётни яна бир оғир зарбаси келиб теккан эди, бу зарба эса уни олис бўлмагн ўтмиши томон йўллаган эди. Давоми бор...