Tasodifiy hikoya: Charos (birin4isi.q6wnim bilan.2)
Uyga 4iqdim.divanda yotib netda 6tirdim.yangi hikoyalarni 6qidim.shunday qilib ke4 tuwdi. Ovqatlanib...davomi

Sinfdoshim Rohila (2-fasl)

Добавил:	yomchi (19.06.2014 / 00:12)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	22343
Комментарии:	Комментарии закрыты

Davomi... Ertasi kuni maktabga bormadim, to'g'risi o'tgan kungi voqeadan keyin bora olmadim. Ikki kun uydan ko'chaga chiqmay o'tirdim. Oyim nimaga maktabga bormayapsan degandi, boshim og'roiyapti deb bahona qildim. Uchinchi kuni oyim meni kasalxonaga olib bormoqchi bo'lgandi, noilojlikdan maktabga ketdim. Maktabga yetgunimcha uyat va aybdorlik hissi meni azoblardi. Shavkatning ovozidan o'zimga keldim. Undan bugun joylarimizni almashtirib o'tirishimzni ltimos qildim, avvaliga u hayron bo'ldiyu, lekin darrov rozi bo'ldi. Sinf eshigi oldiga yetganimda xonaga kirishga qo'rqardim. Asta ichkariga kirdim va atrofga qaramay oxirgi partaga o'tib joylashdim. Bunday qarasam Rohila joida korinmadi, shundan so'ng uyat hissini qo'rquv egalladi. Rohila o'sha kungi voqeadan keyin o'ziga ziyon yetkazib qo'ymadimkan degan xayol menga azob berardi, ammo birovdan so'ray olmasdi. O'sha kun ming azobda o'tdi. Darslar qanday rugab, qanday uyga yetganimni bilmasdim. Ukam meni chaqirganda xayolimni jamlab, Rohilaga qo'ng'iroq qilib ahvolini bilmoqchi bo'ldim, ammo hech kim telefonni ko'tarmasdi.. Biroz turib trubkani endi qo'ymoqchiydim, uning ovozi eshitildi. O'zinnga shukur, yelkamdan tog' ag'darilgandek bo'ldi, tilim kalimaga kelmay qoldi. O'zimni o'nglab olib Rohiladan o'sha kungi ishim uchun uzr so'ray boshladim. U esa indamasdan telefonni o'chirdi. Ming xayollar bilan kunni kech qildim. Ota-onam ishdan kelishdi. Shu payt telefon jiringlab qoldi. Telefonni dadam olib, meni so'rashayotganini aytdi. Avvaliga xech kim gapirmadi, endi trubkani qo'ymoqchiydim, Rohilaning ovozi eshitildi. O'sha kungi voqeada mening aybim yo'qligini va o'zi ham bunda aybdor ekanligini, shuning uchun mendan uyalib maktabga bormay yurganini aytib mendan uzr so'radi. Men nima deyishimni bilmay endi telefonni qo'ymoqchi bo'lgandim, u - Bugun biznikiga kela olasanmi, ota-onam bugun qishloqqa mehmonga ketgandi, ukam bilan yolg'izman, kechasi qo'rqaman- dedi. Men indamay telefonni qo'ydim. Shundan so'ng o'ylanib qoldim "qo'rqsa mening o'rnimga dugonasini chaqirsa bo'ladiku, bu yerda boshqa gap yo'qmikin" deb. Dadam mendan: - U qiz kim - deb so'radi. - Sinfdoshim, kitobi menda edi, ertaga darska tayyorgarlik ko'rishi kerak ekan, olib borib berishimni so'rayapti- deb aldadim. Va tavakkal deb dadamni ishontirish uchun kitobimni qo'limga olib Rohilalarnikiga yo'l oldim. Ko'nglimda xavotir bilan ularning darvozasiga yaqinlashganimda, u derazadan qarab turganiga ko'zim tushdi. Bir zum ikkilanib, ortga qaytish uchun burilganimda, u darvozani ochib meni chaqirdi va uyiga taklif qildi. Uning yuziga qarashga uyalib, noiloj, ammo quvonch bilan darvoza tomon yo'l oldim. Xovliga kirganimda ertakdagi qasrga kirib qolgandek bo'ldim.. U meni uyga taklif qilib, mehmonxonasiga yo'l boshladi. Mehmonxonad ikkita divan, katta televizor, kitoblarga to'la javon va qimmatbaho buyumlar did bilan joylashtirilgandi. U menga bemalol o'tirishimni aytib o'zi chiqib ketdi. Men kitob javoniga borib undagi kitoblarni tomosha qila boshladim. Dekameron, Mopassan va shunga o'xshash kitoblar aloxida joylashtirilgan qimmat kitoblardan edi. Men Mopassanning kitobini olib o'qiy boshladim. U yerda bir yosh qizning o'gayotasi tomonidan jinsiy aloqaga majburlagani, kayin esa qarzi evaziga dvoryanga sotib yuborilgani, va u yerda xo'jayinning jinsiy extiyojini qondirib yurganligini yozgandi, kitob sahifalarini qoldirib qiziq joylarini oqib chiqdim. Shu payt Rohila qo'lida choynak-piyola bilan kirib qoldi, beliga fartuk bog'lagan, soshi chiroyli turmaklangan, o'zig oro bergan holda ko'zimga juda ham chiroyli ko'rinib ketdi, beliga bog'langan fartuk uning qomatini yanayam kelishgan qilib ko'rsatardi. U meni choyga chaqirdi, men teskari qaragancha kitobda chizilgan yalang'och qizlarning suratini tomosha qilib turardim. Rohila meni ikkinchi marta chaqirganda, u menga qaramagan payt divanga kelib o'tirdim va turib ketgan asbobimni yashirish maqsadida oyoqlarimni chalishtirib oldim. Qolimdagi kitobga ko'zi tushib - Judayam yaxshi kitob - deb izoh berdi. Men hayron qoldim nahot u ham sgu kitobni o'qigan bo'lsa, ammo indamadim va choy icha boshladim. So'ngra Rohila menga shu yerga joy solib berishini va o'zi kiroib uxlashini aytdi. U menga ko'rpa-yostiq olib kelishga ketganda, men kitobni javonga qoyib xonani tomosha qila boshladim. Televizoryoniga kelganda u yerdagi shisha idishga ko'zim tushdi. Idishdagi limonad bo'lsa kerak deb stakanga quyib bir ko'tarishda ichib yuboribman. Ko'zimdan yosh chiqib, ichimni olov kuydirgandek bo'ldi. Nima qilishimni bilmay qoldim, birozdan so'ng boshim aylana boshladi. Kayfiyatim ko'tarilib, uyat va qo'rquv hissi meni tark etgandek bo'ldi. Yurishim yengillashib, xona ko'z oldimda chir aylanardi. Rohila ko'rpa-to'shak olib kirib, menga orqa o'girgancha divanga joy sola boshladi. Hayolimga o'sha kungi voqea va xozirgina kitobda o'qigan voqealar kelib asbobim yana taranglasha boshladi. Asta borib Rohilani orqasidan tomosha qila boshladim. Ko'ylagi yoqasidan lifchigining bog'ichi ko'rinib turar, egilib turganidan ko'ylagi dumbasida tarang turganidan ichidan kiygan trusiginig shakli bilinib turardi. Men bu holdan o'zimni to'xtata olmay qo'limni asta uning beliga uzatdim va uni o'zimga tortdim. Rohila enkaygan holda nima qilishini bilmay qotib qoldi. Men qo'limni uning belidan dumbasiga tushira boshladim. Shunda Rohila sekin qaddini tikladi vapast ovozda. - Sardor, iltimos, meni uyatga qoyma - dedi. Uning ovozidan hayajon sezilib turardi. Uni o'zimga qaratib qulog'iga astagina, ehtiros aralash hayajon bilan, - Rohila, men seni anchadan buyon sevaman, buni o'zingga ham aytganman, ammo sen menga rad javobini berib azoblab kelding. Lekin bundan mening muhabbatim so'nish o'rniga kuchayib bordi. Seni bir kun, xatto bir soniya oylamagan vaqtim bo'lmadi. Meni rad etsang ertangi kunim qanday bo'lishini tasavvur qila olmayman, iltimos sevgimni rad etma! - deya uning yuzidan ohista o'pdim. U seskanib tushdi va ortga chekinaman deb divanga o'tirib qoldi. Men uning oldiga tiz cho'kdim va qo'llaridan ushlab yuzlariga tikildim. Uning yuzidan bir tomchi yosh lablari tomon dumalab tushardi. - Sardor, meni tushun, buni tan olish menga og'ir. Sen ham menga yoqasan, buni tushunishimga ancha yillar kerak bo'ldi. Tushunganimda esa kech bo'lgandi. Sababini senga aytolmayman. Biz birga bo'la olmaymiz. Bu gaplarni yuragidan hayqiriq otilib bo'g'zimga tiqildi, uning qo'llarini maxkam qisgancha - Nimaga, balki buni o'zing xoxlamassan, men sening tengingmasdirman, ammo sensiz yashay olmasligim aniq.... Shu gaplarni gapirar ekanman, ichimdan yig'i aralash hayqiriqqa o'xshash nido otilib chiqayotgandek edi. - Sardor, qiynalayotgan yuragimga azob berma, menga qo'ysa bir umr sen bilan birga bo'lardim. - Unda ayt, nima uchun mebi rad etyapsan, yoki mendan xato o'tdimi? - ovozim qaltirayotganini his qildim. - Yo'q sening aybing yo'q, xamma gap dadamda. Ular meni do'stining o'g'liga bermoqchi, ota-onam bugun o'sha do'stinikiga ketishdi. Balki mening taqdirimni ham hal qilib