Tasodifiy hikoya: Sher
Yoshlik o'tdi yeldayin Ko'z yoshlarim seldayin Sababi sevgi edi Sevgilim shunde dedi -Hali sen o...davomi

Хизмат сафари

Добавил:	johninvitro (26.06.2014 / 23:46)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	22229
Комментарии:	Комментарии закрыты

Бундан бир неча йиллар олдин хизмат сафари билан Самарқандга боришимга тўғри келди. Айни март ойининг ўрталари бўлгани учун далалар яшил кийимга бурканган, хуллас илк баҳорга хос бўлган ажиб бир манзара. Мен табиатнинг ушбу гўзаллигига мафтун бўлиб, хаёллар ичра парвоз қилгунимча Самарқанд шаҳрига ҳам етиб келдик. Шаҳар ўзгача, бироз тарихий, бироз салобатли, шу билан бирга мафтункор ҳам экан. Бекорга Амир Темур уни ўз мамлакатининг пойтахти қилмаган экан, деб ўйлаб қўйдим. Шаҳарда ўзгаришлар жуда катта, ҳаммаёқда қурилиш, янгидан таъмирдан чиққан тарихий иншоотлар билан ёнма-ён янги, замонавий бинолар ҳам қад кўтармоқда. Хуллас боришим керак бўлган манзилни одамлардан сўраб-суриштириб топиб бордим. Уйдан тонгда чиққан бўлишимга қарамасдан масофанинг узоқлиги сабабли у ерга етиб борганимда қуёш мағрибга бош қўя ётган эди. Шу боисданми у ерда мени тепакал бир кишидан бошқа ҳеч ким кутиб олмаганига ҳайрон бўлмадим. Унга ўзимни таништириб, келиш мақсадимни баён этгач ва ҳужжатларни тақдим этгач, у мени бинонинг уичнчи қаватига бошлаб кетди ва бир хонага жойлаштирди. Хонага кирдиму кароватга ўзимни ташлаб уйқуга чўмдим. Ўзгача бўлиши ҳам мумкинмиди ахир, деярли бир кун йўл босиб келгандан сўнг?! Эрталаб барвақт уйғондим. Коридорда мен каби хизмат сафари билан келган одамлар аллақачон у ёқдан бу ёққа бесабрлик билан юришни бошлаб юборишган экан. Мен уларнинг орасида аёллар ва қизлар борлигига ҳам эътибор бердим. Айниқса бир қиз менинг эътиборимни кўпроқ тортди. У тўлачадан келган, қоп-қора жингала сочлари ёйилиб белига тушган, чиройли мовий кўзли қиз бўлиб, тро жинси ва қора тўрсимон кофта кийиб олган эди. Адашмасам, у ўзбек эмас эди. Шунчаки аралаш ген намунаси ёки бирон миллатга мансуб эди. Кейинчалик маълум бўлишича бу қиз мен билан ишлар, хонаси ҳам менинг хонам билан ёнма-ён экан. Очиғи ишларим бу қадар юришиб кетишини, шундай офатижон қиз менга ҳамроҳ бўлишини кутмаган эдим. Хуллас биз тезда иноқлашиб кетдик. У ўзбекча тушунар, бироқ гаплаша олмас экан. Кунбўйи у билан бирга юриб ишларни бирин-кетин ҳал қила бошладик. Ниҳоят осмон қорайиб тун яқинлашаёзганда ётоқхонага қайтдик. Мен хонамга кириб ювиниб эндигина овқатланиш тадоригини кўра бошлаган ҳам эдимки у қиз хонамга кириб келди. Не хочешь пойти со мной на ужин, - деди у жилмайганча. Хўш, айтингчи, сиз нима деган бўлардингиз. Албатта мен ҳам сиз каби жон-жон деб унинг таклифини қабул қилдим. Биз ташқарига чиқиб Амир Темур ҳайкали тиз чўкиб ўтирган хиёбон узра бироз юрдик ва йўл четидаги шинам кафелардан бирида қўним топдик. Биз жойлашган хона романтик кўринишда бўлиб, кичик светильниклар хонани ним ёритиб турарди. Мен офицант йигитга менюни келтиришни сўрадим. У менюни олиб келгач, қизга узатдим. У асосан европа таомлари билан коньяк буюрди. Хуллас еб-ичиб қонларимиз қизигач, суҳбат ҳам жонланиб кетди. Унинг исми Алина бўлиб, Ўзбекистоннинг узоқ бир шаҳридан келган экан. У жудаям латофатли бўлиб кетган, овқатланишга махсус кийиниб келгани билиниб турар эди. У тор жинси шим билан олди кенг очиқ кофта кийиб келган, кофтанинг орқа томони ҳам умуман шаффоф бўлиб, қизнинг силлиқ елкалари кўриниб турар эди. Айниқса унинг сийнабандга сиғмаган бўлиқ ва мармардек оппоқ кўкраклари одамни ўзига тортар эди. Унинг сийнабанди ҳам ғалати бўлиб, сиёҳранг гуллар билан буркалган эди. Хуллас, биз овқатланиб бўлиб, ортга қайта бошладик. Йўлда у менинг пинжимги кириб олди. Ўзи шундай ҳам қизиб турган баданим ёнимдаги юмшоқ нарсанинг тафти билан баттар қизиб кетди, бу ёқда қўтоқ ҳам туриб кетай туриб кетай деб турибди. Агар туриб кетса йўлда кўзи тушганлар нима дейди ахир? Ётоқхонага етиб келдик. Мен уни ўз хонасига кузатиб қўймоқчи бўлсам, у менга ёпишиб олганча хонам томон торта бошлади. Биз менинг хонамга кириб келдик. Алина ичкарига кирган заҳоти эшикни ичкаридан қулфлаб олди. Сездимки, Алина анчадан бери эркак зоти билан бўлмаган бўлиб, айни вақтда жудаям хоҳлаётган экан. Начора, уни нафсини қондирмасдан ҳезалак деган номга эга чиққандан кўра, унинг ҳам, менинг ҳам шаҳватимни қондириш афзалроқ туюлди менга. ...Мен унинг кофтасини оҳиста еча бошладим. Унинг оппоқ бадани силлиқ ва таранг бўлиб, одамнинг шаҳватини уйғотадиган нафис ҳидлар таралар эди. Сийнабандни эса унинг ўзи ечиб ташлади ва менинг лабларимга очофатларча ёпишиб кетди. Мен ҳам ихтиёрни бутунлай қўлдан бериб, унинг лабларини сўрар эдим. Бунга ҳам қаноат қилмасдан тилларимиз бир-бирига чирмаша бошлади, у тинмай тилимни оғзига тортар, ютоқиб сўрар эди. Аста унинг шимини ҳам ечиб ташладим. Унинг устида битта нозик труси қолди. Труси тўқ яшил рангда бўлиб, вышивкалари устида яна бир нозик шаффоф шойидан ишланган устки қатлами ҳам бор эди. Мен уни кароват устига ётқиздим ва лабидан бошлаб кўкраклари томон ўпиб туша бошладим, унинг киндигига етиб борганимда у титрар эди. Унинг қўлларини ушлаб қўтоғим томон олиб бордим. У шимимни ечиб қўллари билан қўтоғимни шундай ўйнар эдики, бўшаниб юборай дер эдим. Унинг бу борада тажрибаси катталиги билиниб турар эди. Энди мен чалқанча ётиб олдим ва уни устимга чиқардим. У ҳам мени бўйнимдан бошлаб то кинидигим атрофигача ўпиб тушди ва кейин қўтоғимнинг ёнларини, тошоғимни ялай бошлади. У пастдан тепага қараб ялаши жудаям ёқар эди. Ниҳоят у бутунлай оғзига ола бошлади. Оғзига олар экан, гоҳ қўтоғимни бутунлай ичига тортар, гоҳ учки томонини сўрар эди, тиллари билан ҳам қўтоғимга чирмашар эди. Мен яна шу сўришда давом этса бўшаниб юборишимни сездим. Хуллас қўтоғимни унинг оғзидан чиқариб аста амига тўғриладим. У шу даражада кайфга берилган эдики, қинлари кенгайиб кетган, клитори тинимсиз титрар эдим. Мен уни қўтоғим устига ўтқазиб қўйгач, у ҳаракатлана бошлади. Алина эса ҳар турда қўтоғим устига ўтириб турар, тинмай оҳ-воҳ қилар эди. Шу тарзда сикишгач, уни устимдан олдим ва карвоатнинг четига тўнқайтириб қўйиб амига тиқа бошладим. Ҳар тиққанимда тошоқларим унинг юмшоқ кўтларига урилар, попиллаган товуш чиқарар эди. Ниҳоят унинг ами қўтоғимни даҳшатли куч билан қисиб кела бошлади, сездимки, унинг оргазми кела бошлаган. Унинг амига шу қадар шиддат билан сикиб, ниҳоят қўтоғимни чиқарган эдим, унинг амидан сув фонтани отилиб, полларни ҳўл қилиб ташлади. Алина ҳамон титрар, амии билан кўти тепага тинимсиз кўтарилиб тушар эди. У шу тариқа 2-3 минут оргазм ҳолатида турди. Билсам Алина фақат бир марта оргазм қилиб, шунинг ўзи 2-3 минут давом этар экан. Энди мен унинг кўтига сика бошладим. У кўтига кўп сикдириб юрганлиги учун кўти анчагина кенгайиб кетган экан. Шу боисдан ҳам қўтоғим унинг кўтига қийналмай кира бошлади. Алина айниқса кўтига сикдирганида жудаям ўзгача кайф қилар экан. Хуллас бу кеча фақатгина Алина иккинмизнинг кечамиз эди. Бу кечада биз биримизга айтмаган эркалаш сўзи, ушламаган жойимиз, тиқмаган жойимиз қолмади. Бир ой хизмат сафари давомида эса уни яна кўп бор сикдим. Бунинг тарихини эса кези келганда ҳикоя қиламиз.