Tasodifiy hikoya: Kallakesar 3 (kamolov)
* * * Mehmonalini shahardan tashqaridagi qaysidir bir hovliga olib borishdi. Yo'l-yo'lakay shotirlarning yarmidan ko'prog'i boshqa manzilga burilib ketdi. Faqat orqadagi mashinada to'rt barzangi, Mehmonali o'tirgan mashinadagilar qoldi. Mashina manzilga yetib kelib to'xtagandan keyin ham Mehmonalini ikki barzangi mahkam tirsaklaridan tutgan ko'yi yerto'laga olib tushishdi. — Buni zanjirlab turinglar, — barzangilarga tayinladi Samad. — Men hozir ichkariga mo'ralayman-u chiqaman!.. Yerto'la...davomi

Tasirli voqea

Добавил:	EHTIROSLA_OLAMI (12.08.2014 / 17:04)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11530
Комментарии:	Комментарии закрыты

Tasirli voqea…!
Ahmed vanihoyat qamoqdan qochizni uddasidan chiqdi. U to’qayzor oralab toqqa qochib chiqib ketdi. Kech ham tushib qolgandi U tog’dagi buloq oldidagi nomiga qurilgan chaylada tunini o’tkazdi. Va tong otganda buloqqa chiqadigan yo’ldan pasga tushib keta boshladi. U ozgina pasroga tushib 16 yoshar qizchni korib qoldi qizcha chiroyli edi ro’moli o’ziga yarashib turar olmade olmade endigina bo’rtib chiqan ko’kraklari odamni hirsini uygo’tardi. Ahmed uni ko’rishi b-n hayoliga bir narsa keldi anchadan beri ayol kishi b-n qo’vishmagan qamoqda rosa qiynalgan uni ko’zlari chaqnab ketti yaqin atrifda hech kim ko’rinmidi. Shu payt qizchani “Amaki qo’ylarimni ko’rmadizmi” digan gapi uni hayollarini bo’lib yubordi.
U qizchaga qarab ko’rdim qizim ular buloq boshida suv ichib yoto’di
Qizcha Raxmat amaki dib buloqqa qarab chiqib keta boshladi.
Ahmed to’xta qizim men ham buloq oldida narsalarimni unitib qoldiribman birga chiqamiz didi va unga ergashdi yo’l yo’lakay qizga o’zicha ariqlardan o’tishda qo’llaridan ushlab o’tkizib yordam berardi. Qizchaning aytishi bo’yicha u cho’poni qizi ekan ertalab turib qarashsa qo’ylari qo’natdan chiqib o’tlab ketishibdi butun oilasi hozir qo’ylarini qidiryotgan ekan.
Ular buloq boshiga yetib borishdi lekin qoylar yoq edi qaizcha hayron bo’lib Ahmedga qaradi. Ahmed bo’sa qizchaga yopisha ketti Qizchani unga kuchi yetmas Ahmedni ko’zlari qongan qizchani zorlarini eshitmasdi ham. Ahmed qizchaga bir tarsaki urdi qizcha hushidan ketti. U asta qizchani yotqizib ko’ylagini yirtib tashladi va endigina bo’rtib chiqqan mamachalaridagi mayichkasiniyam yiritib tishlab so’ra boshladi qizcha o’ziga kelib baqira boshladi u qizchaning qo’llarini orqaga qilib bo’g’lab qo’ydida og’ziga ro’molini tiqib qo’ydi qizcha hechnima qila olmasdi. Ahmed qizning lozimini asta yechdi keyin ichidagi kichkina lozimchasiniyam. Baquvvat qo’llari bilan qizning sonlarini silar amchasini qo’l b-n erkalardi qizcha faqat ingrardi.ahmed qizchaning oyoqlarini yirib katta qo’tog’ni qizning amiga to’g’irladi. Va tiqa boshladi qizcha og’riqqa chiday olmasdi ahmed etibor bermasdan yanada qattiqroq va tezro tiqardi qizchani amidan ko’kimtil qon chiqa bosgladi u hushdan ketdi lekin ahmed uni mamalarini uqalab tishlab sikishda davom etardi. Ahmed chanqog’ini bosib bo’gach o’zini huddi osmonda uchib yurgandi his qilardi anchadn beri bo’shanmagandi. Bloqqa borib bet qo’lini yuvdi yuvindi. Va yolida davom etti. Kechga yaqin qizchani yaqinlari topiahdi va darhol kasalhonaga oborizdi. Ertansiga esa Ahmedni bo’rilar g’ajilab qoldirgan murdasi topildi……….