Tasodifiy hikoya: "Тоғдаги ғунча" Сериал1 қисм
Бир иш тақозоси билан побегда юришга тўғри келди. Узоқ тоғлар орасига кириб кетдим. Нозирлар бориб текширмайдиган. кутилган-кутилмаган меҳмонлар келавермайдиган, ўзим учун ҳавфсиз даралар орасида яшаб туришни маъқул топдим. Ниҳоят бир ғор топдим, ўша ғорда кундузи беркиниб ётиб, кечалари атрофни бироз айланиб юриб яшадим. Заҳирадаги озиқ-овқатим оз қолгач егулик сотиб олиш илинжида атрофга экспедицияга чиқишга мажбур бўлдим. Бошпанам бўлмиш ғордан чамаси 15 километрча узоқликка кетиб қолдим. Шун...davomi

Iqror

Добавил:	Laziz_Bek (04.09.2014 / 08:35)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	10393
Комментарии:	Комментарии закрыты

Bu hayotning
lazzati, telba qildi
bizlarni. Qarang köchadagi,
yarmi ochiq qizlarni. Yigitlarchi
yigitlar, juda buzilib ketti.
Ularning gunohlari, hatto
arshlarga yetdi. Nikohsiz
sevishmoqda, qiz yigitlar
kelishib. Parklarda uyalmasdan,
ular yurar öpishib. Zamonaviy
yoshlarni bir kun la'nat tutadi.
Zinokorlar kasridan, barchani
yer yutadi. Qölimizda sigaret,
ammo namoz öqiymiz.
Arzimagan pullar uchun,
yolg'onlarni töqiymiz. Xijobli
"muslima"lar, yigiti-la kinoda.
Kino oddiy bahona, körsang
ular zinoda. Uchrar tuban
yigitlar, öz onasin sökadi.
Yanachi ayrimlari, ota qonin
tökadi. Qizlarniku aytmaylik, öz
tanasin sotadi. Ayrim ifloslari,
tug'ishgani-la yotadi. Qizlar ota
oldida, avrat ochiq yurganda.
Ög'illar onalari-la, zino qilib
turganda. Bundayin insonlarga,
ifloslik ham bir san'at. Sandaqa
"zombi"larni padariga ming
la'nat. Mu'minman deb kerilar,
bor deb qalbimda Olloh.
Qaytaruvmiding bir bor hech, la
ilaha illolloh. Bu qanday zamon
böldi, odam odamni sotsa.
Mu'minman deb tirjayib, odam
gunohga botsa. Kafelarda joylar
band, tölib ketgan yoshlarga.
Restalaranlar tölmoqda, gözal
qora qoshlarga. Iymondan biz
yiroqmiz, shunchalar ham biz
nodon. Axir bu oy muqaddas-uu
Bu zamonning kasridan, bilmam
qayga qochishni