Tasodifiy hikoya: togamni qizi blan ...
Bu voqeaga 4 5oylar bob qoldi meni yoshim 15 ismim Husniddin hakigacha osha lazzatbaxsh kunlani esl...davomi
Bu voqeaga 4 5oylar bob qoldi meni yoshim 15 ismim Husniddin hakigacha osha lazzatbaxsh kunlani esl...davomi
hayot guzal
Добавил: | qwaszx (07.09.2014 / 07:17) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 9632 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Adashmasam
tög'ri
ketyapmiz,- qizning fikrini
öqigandek javob berdi yigit. -
Ha, yaqin qoldi, - xunob böldi
qiz, - aytingchi, hayotni qanday ta'riflaysiz? - Menimcha bunaqa sharoit
va
vaqt uchun noörin savol,- kuldi
yigit.
Ular qizning uyiga
yaqinlashishgandi. - Buyog'iga özim ketaman, sizga katta
rahmat. - Soyabon
sizda qola qolsin, menga oq
ranglisi köproq yoqadi.
"Ey Xudo, - hayolidan ötkazardi
qiz, - mening pushti rangni yoqtirishimni ham bilarkan!" - Mayli
xayr, - yigit ortga ön
qadamlar tashlagach qiz uni
töxtatdi:
- Hey!
Yigit ögirilib qaradi. - Savolimga javob bermadingiz. Yigit
ösha yoqimli tabassumida
jilmaydi
va baland ovozda baqirdi: -
Hayot gözal!
Qizning yuragi juda-juda tez va baland urardi. Qiz ayni damda baland
musiqa
eshitayotgandek öz yuragining
dukurini
eshitib turardi. U
hayajonlanganidan yomg'irni ham ilg'amasdi. U tanish yoqimli
musiqani xushtak qilib
chalib ketayotgan yigitning
ortidan qarab qoldi...
Ertasi kundan boshlab qizga
negadir gul kelmay qöydi. Qiz endi juda ham öychan bölib qoldi. U yigit
haqida kun-u tun
öylardi. Xuddi hozir balki
yordamim kerakdir, deb paydo
böladigandek tuyulardi. Lekin
yigitdan ham atirgullardan ham darak bölmasdi. Shu bir-necha kun ichida
qiz özi bilmagan
holda yig'lab ham yuborardi.
Ha, qiz sevib qolgandi. Lekin
buni hali özi bilmasdi. Nihoyat
bir kuni ösha kutilgan ovozni eshitdi: - Salom!
- Salom, - javob berdi qiz.
- Biroz aylanib kelmaymizmi? -
Bahor oylarida yomg'irsiz
havoda piyoda yurish ham
zavqlimi? - Albatta. Ular birinchi marta
körishishgan xiyobonni sayr
qilishdi. davomi........
tög'ri
ketyapmiz,- qizning fikrini
öqigandek javob berdi yigit. -
Ha, yaqin qoldi, - xunob böldi
qiz, - aytingchi, hayotni qanday ta'riflaysiz? - Menimcha bunaqa sharoit
va
vaqt uchun noörin savol,- kuldi
yigit.
Ular qizning uyiga
yaqinlashishgandi. - Buyog'iga özim ketaman, sizga katta
rahmat. - Soyabon
sizda qola qolsin, menga oq
ranglisi köproq yoqadi.
"Ey Xudo, - hayolidan ötkazardi
qiz, - mening pushti rangni yoqtirishimni ham bilarkan!" - Mayli
xayr, - yigit ortga ön
qadamlar tashlagach qiz uni
töxtatdi:
- Hey!
Yigit ögirilib qaradi. - Savolimga javob bermadingiz. Yigit
ösha yoqimli tabassumida
jilmaydi
va baland ovozda baqirdi: -
Hayot gözal!
Qizning yuragi juda-juda tez va baland urardi. Qiz ayni damda baland
musiqa
eshitayotgandek öz yuragining
dukurini
eshitib turardi. U
hayajonlanganidan yomg'irni ham ilg'amasdi. U tanish yoqimli
musiqani xushtak qilib
chalib ketayotgan yigitning
ortidan qarab qoldi...
Ertasi kundan boshlab qizga
negadir gul kelmay qöydi. Qiz endi juda ham öychan bölib qoldi. U yigit
haqida kun-u tun
öylardi. Xuddi hozir balki
yordamim kerakdir, deb paydo
böladigandek tuyulardi. Lekin
yigitdan ham atirgullardan ham darak bölmasdi. Shu bir-necha kun ichida
qiz özi bilmagan
holda yig'lab ham yuborardi.
Ha, qiz sevib qolgandi. Lekin
buni hali özi bilmasdi. Nihoyat
bir kuni ösha kutilgan ovozni eshitdi: - Salom!
- Salom, - javob berdi qiz.
- Biroz aylanib kelmaymizmi? -
Bahor oylarida yomg'irsiz
havoda piyoda yurish ham
zavqlimi? - Albatta. Ular birinchi marta
körishishgan xiyobonni sayr
qilishdi. davomi........