Tasodifiy hikoya: MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XVIII- QISM...)
Yakuniy qism......davomi
Yakuniy qism......davomi
Sinfdoshim Guli 13 (muallif : kamolov)
Добавил: | kamolov (25.09.2014 / 08:09) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 12563 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
" Salom Farruhjon yaxshimisiz? Esingizdami menga pasportingizni nushasini qoldirib ketgandingiz? Men sizdan ming bora uzr so`ragan holda pullaringizni bankdan o`zingizga yuboryabman..." shu yeriga kelganda ishxonamizdagi bir bola yonimga kelib boshi og'riyotganini aytib javob so'radi. Men mayli dedimda hujjatlarim turadigan sumkadan kvartiraning kalitini olib bervorish uchun kiyimlar turadigan xonaga kirdim. Qarasam sumkam yo'q. Ichida barcha hujjatlarim, kalit, telefonimni zaryadkasi va 1000 $ pul bor edi. Bolalardan birma bir so'rab chiqdim hechkim ko'rmabdi. Aksiga olib o'sha xonada kamera ham yo'q edi. Yuragim potirlay boshladi. Kim olgan bo'lishi mumkin. Tashqariga 3 ta kamera o'rnatilgan. Darrov tekshira boshladim. Yarim soat oldin soqollari o'sgan va kepkani bosib kiygan bir bola huddi avvaldan kelib shu yerda ishlab yurgandek ichkariga kirib ketdi. Ikki daqiqa o'tar o'tmas sumkamni taqib chiqib ketibdi. Hechkim etibor bermagan. Chunki u shoshmasdan chiqib ketgan. Peshanamdan sovuq ter chiqib ketdi. Darrov yugurib tashqariga chiqdim va ishxonaning atrofidagi axlat qutilarni birma bir qarab chiqdim. Shu atrofdagi dvorniklar bilan gaplashib agar pasport va yana bir ikkita hujjat topib olsangizlar qo'ng'iroq qiling rozi qilaman dedim va nomerimni berib chiqdim. Dadamga qo'ng'iroq qildim va yashash joyidan malumotnoma olib menga yuboring pasportimni yo'qotdim dedim. Ertasiga elchixonaga bordim. Dadam yuborgan ekan. Spravkani olib, suratga tushdim va elchixonaga vaqtinchalik pasport olish uchun kirdim. Uchort ko'p ekan navbatga turdim. Ishonasizmi yarim soatda bir qadam yurardik. Chunki ayollar va kasallarni navbatsiz o'tkazishardi. Bir amallab navbatim keldi va qo'limga anketa berishdi. Uni to'ldirib yana navbatga turdim. Ikki soatlarda navbatim keldi va kassaga o'tkazib yuborishdi. Kassaga pul to'lab kvitansiyani oldim. Endi vaqtinchalik pasportni kutishim kerak. Soatga qarasam 15:00. Men soat 9:30 da navbatga turgandim. Na hojatga bordim, na ovqatlandim. Birinchi navbatda hojatga yugurdim. Keyin qo'limni yuvib ovqatlanib oldim. Soat 17:00 da meni ismim chiqdi va pasportni olib ishxonaga qaytdim. Bu pasport bilan men bir oy yurishim mumkin edi. Ishxonaga kelib ish formamni kiydim va uni cho'ntagiga qo'limni soldim. Iya axir kecha ertalab kiyimlarimni almashtirayotganimda negadir sumkamdagi 1000$ ni olib cho'ntagimga solib qo'ygandimku. Esim qursin butkul unutibman. Nimaga bunday qilganimni bilmiman lekin ichimda birnima pulingni cho'ntaginga solib qo'y dedi o'sha payt. Tashqariga chiwib biroz toza havoda o'tiray degan niyatda chiqdim. Doktor yuborgan smsni davomini o'qimaganim esimga tushdi. Telefonimni qo'limga olib endi ochmoqchiydim yonimga bir rus bola keldi. Qo'limga bir qog'oz berdi. Ochsam kimnidur nomeri. O'sha bola menga ruschalab:
- Bu meni xotinimni nomeri. Kecha shu atrofda bolalarim bilan o'tib ketayotgan ekan pasport va yana bir ikkita hujjatlar topib olibdi. Agar seniki bo'lsa shu nomerga telefon qil. Dedida yugurib iziga qaytib ketdi. Men a? Degancha qolaverdim. O'zimga kelgach esladim bu o'sha o'g'ri edi. Ortidan yugurib ko'chaga chiqdim lekin u yashirinib ulgurgandi. Shosha pisha o'sha nomerga qo'ng'iroq qo'ldim, go'shakdan qizbolani ovozi keldi:
- alo kim bu?
- Alo salom, kechirasiz xozirgina eringiz sizni nomeringizni berib ketdi. Uni aytishicha kecha pasport va bir ikkita hujjat topib olibsiz.
- Xa. Isming Farruhmi?
- Xa.
- Erim qani?
- Ketdi. Hujjatlarimni qachon olsam bo'ladi?
- 20 minutdan keyin qo'ng'iroq qilaman va qayerga kelishingni aytaman.
- xo'p. Qancha so'raysiz?
- 200 $
- Roziman.
Shunday qilib undan qo'ng'iroq kuta boshladim, 20 daqiqa 20 kundek bo'lib ketdi. Birpayt u qo'ng'iroq qildi va "ATAK" degan magazinni oldida kutishini aytdi. Men bir haydovchimiz bilan o'sha joyga bordim. Qarasam ortimdan yana ikkitasi kelibdi. Har extimolga qarshi deb chetroqda turishgan ekan. Borsam chiroyli kiyingan, kelishgan qiz kutib oldi. Ishongim kelmaydi. Nahotki shu qiz o'sha tasqaraning xotini bo'lsa.
- Pulni opkeldingmi?
- Oldin hujjatlarimni ko'rishim kerak.
- Mana.
Men hujjatlarimni birma bir tekshirdim. Hammasi bor faqat "razresheniya rabotam" yo'q edi.
- Razresheniyam qani?
- Men pulni bermaydi deb o'yladim.
- Beraman oldin hamma hujjatlarimni ber.
U lifchigini ichidan razresheniyamni chiqarib berdi. Pulni so'radi.
- Sen to'g'ri o'ylading. Senga beradigan pulim yo'q. Eringni ishxonadagi sakkizta kamera suratga olgan. Agar yana bir marta ishxonamizni atrofida ko'rsam. Ering qamoqda chiriydi.
- Mayli. Keyingi safar narsalaringga ehtiyot bo'l omadingni bersi. Dedida ortiga qayrilib ketdi. O'ng tarafda uzoqroqda eri kuzatib turgan ekan unga qarab sovuq tirjaydimda ortimga qaytdim. Ortimdan kelganlarga raxmat dedim. Ishxonaga qaytayotib ul bul xarid qildim va bolalarga eridim, chunki hujjatlarim topilganidan xursand edim. Ish stolimga o'tirdim va nima bo'lsa bo'lar deb smsni davomini o'qidim "...Korealik jarroh bu pulga operatsia qilishdan bosh tortdi...." (davomi bor)
- Bu meni xotinimni nomeri. Kecha shu atrofda bolalarim bilan o'tib ketayotgan ekan pasport va yana bir ikkita hujjatlar topib olibdi. Agar seniki bo'lsa shu nomerga telefon qil. Dedida yugurib iziga qaytib ketdi. Men a? Degancha qolaverdim. O'zimga kelgach esladim bu o'sha o'g'ri edi. Ortidan yugurib ko'chaga chiqdim lekin u yashirinib ulgurgandi. Shosha pisha o'sha nomerga qo'ng'iroq qo'ldim, go'shakdan qizbolani ovozi keldi:
- alo kim bu?
- Alo salom, kechirasiz xozirgina eringiz sizni nomeringizni berib ketdi. Uni aytishicha kecha pasport va bir ikkita hujjat topib olibsiz.
- Xa. Isming Farruhmi?
- Xa.
- Erim qani?
- Ketdi. Hujjatlarimni qachon olsam bo'ladi?
- 20 minutdan keyin qo'ng'iroq qilaman va qayerga kelishingni aytaman.
- xo'p. Qancha so'raysiz?
- 200 $
- Roziman.
Shunday qilib undan qo'ng'iroq kuta boshladim, 20 daqiqa 20 kundek bo'lib ketdi. Birpayt u qo'ng'iroq qildi va "ATAK" degan magazinni oldida kutishini aytdi. Men bir haydovchimiz bilan o'sha joyga bordim. Qarasam ortimdan yana ikkitasi kelibdi. Har extimolga qarshi deb chetroqda turishgan ekan. Borsam chiroyli kiyingan, kelishgan qiz kutib oldi. Ishongim kelmaydi. Nahotki shu qiz o'sha tasqaraning xotini bo'lsa.
- Pulni opkeldingmi?
- Oldin hujjatlarimni ko'rishim kerak.
- Mana.
Men hujjatlarimni birma bir tekshirdim. Hammasi bor faqat "razresheniya rabotam" yo'q edi.
- Razresheniyam qani?
- Men pulni bermaydi deb o'yladim.
- Beraman oldin hamma hujjatlarimni ber.
U lifchigini ichidan razresheniyamni chiqarib berdi. Pulni so'radi.
- Sen to'g'ri o'ylading. Senga beradigan pulim yo'q. Eringni ishxonadagi sakkizta kamera suratga olgan. Agar yana bir marta ishxonamizni atrofida ko'rsam. Ering qamoqda chiriydi.
- Mayli. Keyingi safar narsalaringga ehtiyot bo'l omadingni bersi. Dedida ortiga qayrilib ketdi. O'ng tarafda uzoqroqda eri kuzatib turgan ekan unga qarab sovuq tirjaydimda ortimga qaytdim. Ortimdan kelganlarga raxmat dedim. Ishxonaga qaytayotib ul bul xarid qildim va bolalarga eridim, chunki hujjatlarim topilganidan xursand edim. Ish stolimga o'tirdim va nima bo'lsa bo'lar deb smsni davomini o'qidim "...Korealik jarroh bu pulga operatsia qilishdan bosh tortdi...." (davomi bor)