Tasodifiy hikoya: aza uz
kochrilgan “Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki shunaqan...davomi

Kechki ovqat ikki mehmon uchun ajoyib o'tdi. Soat to'qqizdan o'tganida ular xayrlashdilar.
Zarina xonasiga kirib, yana yig'lay boshladi.
-Hechkimga kerak emasman! To'g'rida, meni nimamni sevardi? Nozichalik bo'lolmayman baribir, -u shunday deb o'zini kamsitib, yanada ezila boshladi. Yig'lay-yig'lay uyquga ketdi. . .
Dushanba tongi. . . Zarina ertalabdan uyg'onib, bugun ishga borishi kerakligi esiga tushdi. Avvaliga jonidan ortiq ko'rgan sevgilisi boshqa birovga sevgi izxor qilganiga biroz siqildi. Apil-tapil nonushta qildi, kiyindi. Sumkachasini yelkaga ildiyu, uydan chiqdi. Eshikni qulflarkan, yuqori qavatda yashaydigan qo'shni yigit zinadan tushib kela boshladi. U Zarinaga jilmayib qo'yib salom berdi:
-Hayrli tong. Ishxonangizga tashlab o'taymi?
Zarina unga jilmayish bilan javob qildi. Yuragi yanada dukillab ura boshladi. Yangi hissiyotlardan zavqlanib, ko'zini yumib oldi. . .

[Tamom]

Muallif: Official Writer