Tasodifiy hikoya: weka: Xiyonat 1-qism
[red][b] WEKA7777 [/red][/b] {hikoya qiz bola nomidan yozilgan} Barcha o'xshashliklar tasodifiy ...davomi
[red][b] WEKA7777 [/red][/b] {hikoya qiz bola nomidan yozilgan} Barcha o'xshashliklar tasodifiy ...davomi
Библиотека | Boshqalar | Qalbinga quloq sol. 4-qism
Boya xotinining zarda qilib eshikni qarsillatib chiqib ketganini eslab, kulib qo'ydi. - Sinash uchun kelgan. Tegsa tegavermaydimi?"
U oshxonaga kirib, choygumni gazga qo'ydi. Qaynashini kutib, deraza oldiga keldi.
Havo ochilib ketdi. Narigi yotoqxona tomida, ikki bino o'rtasidagi gulzorda qor yaraqlaydi. To'rtta-beshta so'qmoq iz tushibdi. O'yinqaroq bolalar katta yo'ldan g'izillab o'tayotgan mashinalarga yopishib, sirpanchiq uchyapti. Bekatda odam siyrak. Bir xotin archa ko'tarib turibdi.
Choygum qaynab, toshdi. Yodgor derazadan ko'z uzib, gazni o'chirdi.
* * *
Har faslning o'z quvonchi bor. Qish ham kattadan-kichik hammaga bir olam shodlik baxsh etdi. Ikki kundan buyon muzdekkina qish farishtasi shahar ustida kezib, elagini silkitar, quloq-burni qizargan odamlar "Yangi yilbop qor bo'lyapti-da", deb kulishar, havoda musaffo chilla isi kelar edi. Kinoteatrlar, madaniyat saroylarida ta'tilga chiqqan bolalarning kulgisi yangraydi. Katta maydonlarda archalar bezatildi.
Yilning so'ngi oqshomida Toshkent yashnab ketdi. Katta binolar peshtog'ida son-sanoqsiz lampochkalar marjoni porladi, archalar murga belandi. Oziq-ovqat magazinlar tirband bo'lib ketdi. Sumka, to'rxalta ko'targan odamlar uy-uyiga shoshilishar, tanish-bilishlarini ko'rib, bayram bilan qutlashar edi.
Yodgor bilan Zoyirjon gastronomdan mayda-chuyda xarid qilishdi-da, Avaz akanikiga yo'l olishdi. Birinchi kursda paxtaga borishganida bu aspirant yigit ularga rahbar bo'lib chiqqan, shu bahona do'stlashib ketishgandi. Uning bog'chada tarbiyachi bo'lib ishlaydigan ozg'ingina xotini Tamila ham yigitlarning o'z opasiday bo'lib qolgan. Avaz markazdagi to'qqiz qavatli uyda yashar, Yodgor bilan Zoyirjon bu uyga ko'p kelishgandi.
Markaziy univermag oldidan o'tib ketishayotganida Yodgor bir hafta ilgari ro'y bergan hodisani esladi, o'sha qizning ko'zlari, minnatdor boqishi tag'in tasavvurida jonlandi-yu, yuragi orziqib ketdi. Endi u qizni uchrata olmasligini bilsa ham, negadir keyingi paytlarda uni har kuni eslar edi. Bir-ikki marta Teatr va rassomlik institutiga borishga ham qaror qildi-yu, aynidi. "Tramvayda ikkita ahmoq shilqimlik qilganida yordam bergandim, shunga keldim", deydimi?
Ko'ylakchan bo'lib, shimining ustidan sochiq bog'lab olgan Avaz ostonada ularni quvonib qarshi oldi.
- Bularga qara, Tamila, shuncha ichkilik olib kelishibdi - deb qichqirdi u sarg'ish qoshlarini uchirib.
Piyoz to'g'ragan bo'lsa kerak, ko'zi yoshlanib turgan Tamila oshxonadan chiqdi. U kiyib olgan guldor xalatining yelkalari osilib turar, qo'lida pichoq bor edi.
- Qoching, Yodgor! - dedi Zoyirjon kulib. - Tamila opamning qo'lida pichog'i bor ekan.
- Shisha ko'targanlarning jazosi shu! - Tamila pichog'ini o'ynatib, tahdid qildi. - Qani, kiringlar, bolalar!
- Hayronman, araq qimmatlashganidan buyon magazinlarda navbat yanayam ko'payib qoldi. - Zoyirjon goh Avazga, goh Yodgorga qarab, ko'z qisib qo'ydi.
- Qaniydi shu o'lgurni yanayam qimmat qilib qo'ysa, - dedi Tamila to'rxaltalarni bir chekkaga olayotib.
- Unda xotinlar och qoladi-da!
Kulishdi.
Zoyirjon darrov oshxonaga kirib, sabzi tog'rashga tushib ketdi.
- Siz enagalik qilasiz, - dedi Tamila olti oylik o'g'ilchasini Yodgorga tutqazib, - Qarang-chi, kimga o'xshabdi bu?
- Bilmasam, - dedi Yodgor paxmoq qalpoqcha kiygizilgan bolani olarkan. - Sariq mashakligi dadasiga o'xshab ketadi.
- Shamollab qolib bizlarni qandoq qo'rqitdiki bu! - Tamila unga so'rg'ich kiygizilgan sutli shishani uzatdi. - Yig'lasa mana buni berasiz.
Narigi xonadan Avazning ovozi keldi:
- Uylanadigan bo'lsangiz, Yodgorjon, sersutroq qizni tanlang. Hayronman, onasining suti yo'qligiga men aybdormanmi, har kuni saharlab sut olib kelaman.
- Aljiramang! - dedi Tamila jilmayib.
O'zi farzand ko'rmagan odamga qiziq tuyularkan: Yodgor divanning bir chekkasida Alisherni beo'xshov ko'tarib o'tirar, qimirlashga qo'rqar edi.
Bir ozdan keyin u shikoyatomuz qichqirdi:
- Buningizni qarang, Tamila opa, hammayog'imni ho'l qilib qo'ydiku!
Tamila yugurib kelib, kulgancha bolani uning qo'lidan oldi. Yodgor tizzalari ho'l bo'lgan yangi shimiga qarab qo'ydi. Bola esa tishsiz og'zini katta ochib, "qoyil qildimmi", deganday qiyqirib kuldi.
- E, darvesh, - dedi Yodgor ham beixtiyor kulib.
Ular stolga o'tirishganida Yangi yil kirishiga bir soatcha qolgan edi. Endi ovqatga qo'l urishgandi, qo'ng'iroq jiringladi. Er-xotin yo'lakka yugurishdi. Zum o'tmay Avazning allakim bilan quyuq so'rashgani, Tamilaning "Voy!" deb quvnoq qiyqirgani, kimnidir cholp etib o'pgani eshitildi.
Avaz qora kostyum kiyib, galstuk taqqan, sochi xo'llab silliq taralgan yigitni boshlab kirdi. Sovuqdan bo'lsa kerak, uning yuzi qizarib ketgan, ingichka qoshimi, ko'zlarimi, nimasidir, qizlarni eslatar edi.
- Tanishinglar! - dedi Avaz yigitni ko'rsatib. - Dilshod, mening o'rtog'im, maktabda birga o'qiganmiz. Hozir fransuz tilidan dars beradi... Bular mening do'stlarim. Studentlar...
Yodgor bilan Zoyirjon baravar o'rnidan turishdi. Dilshod kinodagi ofiserlardek boshini keskin silkib, so'zsiz salomlashdi. Bu qilig'i Yodgorga yoqmadi. "Mana, fransuzcha salomlashishniyam o'rganib oldik", deb o'yladi u Dilshoddan yuz o'girib.
Yo'lakda Tamillaning allaqanday ayol bilan gaplashgani eshitildi. Keyin... keyin Yodgor eshik tomonga qaradiyu, yuragi shuv etib ketdi. Nazarida uy yanayam yorishib ketganday, hali ichmay turib mast bo'lib qolganday, ichida quyosh porlab chiqqanday bo'ldi. Ostonada o'sha qiz - shuncha kundan buyon hayolidan nari ketmay qolgan qizning o'zginasi turardi. U nafis pushtirang jemper kiyib olgan, sochi chiroyli turmaklangan, chiroqdan ko'zi qamashganday, kipriklarini pirpiratib jilmayar edi.
Yodgor yiqilib ketayotganday stul suyanchig'ini ushlab oldi. Uning tomog'i qaqrab ketgan, hozir gapiradigan bo'lsa ovozi chiqmasligini bilar edi.
- Bu mening jiyanim. Charos, - dedi Avaz qizning yelkasiga qoqib. - Bular - Zoyirjon, Yodgor.
Qiz Yodgorga qaradi-yu, birdan ko'zlari katta ochilib ketdi. Yodgorning yuziga tikilib, xavotirlanganday entikib qo'ydi. Chamasi, uning yuzidagi "lampochka" izlari hamon ketmagan edi. Keyin qizning ko'zlari quvonchdan porlab ketdi.
Davomi bor
U oshxonaga kirib, choygumni gazga qo'ydi. Qaynashini kutib, deraza oldiga keldi.
Havo ochilib ketdi. Narigi yotoqxona tomida, ikki bino o'rtasidagi gulzorda qor yaraqlaydi. To'rtta-beshta so'qmoq iz tushibdi. O'yinqaroq bolalar katta yo'ldan g'izillab o'tayotgan mashinalarga yopishib, sirpanchiq uchyapti. Bekatda odam siyrak. Bir xotin archa ko'tarib turibdi.
Choygum qaynab, toshdi. Yodgor derazadan ko'z uzib, gazni o'chirdi.
* * *
Har faslning o'z quvonchi bor. Qish ham kattadan-kichik hammaga bir olam shodlik baxsh etdi. Ikki kundan buyon muzdekkina qish farishtasi shahar ustida kezib, elagini silkitar, quloq-burni qizargan odamlar "Yangi yilbop qor bo'lyapti-da", deb kulishar, havoda musaffo chilla isi kelar edi. Kinoteatrlar, madaniyat saroylarida ta'tilga chiqqan bolalarning kulgisi yangraydi. Katta maydonlarda archalar bezatildi.
Yilning so'ngi oqshomida Toshkent yashnab ketdi. Katta binolar peshtog'ida son-sanoqsiz lampochkalar marjoni porladi, archalar murga belandi. Oziq-ovqat magazinlar tirband bo'lib ketdi. Sumka, to'rxalta ko'targan odamlar uy-uyiga shoshilishar, tanish-bilishlarini ko'rib, bayram bilan qutlashar edi.
Yodgor bilan Zoyirjon gastronomdan mayda-chuyda xarid qilishdi-da, Avaz akanikiga yo'l olishdi. Birinchi kursda paxtaga borishganida bu aspirant yigit ularga rahbar bo'lib chiqqan, shu bahona do'stlashib ketishgandi. Uning bog'chada tarbiyachi bo'lib ishlaydigan ozg'ingina xotini Tamila ham yigitlarning o'z opasiday bo'lib qolgan. Avaz markazdagi to'qqiz qavatli uyda yashar, Yodgor bilan Zoyirjon bu uyga ko'p kelishgandi.
Markaziy univermag oldidan o'tib ketishayotganida Yodgor bir hafta ilgari ro'y bergan hodisani esladi, o'sha qizning ko'zlari, minnatdor boqishi tag'in tasavvurida jonlandi-yu, yuragi orziqib ketdi. Endi u qizni uchrata olmasligini bilsa ham, negadir keyingi paytlarda uni har kuni eslar edi. Bir-ikki marta Teatr va rassomlik institutiga borishga ham qaror qildi-yu, aynidi. "Tramvayda ikkita ahmoq shilqimlik qilganida yordam bergandim, shunga keldim", deydimi?
Ko'ylakchan bo'lib, shimining ustidan sochiq bog'lab olgan Avaz ostonada ularni quvonib qarshi oldi.
- Bularga qara, Tamila, shuncha ichkilik olib kelishibdi - deb qichqirdi u sarg'ish qoshlarini uchirib.
Piyoz to'g'ragan bo'lsa kerak, ko'zi yoshlanib turgan Tamila oshxonadan chiqdi. U kiyib olgan guldor xalatining yelkalari osilib turar, qo'lida pichoq bor edi.
- Qoching, Yodgor! - dedi Zoyirjon kulib. - Tamila opamning qo'lida pichog'i bor ekan.
- Shisha ko'targanlarning jazosi shu! - Tamila pichog'ini o'ynatib, tahdid qildi. - Qani, kiringlar, bolalar!
- Hayronman, araq qimmatlashganidan buyon magazinlarda navbat yanayam ko'payib qoldi. - Zoyirjon goh Avazga, goh Yodgorga qarab, ko'z qisib qo'ydi.
- Qaniydi shu o'lgurni yanayam qimmat qilib qo'ysa, - dedi Tamila to'rxaltalarni bir chekkaga olayotib.
- Unda xotinlar och qoladi-da!
Kulishdi.
Zoyirjon darrov oshxonaga kirib, sabzi tog'rashga tushib ketdi.
- Siz enagalik qilasiz, - dedi Tamila olti oylik o'g'ilchasini Yodgorga tutqazib, - Qarang-chi, kimga o'xshabdi bu?
- Bilmasam, - dedi Yodgor paxmoq qalpoqcha kiygizilgan bolani olarkan. - Sariq mashakligi dadasiga o'xshab ketadi.
- Shamollab qolib bizlarni qandoq qo'rqitdiki bu! - Tamila unga so'rg'ich kiygizilgan sutli shishani uzatdi. - Yig'lasa mana buni berasiz.
Narigi xonadan Avazning ovozi keldi:
- Uylanadigan bo'lsangiz, Yodgorjon, sersutroq qizni tanlang. Hayronman, onasining suti yo'qligiga men aybdormanmi, har kuni saharlab sut olib kelaman.
- Aljiramang! - dedi Tamila jilmayib.
O'zi farzand ko'rmagan odamga qiziq tuyularkan: Yodgor divanning bir chekkasida Alisherni beo'xshov ko'tarib o'tirar, qimirlashga qo'rqar edi.
Bir ozdan keyin u shikoyatomuz qichqirdi:
- Buningizni qarang, Tamila opa, hammayog'imni ho'l qilib qo'ydiku!
Tamila yugurib kelib, kulgancha bolani uning qo'lidan oldi. Yodgor tizzalari ho'l bo'lgan yangi shimiga qarab qo'ydi. Bola esa tishsiz og'zini katta ochib, "qoyil qildimmi", deganday qiyqirib kuldi.
- E, darvesh, - dedi Yodgor ham beixtiyor kulib.
Ular stolga o'tirishganida Yangi yil kirishiga bir soatcha qolgan edi. Endi ovqatga qo'l urishgandi, qo'ng'iroq jiringladi. Er-xotin yo'lakka yugurishdi. Zum o'tmay Avazning allakim bilan quyuq so'rashgani, Tamilaning "Voy!" deb quvnoq qiyqirgani, kimnidir cholp etib o'pgani eshitildi.
Avaz qora kostyum kiyib, galstuk taqqan, sochi xo'llab silliq taralgan yigitni boshlab kirdi. Sovuqdan bo'lsa kerak, uning yuzi qizarib ketgan, ingichka qoshimi, ko'zlarimi, nimasidir, qizlarni eslatar edi.
- Tanishinglar! - dedi Avaz yigitni ko'rsatib. - Dilshod, mening o'rtog'im, maktabda birga o'qiganmiz. Hozir fransuz tilidan dars beradi... Bular mening do'stlarim. Studentlar...
Yodgor bilan Zoyirjon baravar o'rnidan turishdi. Dilshod kinodagi ofiserlardek boshini keskin silkib, so'zsiz salomlashdi. Bu qilig'i Yodgorga yoqmadi. "Mana, fransuzcha salomlashishniyam o'rganib oldik", deb o'yladi u Dilshoddan yuz o'girib.
Yo'lakda Tamillaning allaqanday ayol bilan gaplashgani eshitildi. Keyin... keyin Yodgor eshik tomonga qaradiyu, yuragi shuv etib ketdi. Nazarida uy yanayam yorishib ketganday, hali ichmay turib mast bo'lib qolganday, ichida quyosh porlab chiqqanday bo'ldi. Ostonada o'sha qiz - shuncha kundan buyon hayolidan nari ketmay qolgan qizning o'zginasi turardi. U nafis pushtirang jemper kiyib olgan, sochi chiroyli turmaklangan, chiroqdan ko'zi qamashganday, kipriklarini pirpiratib jilmayar edi.
Yodgor yiqilib ketayotganday stul suyanchig'ini ushlab oldi. Uning tomog'i qaqrab ketgan, hozir gapiradigan bo'lsa ovozi chiqmasligini bilar edi.
- Bu mening jiyanim. Charos, - dedi Avaz qizning yelkasiga qoqib. - Bular - Zoyirjon, Yodgor.
Qiz Yodgorga qaradi-yu, birdan ko'zlari katta ochilib ketdi. Yodgorning yuziga tikilib, xavotirlanganday entikib qo'ydi. Chamasi, uning yuzidagi "lampochka" izlari hamon ketmagan edi. Keyin qizning ko'zlari quvonchdan porlab ketdi.
Davomi bor