Tasodifiy hikoya: Bevafo (tanlovga) 1-qism
Bu voqea bir millatda sodir bo'lgan. Voqealar hayotiy Anvar erta tongdan, Gulini gaplaridan uyg'oni...davomi

Qalbinga quloq sol. 5-qism

Добавил:	-Muzaffar- (17.10.2014 / 08:23)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	20250
Комментарии:	Комментарии закрыты

Qiz Yodgorga qaradi-yu, birdan ko'zlari katta ochilib ketdi. Yodgorning yuziga tikilib, xavotirlanganday entikib qo'ydi. Chamasi, uning yuzidagi "lampochka" izlari hamon ketmagan edi. Keyin qizning ko'zlari quvonchdan porlab ketdi.
Ildam kelib, Yodgorga qo'l uzatdi.
- Assalomu alaykum.
Yodgor esankiragancha qizning jajjigina, muzdek qo'lini qisarkan, uning ko'zlaridan: "Men sizni taniyman, men sizni bilaman", degan ma'noni uqib oldi.
- O'tiring, Charos, - dedi Dilshod yonidagi stulni surib.
Yodgor garangsib, joyiga o'tirib qoldi: "Eri ekan bu..."
Charos "eri" bilan Yodgorning o'rtasoga o'tirdi. Yodgor quvonchi uzoqqa bormaganidan talmovsiragancha, zimdan Dilshodga qarab qo'ydi. "Durust, silliqina yigit ekan", deb o'yladi g'ashi kelibroq.
- Qani, bo'ling, hoy! - dedi Avaz Tamilani chaqirib, - O'n minut qoldi.
...Tamila yig'layotgan o'g'ilchasini ko'tarib keldi.
Shampan tiqini paqillab ochildi, dasturxonga vishillab vino oqdi. Charos yosh boladay quvonib, qarsak chaldi. Baxtiyorlik bilan kulib, Yodgor qarab qo'ydi.
Yodgor ichidan o'tayotganini sezdirmaslik uchun jilmaydi. Nima qilishini bilmay, qizdan ko'zlarini olin qochdi.
Bong chalinganida ko'ngli chalkash tuyg'ularga to'lib, ichdi. Avaz akaning nima deganini, Zoyirjon qanday luqma tashlaganini uncha anglamadi. Faqat bir narsani esladi: u qiz bilan qadah cho'qishtirar ekan, ko'zlari pirpirab jilmaydi.
Keyin Dilshodga so'z berishdi. Yodgor darrov hushini to'plab oldi. Shu topda negadir uning gapini juda eshitgisi keldi.
- Muqaddas kitoblarda, - dedi Dilshod ingichka qoshini chimirgancha, - "onadan aziz inson yo'q" deyiladi. - U bir nafas jimib qoldi. Yodgorning nazarida Dilshod ataylab to'xtagandek. Odamlar gapini qanday eshitayotganini bilib qo'yish uchun atayin salmoqlayotgandek tuyulib ketdi. - Chindan ham har kimni faqat bitta ona dunyoga keltiradi. Shunday ekan, onalar sog' bo'lsin. Men ona deganda ayollarni nazarda tutaman. Binobarin, hamma ayollar omon bo'lsin, - u mayin jilmayib, Charosga qarab qo'ydi.
Tamila quvonib qarsak chaldi. Hamma o'rnidan turdi.
Dilshod eng avval Charos bilan urishtirdi.
- Yaxshi gap, - dedi Charos negadir Yodgorga qarab. - Bu gapni allaqaysi jurnalda o'qigandim.
Dilshod norozilanib qoshini chimirdi.
- Msye Dilshod rost aytadilar, - Zoyirjon qadahni baland ko'tardi. - Butun dunyo xotinlarining sog'lig'i uchun!
Televizorda diktor qiz raqsga taklif qildi. Dilshod Charosga qarab qo'ydi. Uning qo'lidan ohista tutdi. Ikkovlari chir aylana boshlashdi.
Charos sipolik bilan raqs tushar, Dilshod uni avaylab boshqarar, ko'zlarida mamnun tabassum bor edi.
"Bir-bjriga munosib ekan" - deb o'yladi Yodgor stul suyanchig'iga yelkasini tashlab o'tirgancha Dilshodning "qovun so'ysa bo'ladigan" qilib qirrasi chiqarin dazmollangan shimidan, chaqqon, yumshoq sirg'alib borayotgan tuflisidan ko'z uzmay. Harchand o'zini bosishga urinmasin, ko'nglidagi g'ashlikka o'xshash tuyg'u hamon tinchlik bermas edi. Uning nazarida kuy ham juda cho'zilib ketgandek bo'ldi.
Nihoyat, musiqa tugadi. Dilshod bilan Charos joyiga kelib o'tirishdi. Zoyirjon qadahlarni qayta to'layotgan edi, yangi ku yangradi.
Charos Yodgorga ko'z qirini tashlab qo'ydi. Yodgor ikkilanib, o'rnidan turdi.
- Kechirasiz, - dedi Dilshodga iymanib qaragancha.
Charos uning qo'llaridan yengilgina tutib, qushdek uchdi. Avaz aka o'g'liga shishadan sut emizar, Zoyorjon Tamila bilan gir aylanar, Dilshod stolga tirsagini tiragancha o'tirardi. Yodgor yelkasida qizning kaftidan o'tayotgan haroratni his qilar, uning nozik barmoqlarini avaylab ushlagancha aylanar, dimog'ida allanechuk nafis bo'y tuyar, yuragi hayajondan gupillab urar edi. Qizning ixcham gavdasi kuy qanotida uchar, Yodgor uning tiniq yuzini, bo'yniga tushgan soch tolalarini ko'rob turar, raqsdan emas, hayajondan boshi aylanardi.
- Yuzingizga nima qildi? - dedi Charos kuy qanotida ucharkan. Egik kipriklari kapalak qanotiday pipirab jilmaydi.
- Mushuk tirnab oldi, - Yodgor kuldi.
- Mushuklar bilan urishmang-da, - Charos o'sha kungi xunuk hodisa uchun o'zi aybdordek qizarib, jilmaydi.
- Ular ham qushchalarga tegmasin-da, - dedi Yodgor asta...
Yana qadah ko'tarishdi.
- Yodgor aka gapirsinlar! - Charos qo'lidagi bokal orqasidan unga mo'ralab qaradi.
Yodgor Dilshodning unga zarda bilan qarab qo'yganini ko'rib, boyagi xudbinligi uchun o'zini koyidi. "Obbo, Qorabotir bo'lib qolding shekilli. Birovning oilasiga raxna solishing qoluvdi".
U taraddudlanib, o'rnidan turdi.
- Biz Yangi yil kirganidan quvonamiz, - dedi billur qadahdan ko'z uzmay. - Ammo eski yil o'tib ketganini o'ylamaymiz. Umirimizga umr qo'shildi, deb suyunamiz, ammo umrimizning bir yili o'tib ketganiga achinmaymiz...
- Nima balo, chollarning gapini gapirib qoldingiz, - dedi Zoyirjon kulib. - Aytadiganingizni tezroq ayting, tomoq taqillab ketdi.
Yodgor ezmalik qilib yuborganini sezib, qizardi.
- Xullas, mazmunli hayot uchun!
- Xudbinlar, - dedi Tamila. - Nega faqat sizlar gapirasizlar? So'z - Charosga.
Charos bokal ushlagancha entikib qo'ydi.
- Sof muhabbat uchun!
Qarsak bo'lib ketdi.
Yodgor Dilshodning unga yana zarda aralash qarab qo'yganini ilg'adi. Tag'in o'zini aybdor sanab, yuragi siqildi. Sigaret ezg'ilab, balkonga chiqdi.
Muzdek havodan nafasi qaytib, bir zum turib qoldi. Hamon qor yog'ar, balkondagi qog'oz qutilar, eski paqir qor ostida qolgan edi. Ichganidanmi, hayajonlanganidanmi, uning boshi aylanar, yuzlari lovillab yonardi. Ichkarida hamon kuy yangrar, Zoyirjonning hazil gaplari, quvnoq qahqaha tinmasdi.
Uning ko'z o'ngiga yana Charosning pirpirab turgan kipriklari, Dilshodning norizo boqishlari keldi... "Tramvaydan tushishingga yordamlashib yubordim, deb hali sevgiyam uzgor qilarsan", deb o'yladi Yodgor o'ziga-o'zi xunuk ko'rinib. Shuncha kundan buyon shu qiz hayoli bilan yurganini eslab, yuragi battar siqildi.
Bir ozdan keyin balkon eshigi g'iyqillab ochilib, yopildi. U Tamila opami, Zoyirjonmi bo'lsa kerak, degan hayolda qayrilib qaramadi.
- Hozir kiraman! - dedi sigaretini tutatib. - Chekib bo'lay...
- Shamollab qolmaysizmi?
Yodgor ovoz egasini tanidi-yu, hovliqib burilib qaradi. Charos balkon eshigiga suyanib turardi. Uning mehribon ohangda gapirishidan Yodgorning ko'ngli muloyim hislarga limmo-lim to'lib ketdi.
- Sizmidingiz, kechirasiz... - dedi ovozi titrab.
- O'sha kuni yaxshi yetib oldingizmi? - dedi Charos anchadan keyin. - Men sizdan xavotir oldim.
Yodgor yana hayajondan entikdi. "Men ham, - deb o'yladi ko'zlarida quvonch porlab. - Men ham har kuni seni o'ylayman".
- Men sizni boshqa ko'rmasam kerak, deb o'ylovdim, - dedi Yodgor o'zini bosib.
- Men ham... Mana, ko'rishdik...
- Uyga kiring, sovuq... - Yodgor ko'ngliga kelgan gapni qiynalib aytdi... - Keyin, keyin Dilshod ham xafa bo'ladilar, kiring, - u harchand urinmasin, ovozida rashkka o'xshagan ohang borligini payqab uyaldi. Charosga qaramaslikka harakat qilib, qog'oz qutiga qo'ngan qorni oyog'i bilan sidirib tushirdi. U qizning ketishini kutardi. Ammo Charos ketmadi.
- Menga nima?! - dedi u achchiqlangan ohangda.