Tasodifiy hikoya: sinfdoshim lobar
Muallif Sherzodbek Man 9sinfda oqirdim u qiz sinfdoshim edi Lobar . Bir kuni maktabga ketoyotsam yol...davomi

asr inqirozidan keyin bor madaniy yodgorliklar ham yo'qolib ketgan. Payti kelib topilsa, ajabmas.
Charos tor ko'cha boshidagi simyog'och tagida to'xtab, samimiy jilmaydi.
- Uyga ham yetdik.
Yodgor hushi endi o'ziga kelgandek, atrofga alangladi. Tor ko'chaning ikki chetidagi kallaklangan tollar boshida oq qalpoqdek qor to'planib qolgan, derazalarda chiroq o'chgan edi.
- Gap bilan bo'lib payqamay ham qolibman... Uyingiz rostan ham chekka joyda ekan, o'qishga qandoq qatnaysiz? - dedi u Charosdan ko'z uzmay.
- Aytdim-ku, qishloqda turamiz, deb. Bu yerlar endi shaharga qo'shildi. O'zi shaharga o'xshasa ham hozircha qishloq. Odamlari ham shunaqa... - Charos kulib qo'ydi. - Hadeb kelaversangiz, sizning ham ta'ziringizni berib qo'yishadi.
"Maylidi, - deb o'yladi Yodgor xayolan jilmayib. - Endi qachon ko'rishamiz? - Shu fikr lip etib keldiyu, o'zini so'kdi:- Nima haqqing bor?!"
U qizning qor qo'ngan ro'moliga, paltosiga uzoq qarab qoldi. Ro'moli tagida chiqib turgan sochlardagi qorni silab tushirgisi kelib ketdi. Ammo qizning jajji qo'lini qisib, sovuqqina xayrlashdi:
- Xayr.
Charos tor ko'chaga chopqillab kirib ketarkan, Yodgor yuragi uzilganday, tolga suyanib ancha turib qoldi. Zum o'tmay eng ichkaridagi hovli eshigi ochildi. U oyog'i muzlab ketguncha shu alfozda turdi-da, keyin sekin-sekin yurib ketdi. Osmon bo'zarib qolgan, Yangi yilning to'ng'ich tongi tug'ilmoqda, qor siyraklashgan edi.

Davomi bor