Tasodifiy hikoya: O'z umr yoldowimni topganim
Avvalom bor assalom alaykum hurmatli saytdowlar men sizlarga hayotimda bolgan va hozir ham davom etayotgan voqeani aytib bermoqciman.ismim asror 1997 yilda tugilganman oilada 4 kiwimiz men singlim oyim va dadam. oilamiz oziga toq cunki dadam neft gaz soxasida iwlaydilar oyim esa wifokor wu sababdan hayotda unca qiyincilik kormay katta bolganmiz kollejni bitirib oliy oquv yurtiga oqiwga topwirdim ammo omadim kelmadi dadam pul gaplawaman desalar ham rozi bolmadim cunki oz bilimimga iwonardim.ha ay...davomi

ehtimolga qarshi Abjalning yaqinrog'iga borib, ovozini balandlatdi. - Yigit degan do'ppi tor kelganida "viyt" deb qochmaydi.
Sekin o'rnimdan turdim.
- Ketdik.
Nizomning rangi qiv o'chib ketdi.
- Jinnimisan! Vey, ahmoq bo'ldingmi?
- Hozirmas, - dedi Abjal hamon ko'ylagining yirtig'ini g'ijimlarkan. - Ertaga soat o'nda ko'prik ustida.
"Dum" qo'li bilan Nizomga imo qildi:
- Nizom sening sekundanting bo'ladi. Men Abjalga sekundantlik qilaman.
O'sha oqshom yarim kechagacha hayolan Dilafro'z bilan gaplashib yotdim. Qani endi bir marta ko'rsam, oxirgi marta ko'rib qolsam... Yo'q, u olisda edi. Oq, oppoq bulutlar ustida edi. Aksiga olib, o'sh kuni aqalli tushimga ham kirmadi.
Ertalab karaxt bo'lib uyg'ondim. Boshim lo'qillab og'rir, negadir xuddi yig'lagan odamdek ko'zim achishardi.
Ko'chaga chiqsam, darvoza oldida Nizom turibdi.
- Borma! - dedi qo'l siltab. - Bilasan-ku, Abjal bandit! Tegirmonga tushsa butun chiqadi. Nima, joningdan to'ydingmi?
Ko'nglim bir chekkasida Nizom to'g'ri aytayotganini bilib turardim. Ammo o'zim ham tushunib yetmagan qandaydir tuyg'u nuqul olg'a itarardi. Qaytaga yaxshi emasmi? Sen o'lib ketasan, Dilafro'z hammasini eshitib, zor-zor yig'laydi... Seni sevmaganiga, qadringga yetmaganiga pushaymon bo'ladi. Abjaldan bir umr nafratlanib yuradi.
- Menga qara, Nizom, - dedim sovuqqonlik bilan. - Qo'rqayotgan bo'lsang bormay qo'ya qol, menga sekundantning keragi yo'q.
Nizom bora-borguncha meni ham, Abjalni ham, "hamma g'alvani boshlagan" o'sha "Dum"ni ham so'kib bordi. Menga bu gaplar ta'sir qilmas, hayolim boshqa yoqda edi. Dilafro'z qayoqdaykin hozir? Nima qilayotganiykin?
Ko'prik ustiga yetib kelganimizda hech kim yo'q edi. Kun ertalabdan qizib ketgan. Yaltirab yotgan temir yo'l izidanmi, qoramoyga belangan shpallardanmi, chuchmal hid anqib, nafasni olgudek bo'lardi. Ko'prik chetiga o'rnatilgan liqildoq panjaraga suyanib, pastga qaradim. Yuqorida yopilib oqayotgan suv shu yerga - temir yo'l ostiga kelganida kesmin torayar, ikki cheti betonlab qo'yilgan o'zandan shiddat bilan oqib o'tib, narigi tomondan otilib chiqib ketar edi. Shuning uchun bo'lsa kerak, yuqoridan sarg'ayib kelayotgan suv narigi tomondan ko'piklanib, oppoq oqarib chiqardi. Jarning u yuzida sap-sariq qamishzor ko'zga tashlanar, yanayam nariroqda botqoqlik qorayib ko'rinardi. Terak bo'yi pastlikda ajdardek vishillayotgan Bo'rijarga qarashim bilan yuragim orqaga tirtib ketdi.
- Qalay, yuraging po'killab qolmadimi?
Do'rilaggan ovoz egasini tanib, burilib qaradim. Abjam bir qo'lida "portveyn" shishasi, bir qo'lini beliga tiragancha kinoyali iljayib turardi. Nariroqda esa Nizom bilan "Dum" yuzma-yuz turishar, Nizom qo'lini paxsa qilib, jahl bilan allanimalarni tushuntirar edi.
- Ketar jafosida otib olasanmi? - Abjal shuday dedi-yu, shishani chaqqon ochdi. Boshi ustida baland ko'targancha qulqillatib icha boshladi. U har yutinganida do'rdoq labining ikki chetidan qip-qizil vino sizib tushar, ko'ylaganing yoqasidan toshib, pastga oqar edi. Turqi ko'zimga shu qadar jirkanch ko'rinib ketdiki, ijirg'anib yuzimni o'girdim.
Dilafro'zni shunga topshirib qo'yamanmi? Shunga-ya! Undam ko'ra bir marta emas, o'n marta cho'kkanim yaxshi emasmi? Abjal vinoni ichib bo'ldi-da, kaftining orqasi bilan labini artdi. Shishani uloqtirib yubordi. Shisha temir yo'l chetidagi qirrador toshlar ustiga tushib, chil-chil sindi.
- Qani, tashla tangani! - Abjal "Dum"ga qarab qichqirdi. - Tashla, toleimizni sinab ko'raylik!
"Dum" darrov jilpanglab yetib keldi.
- Mana bu 20 tiyinlik, - dedi qo'lidagi tangani ko'z-ko'z qilib. - Qayog'ini tanlaysan?
Abjal kayfdan qizargan ko'zlarini suzib, qo'l siltadi.
- Menga bari bir.
- Sen-chi?
- Mengayam!
- Bo'lmasa bunday...
Uzoqdan eshitilgan gudok tovushi "Dum"ning gapini bo'ldi.
- Shoshma, poyezd o'tib ketsin! - dedi u bilag'onlik bilan. - Hammasi qoidasi bilan bo'lishi kerak... Erkakchasiga...
Shiddat bilan kelayotgan teplovoz yaionlashib qolganda yana bir signal berdi-da, vagonlarni sudragancha guldurab o'tib ketdi. Yo'l chetidagi mazut sachragan, qovjirab qolgan o'tlar silkinib-silkinib tag'in qaddini rostladi. Zum o'tmay pastda yana Bo'rijarning guvillashi eshitila boshladi.
- Gap mundoq, 20 tiyin deb yozilgan tomoni tushsa, Ergash bitinchi bo'lib kalla tashlaydi. Orqasi tushsa - Abjal. - "Dum" shunday dedi-da, tangani chirpillatib osmonga otdi.
- Mana, Nizom, sen ham ko'r! - "Dum" shpalga tushgan tanga ustiga engashdi. - Qarasang-chi!
Nizom ikki temir yo'lning qoq o'rtasida karaxt bo'lib turar, chamasi, bu garovning shunchaki o'yin emasligiga haliyam ishonmas edi. Men bo'lsam allaqachon hukm qinlingam odamdek xotirjam edim.
- Mana, o'zing ko'r! - dedi "Dum" negadir quvonib. - "Chuv" tushdi. Birinchi bo'lib Ergash tashlaydi.
- Bekor aytibsanlar! - Nizom jon holatda baqirib yubordi. - Senlar Ergashni o'ldirmoqchisan!
Men qizib yotgan relsga o'tirdim-da, indamay tuflimning bog'ichini yecha boshladim. Paypog'imni yechayotganimda negadir Nizom ham, u bilan g'ijillashayotgan "Dum" ham jimib qolishdi. Tuflimni bir chekkaga qo'yib, o'tirgan joyimda burilib qaradimu behush odamdek angrayib qoldim. O'n qadamcha narida Dilafro'z turardi. Xuddi o'sha - tushlarimda ko'rgandek oppoq ko'ylak kiygan, sochlari chiroyli turmaklangan Dilafro'z turardi. U oq tuflisi bilan shpallarni bitta-bitta bosib, yaqin kela boshladi. Nima bu? Oppoq bulutlarnin menga qilgan so'nggi sahovatimi?
- Tinchlikmi? - dedi u yaqin kelib.
- Tinchlik, - "Dum" noqulay iljaydi. - Cho'milmoqchimiz.
Dilafro'z menga o'girildi.
- Ergash, siz ham cho'milmoqchimisiz?
Men shundagina o'zimga keldim. Uning ro'parasida yalangayoq, be'mani alpozda o'tirganim uchun mulzam bo'lib, sekin o'rnimdan turdim.
- Shunaqa, - dedim iloji boricha sovuqqon ohangda, - cho'milmoqchiman.
Dilafro'z keskin Abjalga burildi.
- Nima, men ko'chada tushib yotgan chaqamanmi, orqamdan garov o'ynaysizlar?!
Dilafro'z Abjalga gapirdi-yu, mening ichim muzlab ketdi. Uning bu qadar shiddatli ohangda gapirganini hech eshitmagan edim. Ko'zimni qayoqqa yashirishni bilolmay qoldim.
- Kim yetkazdi? - Abjal labini bir chekkasi bilan iljaydi. - Hech kim sizni chaqirgani yo'qku!
Abjalning Dilafro'zga kinoya qilishi vujudimni qaqshatib yubordi.
- Menga qara, o'v! - dedim ovozim titrab. - Gapni ko'paytirma. Boshladik!
Abjal oyog'ini rels ustiga qo'yganicha tuflisining bog'ichini yecha boshladi. Shu payt hech kutilmagan voqea bo'ldi. Dilafro'z "Dum" bilan Nizomning orasidan o'tdi-da, Abjalning yelkasiga qo'lini qo'ydi.
- Quloq soling.
Abjal boshini ko'tardi.
- Xo'sh?
- Men... - Dulafro'z Abjalning boshiga xiyol egildi. Ko'zlarida allaqanday o't yonib turardi. - Men sizni yaxshi ko'raman. Shuni bilmoqchimidingiz?
Quloqlarim shang'illab, ko'z o'ngim qop-qorong'i bo'lib ketdi. G'ira-shira tumanlik orasida Abjalning bir zum angrayib qolganini, keyin qaddini rostlaganini ko'rdim. Yuragim gursillab urayotganini, oyoqlarimdan mador ketib borayotganini sezib turardim.
Zum o'tmay qirrador toshlar ustiga cho'kkilab qoldim. Kechalari