Tasodifiy hikoya: 7.(qisim) Farida va Farxod ( Kayf qilish uchun)
7-Bo'lim Farxod aka yuz qo'lini yuvib keldi, dasturxon yoniga o‘tirib issiq quyulgan choyga qo‘lini uzatdi. Farida ukasi Usmonni ovqatlantirib o‘tirardi. Farxot aka gap boshladi. Qizim ro‘zg‘orga kamchiliklar bormi? Xa Bugun Usmonni tug‘ulgan kuni u 4 yoshga kirayabdi bir bozorlik qilib keling. Xo‘p bo‘ladi. Bosh ustiga. Farxot aka qizini muomilasini ko‘rib juda xursand bo‘ldi kechagi ishidan afsuslanmagandek tutdi o‘zini. Dasturxonga duo qilib , Aliyor akani xashariga otlandi. Xasharga ertaroq...davomi

Chimildiq körmagan kelin!!!

Добавил:	SaLoMcHa (19.10.2014 / 21:28)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15026
Комментарии:	Комментарии закрыты

Kelinning oyog’i yoqmadi. Barakasiz keldi. Aytuvdim o’zi, shu qizni kelin qilmaylik deb. Qancha zor qaqshab, yolvordim. Yo’q, hech qaysi parvo ham qilmadi, menga. Qo’ying boshqa qizlar ham bordir, kunimiz shu gapga qolgan bir juvonga qoldimi? Dedima. Siz bo’lsa o’g’lingizning yonini olib, ‘BOLAM, NIMA DEYSAN?’ deb o’tiribsiz. Murod hali yosh bo’lsa, yaxshi-yomon qizning farqiga qanday borsin… Siz adashib o’tirganingizdan keyin, undan yana ninmani kutish mumkin. Sizdan gap so’ragan, o’zi men ahmoq, o’shanda o’z bilganimdan qolma
ganimdaydi…
-Bo’ldi…bas qil endi..bechora qizdanima ayb? Hammasi aub o’zimizdan otdi-ku, nahot shuni tan olish shunchalik qiyin bo’ lsa.Yo’lg’iz o’g’il deb, taltaytirib yubordik.Shuni bila turib, ko’r-ko’ronalik bilan kelinni ayblash yaxshimi?Undan ko’ra Murodni sog’-omon chiqishini so’rasangchi…
Xolmat aka og’ir o’ylar qurshovida qoldi.
“Ishqilib hammasi yaxshi bo’lsinda. Ha, o’g’lima bu balolar yana qayerdan keldi.Mana shu joyda mixlanib yotish o’rniga bugun to’ying bo’lishi kerak emasmidi?Buguncha o’sha uying kuygur “shayton suvi”dan ichmasang nima qilardi-ya.Boshingga balolarni o’zing sotib olib o’tiribsan…Mayli nima bo’lsa bo’ldi, oxiri baxayri bo’lsin”.
Aperatisya xonasining eshigi ochilishi bilan Xolmat aka uyg’onib tushdi.Xotini ikkovi o’rnidan irg;ib turib, xonadan chiqib kelgan oq xalatli kishining yoniga shoshildi.Xola ko’z yoshlarini shosha-pisha artib, unga umid bilan boqdi.Aftidan Xolmat aka ham shifokorning yuzidan barchasini aniqlashga urinayotgandi.
- Nima bo’ldi…Hammasi yaxshi o’tdimi…
U boshqa hech narsa deyolmasadi, agar yana bir gap aytsa, bo’g’ziga tiqilib turgan nimadir otilib chiqishi tayin edi.U xotining yonida o’zini bardam ko’rsatishga harakat qildi. Shifokordan aniq javob ololmagan Sharofat xola ortiq chidab turolmadi. Xola shifokor chiqib kelgan xonaga uchib kirdi va u yerdagi daxshatdan qotib qoldi…Uni hech kim ushlab qolomadi. Xonada yuzidan to oyog’igacha oq mato tortilgan o’g’li Murod yotardi.
-uzr,qo’limizdan kelganicha harakatqildik,lekin saqlab qololmadik.
-Yo’q,yo’o’q…bo’lishi mumkin emas…O’g’li qani…topib beringlar, nima qildilaring uni…
Sharofat xola ichidagi bor alamlarini aytib yig’lar,zor-qaqshab doslardi.Uning bu faryodiga chidab turish qiyin edi.Xolmat aka ichidan ezilardi.,hatto oshkora bir marta bo’lsada ovoz chiqarmadi. Xotini uchun shunday qildi. Kim bo’lganda ham, Murod yakka-yu yolg’iz ishongan tog’ edi. Xolaning yuzi o’zgardi.
-Hammasiga senlar aybdor…Hali barchasiga javob berasan…o’g’lim o’lib ketsa-yu , senlar tirik yurasanmi?
-Opa aytim-ku, bizning qo’limizdan kelgani shu, boshqa nachora…
Endi og’iz juftlayotgan xotini to’xtatgan Xolmat aka :
-O’g’lingning tanasi sovub ulgurmasdan, uning arvohini chirqiratma
Xola bu gapdan so’ng adoyi tamom bo’ldi.O’zicha o’g’lining o’limiga kimlarnidir sababchi, deb o’ylardi.Ichida keliniga nisbatan nafrat tug’yon urardi.
Buning sababi esa…….
Xolmat aka va xola bitta o’g’il deb, uni juda erka qilib o’stirishdiUlar topgan-tutganini o’g’liga berar, ammo Murod ota-onasi berganini barchasini havoga sovurar edi.To’yi kuni ham o’rtoqlari bilan eski odatini qo’msab qoldi. Mashinalar kelinning uyiga ketayotgandi.Yo’lni o’rtasiga to’xtatib, Murodning to’yi munosabatiga qadahlar to’qnashtirildi. Bu hol o’rtoqlari aytgan bar bir tilaklariga ko’tarilaverdi…ichilaverdi…
Nikoh o’qib bo’lingach, kelinni olib yo’lga tushishdi.Kelin va kuyov uchun tayyorlangan maxsus bezatilgan mashina boshqaruvini g’irt mast holida kuyov jo’ra Diyor oldi.
- Murod , sen mening eng qadrdon jo’ramsan.Seni hurmat qilaman.Shuning uchun to’yingda jon deya xizmat qilmasam, bu nima degan gap.Qayerga desang o’zim olib boraman.Menga ishonasan-a, Yasha do’stim…bilardim seni sadoqtliligingni.
Murodni amallab rozi qilib, aytganiday rulni Diyor oldi.Bundan Murod avvaliga xavotirlandi, keyin bir tekisda ketayotganini ko’rib barchasi unut bo’ldi.
Diyor bir qo’lida rulni, ikkinchisida telefonni olganicha kimgadir qo’ng’iroq qildi.
-Sekinlashib ketdilaringmi? O’yinni qachon boshlaymiz? Hammasiga xabar bedingmi?Birinchi yetib borganga mukofot qo’yamizmi, yaxshi. Unda gap yo’q.
Murod ularning nima qilishmoqchi ekanligiga tushunmadi.Diyor buni sezdi, shekilli:
- Mashinani boshqarib ketyotganlar bilan yo’lga chiqmasimizdan oldin, kelishib olgandik.Bir o’zimizni kimlaigimizni ko’rsatib qo’yaylik, dedim-da.Ham kayfiyatlar ko’tarilardmidi… Ana ko’rayapsanmi Zafar allaqachon o’yinni boshlab yubordi.O’zib ketishga harakat qilayapti.
Hozirgina oldinga tezlik bilan uchib chiqqan mashinaga ishora qildi.
Diyor ham tezlikni oshirdi.Kim o’zarga o’yini boshlandi.Zafar va Diyor bir-biridan ortda qolmaslik uchun yanada tezlikni balandlatishdi.
Murod nimadir bo’lishini seza boshladi va yonida o’tirgan oppoq libosda o’tirgan rafiqasiga qarab yutindi.
-Diyor ,yetar endi.O’yiningni to’xtat
davomi bor....