Tasodifiy hikoya: Man xoxlagan kayf
Ismim Murod, yoshim 23da. Silaga uzimi tariximi aytib bermoqchiman. Meni seks mavzusida qiziqishim sal boshqacha, men kupro am yalashga qiziqaman. Tugri, bundan qotogim kayf qimidi, lekin am yalash istagi kuchli. Bunga bir ayol sababchi. Xullas bundan 2 yil avval 21 yosh ekanmda telegramdagi gruppalardan birida uzimdan 5 yosh katta ayol bilan tanishib qoldim. Uni ismi Mubina ekan. Gruppada boshqalani ustidan qotishi boplirdik, kopincha gapimiz bir joydan chqardi. Lekn hicham lichkada gaplashmas...davomi
Ismim Murod, yoshim 23da. Silaga uzimi tariximi aytib bermoqchiman. Meni seks mavzusida qiziqishim sal boshqacha, men kupro am yalashga qiziqaman. Tugri, bundan qotogim kayf qimidi, lekin am yalash istagi kuchli. Bunga bir ayol sababchi. Xullas bundan 2 yil avval 21 yosh ekanmda telegramdagi gruppalardan birida uzimdan 5 yosh katta ayol bilan tanishib qoldim. Uni ismi Mubina ekan. Gruppada boshqalani ustidan qotishi boplirdik, kopincha gapimiz bir joydan chqardi. Lekn hicham lichkada gaplashmas...davomi
Hayot
Добавил: | zujyfva (01.11.2014 / 17:01) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 13333 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
ALBATTA OQING .............
Uyga qaytganimda ayolim kechki ovqatga
dasturxon tuzayotgan ekan. Uni qo`lidan tutib
yonimga o`tkazdim va jiddiy gapim borligini
aytdim. U jim o`tirib meni tinglardi. Imkon
qadar ko`zlariga qarab gapirishga urinardim,
biroq ulardagi o`g`riq meni sozlashimni
qiyinlashtirardi. Nafasimni jamlab keyingi
kunlarda ichimda o`ylab yurganimni shart
aytdim qo`ydim: “Sen bilan ajrashmoqchiman”..
Uni bu so`zlarim hayratga solmadi va u sokinlik
bilan “Nega?” deb sababini so`radi. Javobdan
o`zimni olib qochdim, unga bu harakatim
yoqmadi. Nima deb aytishim kerak edi?
Hotinimni sevmay qo`ganimga ancha bo`lgan,
hozir ko`nglim butkul Dilraboga tegishli. Ertasi
kuni ishdan qaytganimda hotinim nimalarnidir
yozib o`tirgan edi. Indamay kirib yotdim,
Dilrabo bilan o`tgan kunim ta`surotlarini
o`ylab shirin uyquga ketibman. Ertalab ayolim
qo`limga bir parcha qog`oz tutkazdi. Unda bir
shart yozilgan edi. U men bilan ajrashishga
qarshilik qilmasligini va buning evaziga mendan
biroy muddat so`ragan edi. Shu bir oyni baxtli
oiladek o`tkazishimizni iltimos qildi. Sababini
oddiygina tushuntirdi. Yaqinda o`g`ilchamiz
maktabga borishi kerak edi va yomon
ta`surotlar bilan o`qishni boshlamasligini
hohlardi. Men rozi bo`ldim. Uning yana bir
kichkinagina sharti bor edi. Turmushimizning ilk
oyidek uni har tongda uy ichidan qo`llarimda
ko`tarib eshik oldigacha olib chiqishimni
so`radi. Ayolim ajrashish oldidan aqldan ozibdi
degan hayol keldiyu indamadim, shu bilan
qutulsam mayli. Ayolimga nisbatan hohish
istagim ham yo`q edi, meni yana o`ziga isitib
oladi desam. Begonani ko`targandek ko`tarib
yurarman bir oy. Birinchi kun g`alati o`tdi.
O`g`lim bizni ko`rib qiyqirib yubordi: “Ada
nega oyimni ko`tarib oldiz?”. Hotinim ajrashish
haqida zinhor gapirmasligimni iltimos qilganligi
uchun men jilmayib qo`ya qoldim va kocha
eshigigacha ko`tarib bordim. U ishga ketdi…
Har tong shunday o`ta boshladi. Har safar
ayolimni qo`limga olarkanman qandaydir iliqlik
paydo bo`layotgandek tuyulardi.
Men o`zimni ishontirardim boshqasini sevaman
deb. Dilraboni oldiga oshiqardim.
Bir oy bo`lishiga ikki kun qolganda hotinim
qandaydir yengillik bilan qo`llarimga o`zini
topshirdi. Qo`llari bilan bo`ynimdan quchib
boshini elkamga qo`ydi. Orqadan bizni
kuzatayotgan o`g`limizni chaqirib yuzidan
o`pdi. Biz haqiqatda baxtli oiladek edik.
Men har kungidan ham mahkam ko`tarib
olgandim ayolimni. Huddi nikoh kunimizdek…
Ishxonamga uchib kirdim. Hoziroq borib
hammasini hal qilaman. Qarshimdan chiqqan
Dilraboga borini aytdim:
“Men seni sevmayman. Hotinim bilan
ajrashmayman”. Unin javobi yuzimga tushgan
tarsaki edi. Yig`lab honasiga qulflanib oldi.
Men esa yugurib ko`chaga chiqdim va toza
havodan to`yib nafas ola boshladim. Go`yoki
sevib qolgan o`spirindek. Yo`l- yo`lakay bitta
tort va katta guldasta oldim. Ayolim sevadigan
gullardan. Ayolimdam minnatdor edim meni
yana oilasiga qaytara olganiga. Urish-janjalsiz
chiroyli yechim topganiga. Men uni butun umr
qo`limda ko`tarib yurishimga arziydi.
Yotoqxonamizga qayta tug`ilgan sevgi
qanotlarida uchib kirdim.
Ayolim meni kutmabdi… Ishdan qaytgunimcha
joni uzilgan ekan.
Men ko`zi ko`r shuncha oydan beri oilamdan
uzoqlashib ayolim rak kasaliga duchor
bo`lganini sezmabman ham. U ham befarq
eriga dardini aytgisi kelmagan.
Uning so`nggi iltimosining maqsadi esa:
farzandimiz ko`z oldida men o`z ayolini va
oilasini tashlab ketgan odam sifatida emas, balki
sevuvchi er va ota sifatida qolishimni istagan
ekan, hattoki ketayotganida ham yaqinlari
uchun harakat qilibdi… Hayotda pul yig`ish,
mashina va uy olish g`amida yuramiz, biroq bu
tashvishlar deb yaqinlarimiz bilan
munosabatlarni unutmasligimiz kerak. Hech kim
abadiy emas, kim oldin, kim keyin ketadi.
Armonda qolmaylik azizlar…
Uyga qaytganimda ayolim kechki ovqatga
dasturxon tuzayotgan ekan. Uni qo`lidan tutib
yonimga o`tkazdim va jiddiy gapim borligini
aytdim. U jim o`tirib meni tinglardi. Imkon
qadar ko`zlariga qarab gapirishga urinardim,
biroq ulardagi o`g`riq meni sozlashimni
qiyinlashtirardi. Nafasimni jamlab keyingi
kunlarda ichimda o`ylab yurganimni shart
aytdim qo`ydim: “Sen bilan ajrashmoqchiman”..
Uni bu so`zlarim hayratga solmadi va u sokinlik
bilan “Nega?” deb sababini so`radi. Javobdan
o`zimni olib qochdim, unga bu harakatim
yoqmadi. Nima deb aytishim kerak edi?
Hotinimni sevmay qo`ganimga ancha bo`lgan,
hozir ko`nglim butkul Dilraboga tegishli. Ertasi
kuni ishdan qaytganimda hotinim nimalarnidir
yozib o`tirgan edi. Indamay kirib yotdim,
Dilrabo bilan o`tgan kunim ta`surotlarini
o`ylab shirin uyquga ketibman. Ertalab ayolim
qo`limga bir parcha qog`oz tutkazdi. Unda bir
shart yozilgan edi. U men bilan ajrashishga
qarshilik qilmasligini va buning evaziga mendan
biroy muddat so`ragan edi. Shu bir oyni baxtli
oiladek o`tkazishimizni iltimos qildi. Sababini
oddiygina tushuntirdi. Yaqinda o`g`ilchamiz
maktabga borishi kerak edi va yomon
ta`surotlar bilan o`qishni boshlamasligini
hohlardi. Men rozi bo`ldim. Uning yana bir
kichkinagina sharti bor edi. Turmushimizning ilk
oyidek uni har tongda uy ichidan qo`llarimda
ko`tarib eshik oldigacha olib chiqishimni
so`radi. Ayolim ajrashish oldidan aqldan ozibdi
degan hayol keldiyu indamadim, shu bilan
qutulsam mayli. Ayolimga nisbatan hohish
istagim ham yo`q edi, meni yana o`ziga isitib
oladi desam. Begonani ko`targandek ko`tarib
yurarman bir oy. Birinchi kun g`alati o`tdi.
O`g`lim bizni ko`rib qiyqirib yubordi: “Ada
nega oyimni ko`tarib oldiz?”. Hotinim ajrashish
haqida zinhor gapirmasligimni iltimos qilganligi
uchun men jilmayib qo`ya qoldim va kocha
eshigigacha ko`tarib bordim. U ishga ketdi…
Har tong shunday o`ta boshladi. Har safar
ayolimni qo`limga olarkanman qandaydir iliqlik
paydo bo`layotgandek tuyulardi.
Men o`zimni ishontirardim boshqasini sevaman
deb. Dilraboni oldiga oshiqardim.
Bir oy bo`lishiga ikki kun qolganda hotinim
qandaydir yengillik bilan qo`llarimga o`zini
topshirdi. Qo`llari bilan bo`ynimdan quchib
boshini elkamga qo`ydi. Orqadan bizni
kuzatayotgan o`g`limizni chaqirib yuzidan
o`pdi. Biz haqiqatda baxtli oiladek edik.
Men har kungidan ham mahkam ko`tarib
olgandim ayolimni. Huddi nikoh kunimizdek…
Ishxonamga uchib kirdim. Hoziroq borib
hammasini hal qilaman. Qarshimdan chiqqan
Dilraboga borini aytdim:
“Men seni sevmayman. Hotinim bilan
ajrashmayman”. Unin javobi yuzimga tushgan
tarsaki edi. Yig`lab honasiga qulflanib oldi.
Men esa yugurib ko`chaga chiqdim va toza
havodan to`yib nafas ola boshladim. Go`yoki
sevib qolgan o`spirindek. Yo`l- yo`lakay bitta
tort va katta guldasta oldim. Ayolim sevadigan
gullardan. Ayolimdam minnatdor edim meni
yana oilasiga qaytara olganiga. Urish-janjalsiz
chiroyli yechim topganiga. Men uni butun umr
qo`limda ko`tarib yurishimga arziydi.
Yotoqxonamizga qayta tug`ilgan sevgi
qanotlarida uchib kirdim.
Ayolim meni kutmabdi… Ishdan qaytgunimcha
joni uzilgan ekan.
Men ko`zi ko`r shuncha oydan beri oilamdan
uzoqlashib ayolim rak kasaliga duchor
bo`lganini sezmabman ham. U ham befarq
eriga dardini aytgisi kelmagan.
Uning so`nggi iltimosining maqsadi esa:
farzandimiz ko`z oldida men o`z ayolini va
oilasini tashlab ketgan odam sifatida emas, balki
sevuvchi er va ota sifatida qolishimni istagan
ekan, hattoki ketayotganida ham yaqinlari
uchun harakat qilibdi… Hayotda pul yig`ish,
mashina va uy olish g`amida yuramiz, biroq bu
tashvishlar deb yaqinlarimiz bilan
munosabatlarni unutmasligimiz kerak. Hech kim
abadiy emas, kim oldin, kim keyin ketadi.
Armonda qolmaylik azizlar…