Tasodifiy hikoya: Tanlov uchun. Ustaxonada
Mening ismim Jamshid.1989-yilman. Men ustaxonada ishlayman. Telefon,kompyuter,kalonka va boshqa nars...davomi

Aldangan QiZ

Добавил:	SaLoMcHa (09.11.2014 / 00:27)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	10160
Комментарии:	Комментарии закрыты

Musobaqalarga qatnashmaysan», deydilar.
Mendan ortda suzadigan qiz hozir chempion. Qator-qator medallari bor. Dadamning
qattiqqo‘lligi unga qo‘l keldi.
-Hm, dadang chatoq, hazillashib bo‘lmaydi. Bittagina qizsan-da. Bizaga o‘xshab, bir uyda
beshta qiz bo‘lsalaring, dadangni esiga ham kelmasding. Bo‘pti dugonajon, ertagacha.
Ikkalamizning ham dimog‘imiz chog‘ bo‘lib, uy-uyimizga tarqadik. Potti Bahrom akani
maqtagani uchunmi, biroz ko‘nglim unga nisbatan iligandek bo‘ldi.
Shanba kuni biz-uch dugona Bahrom akaning "Neksiya”si orqa o‘rindig‘ini egalladik.
Ayam yashirgan-yushirgan pullarini sumkamga soldi. "Qaylig‘ingga chiroyli kastum-shim olib
ber”, -dedilar. Yuragimiz hapriqib, yo‘lga tushdik. Faqat ortimga o‘girilsam, dadam negadir
mung‘ayib, xavotir bilan termulib, ikki kaftlarini yuziga tortdilar. Omon-eson borib kelishsin, deb
duo qilayotgandirlar. Go‘yoki, ming yilga uzoqlashayotgandek nega buncha mayus... Yuragim
uvishib ketdi. Boshqalarning dadasi ham qizlarini shunday yaxshi ko‘rarmikin?
Qarshining keng va mag‘rur ko‘chalari ortda qoldi. Havo issiq bo‘lganligi tufaylimi, Sittining
ko‘ngli aynidi. Bahrom aka mashina derazalarini ochib qo‘ydi. Oynachadan damba-dam menga
tikilar, ko‘zim ko‘ziga tushganida kulimsirardi. Unashtirilgan bo‘lsak-da, o‘rtamizda Xitoy devori
bordek edi. Bu, albatta, mening yovvoyiligimdan bo‘lsa kerak. Dugonalarim imo-ishora bilan
oldingi o‘rindiqni ko‘rsatishar, men esa derazadan tashqariga ko‘z tikardim. Bahrom akaning
sokin, mehr to‘la,kulib turgan ko‘zlari tufayli damba-dam yuragim "shig‘” etib ketgandek
allanechuk bo‘lardim. Mashinamiz "Qo‘ng‘irtog‘” postiga yetganda sekinlab, biroz o‘tib to‘xtadi.
Ne ko‘z bilan ko‘rayki, dadamning haydovchisi chopib kelyapti.
-Anovi chaqimchi shopir-ku, -dedi Potti norozi ohangda.
-Guli, Gulya, haydovchilaring bo‘ydoqmi, deb egilib unga termuldi Sitti. Jahlim chiqib,
ularga javob bermadim. Bular barisi tasodif emas, balki dadajonimning g‘amxo‘rligi ekanligini
men yaxshi anglardim.
-Ey Bahromboy, yo‘l bo‘lsin, -dedi u kabinaga boshini suqib bir-bir qararkan. Shu desang,
Toshkentga-opamnikiga ketayotgandim, to‘y maslahati bor ekan. Xudo seni yetkazdi, -deya old
o‘rindiqni egalladi. Chug‘urlab kelayotgan dugonalarim jimib qoldi. "Ozib-yozib bir bozor,
shuniyam yomg‘ir buzar”, -dedim men o‘zimni tutolmay.
-Iy, singilcha, silarmi Toshkan ketayotgan. Ibi, Bahriddin aka qanday ko‘ndi?
-Sizday chaqimchi, hushyor, aperis yordamchilari bor, dadamning nima g‘ami bor.
-Oshga pashsha tushdi, deyapsanmi, Guli.
-Shunday desayam bo‘ladi.
-Bahromjon, SHeralini qo‘y, singillar bir maza qilib eshitib ketsin.
Biz birdan norozi ohangda chug‘urladik.
-Bo‘masa, rep qo‘y yoki "Bojalar”ni
Davomi bor.