Tasodifiy hikoya: Lazatli qiynoqlardan rohatlanardi. 2-qism ( Tanlov uchun)
Yeg'iwtrdik ham kresloga utrib uni chizamga utrgizib ubu gaplar bilan quchoqlay bowladim. Asta labid...davomi

Ona

Добавил:	Madridist (15.11.2014 / 10:47)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	10816
Комментарии:	Комментарии закрыты

Joningizga jon bo‘lolmadim-mu!? Boshingizda parvona bo‘lolmadim-mu!? Falak ming aylandi, quladi, bu kun! Alp bo‘lib, er bo’lib, xizmatingiz qilolmadim-ku!Qo‘llaringiz muzlabdi, qilt etmas zarra, yuzimning, ko‘zimning, qo‘llarim, ko‘z yoshim tafti ilitmasmi hech!?

Tovonimga tikan kirsa, tanim emas, undan-da ko‘proq sizning joningiz achirdi!
Yurak-bag‘ringiz qon, puf-puflab, avaylab-asrab joningiz halak, mehringiz falak yashardingiz, farishtam, beg‘uborim, sochlariga oq tushgan duogo‘yim, duolaringiz armonmi endi!?

Onam jonim, qarang, tovonimda zarra tikan emas, eng katta tog‘dek xanjar yuragimda-ku! Nahot sizning yuragingiz achishmayapti!?
Bir bora turing, bolam, bolajonim, keldingmi suyanchig‘im, bag‘ritoshim, sog‘inmadingmi onaginangni, deng!

Ketmayman endi, yo‘lda qoldi o‘sha keng shaharlar, kechalari charog‘on yo‘llar, kerakmas handon kulgular, sohta tuyg‘ular!!!
Sovuqqotdim ona, nimchangiz qani?
Yoshligimni eslayman, bu kech, yoningizda, nimchangizda uxlayman…