Tasodifiy hikoya: диана
салом мен нукусдан диана ёшим 21да.узбекча унча билмиман шунинг учун хато жойлари болса озингиз бир ...davomi

- Tög'risini aytsam men ham qiziqib qoldim, - Zilolaning telefoni jiringlab qoladi. - Voy oyimlar. Juda xavotir oladilar-da. Men chiqib gaplashib kelay maylimi?
Yigit bosh irg'adi. Qiz chiqib ketdi.
Rustam öziga-özi: Ismaloq, - deb kuldi.
U bir necha daqiqa avval odatiga köra vokzalda odamlarni kuzatayotgan edi. Bu qizni kördi-yu, unga alohida e'tibor berdi. Uning istarali yuzi, öziga yarashib turgan kiyimi qizning ancha odobli qiz ekanini bildirib turardi. Ammo uning telefonda gaplashishini körib Rustam notög'ri öyladim degan hayolga borgandi. Hozir esa samimiyat bilan boshlanga suhbat unga qiz haqida yana iliq taassurotlar uyg'otdi. U qizga qandaydir bog'langanini tushundi. Shu payt kupega böyi past amaki kirib keldi. Tög'rirog'i undan avval uning sumkasi, söng katta qorni kirib keldi. Söngra yaltirab turgan kal kallasi va qaysidir turk seriali qahramonini eslatib turgan möylovi körindi.
Amaki: Axiyri topdim-ey, - Rustam uning kupesini izlayotganini tushundi va kayfiyati tushib ketdi. Ha endi u Zilolani suhbatini ololmaydi.
- Iye kupedosh qalaysan? Xudo xohlasa birga chaqchaqlashiiiiib ketarkanmizade a?, - tomog'iga barmog'i bilan urib qöydi. Va Rustamning yelkasiga qoqib qöydi.
Rustam: Assalomu aleykum.
Amaki ötiraturib: Voleykum assalom, - ötirib, sumkasini ochadi va ichidagi narsalarni birma-bir chiqarib stolni töldirib tashlaydi. Shu bilan bir vaqtda tinmay bidirlab gapirardi:
- Men komandirovkaga ketyapman. Hech xavotir olma, kennaying yarim xolodilnikni joykab bergan sumkamga. Qorin tashvishi yöq, - kuladi. Söng butilka chiqarib stolga qöyadi. Va ikki chetga qarab qöyib pichirlab:
- Mana jonni rohatiyam bor. Faqat provodniklar bilib qomasa böldi. Rustam vaziyatni tushuntirmoqchi böldi:
- Amaki...
Amaki uning gapini bölib bidirlashda davom etdi:
- Jabbor og'a deyaver. Özi ismim Abdujabbor. Anu bir turk seriali bölgandiku, - turib yigitni peshanasiga urib qöyishni boshlaydi, - Jab-bor o-g'a bölib ketganman, - sharaqlab kuladi.
Rustam:
- Jabbor og'a men kupedoshingizmasman. Men adashib chiqib qoldim bu poyezdga. Bir qizni deb.
Amakining közlari yashnab ketdi:
- Ho-o-o-o lubov-lubovmi? E sen bolachi yoqib qolding menga, - yelkasiga qoqib qöydi. - Men ham kennayinga sevib uylanganman. 6yil uydagilari bilan kurashganman bermaymiz deb turib olishganda. Keyin poyezdda olib qochganman. Tu-tut tu-tut tu-tut tu-tuuuut qilib, - kuladi.
- Yö-ö-ö-q!!! Tushunmadingiz. Bir qizni orqasidan chiqgandim poyezd yurib ketdi. Meni biletim ham yöq. Baribir tushib qolaman kelayotgan stansiyada, - dedi Rustam.
- Iye, buyog'i chatoq bölibdi-ku. Kurashmay taslim bölaverasanmi? Biletdan xavotir olma, - chöntaklarini kavlashga tushadi. - Qayerga solgandim-a? A mana, - bilet uzatadi. - Ma meni biletimni ol.
Rustam ikkilanadi olishga.
- Sevgini eshitsam, sevishganlarni körsam ichimda shu bir olov yoqiladi. Muhabbat, muhabbat, muhabbat - sen eng toza, yuraklarni junbushga keltiruvchi tuyg'usan. Ol ukam baxtingga erish, - olishga undadi amaki.
Rustam hamon ikkilanardi. Lekin Zilolaga bölgan qiziqishi ustun chiqdi. U nimagadir qizga bog'lanib borayotgandi.
- Sendachi men özimni köryapman. Ol, - biletni yana uzatdi Jabbor og'a.
- Siz-chi? - Rustam biletni olib söradi.
- E men Jabbor og'angdan xavotir olma. Jabbor og'ang tegirmonga tushsa butun chiqadiganlardan, - narsalarini qaytib sumkasiga joylashni boshladi. - Asosiysi unga erish. Omad. Toki meni eslaganinglarda, - örnidan turib kal boshini silaydi. - Sizlarni birlashtirgan sevgi farishtasi bölib yodingizda qolay.
- Rahmat, rahmat, - ular qöl berib, söng quchoqlashib xayrlashishadi. Amaki chiqib ketayotganda kupe eshigi ochilib qiz kirib keladi. Hayron. Amaki chiqib ketayotib ikki qölini bosh barmog'ini körsatib zör deganday chiqib ketadi. Qiz ötirib kim bu deganday boshini qimirlatadi.
- Adashib qolibdilar. Oyingizni tinchlantirdingizmi? - söradi Rustam.
- Ha tinchlantirdim. A siz ham uyingizdagilarni ogohlantirib qöysangiz bölardi. Har holda xavotir olishadi, - taklif bildirdi Zilola.
- Ha tög'ri aytasiz, - Rustam telefonini chiqarib qöng'iroq qilishni boshladi. - Alo...assalomu alaykum dada...dada men hozir poyezdda edim. Bir joyga ketyapman...yöq shunaqa bölib qoldi...Uyga borganimda sizga hammasini tushuntiraman...Mendan xavotir olmang hammasi yaxshi...yöq yöq hammasi yaxshi deyapmanku...xop...xop...xop dada xayr, - telefonni qöydi.
- Tög'ri...bu mening ishimmasku...lekin bunaqa vaziyatlarda birinchi onalar tinchlantirilardi xavotir olmasliklari uchun, - qiziqsinib söradi Zilola.
- Tög'ri. Men ham shunday qilardim...agar onam hayot bölganlarida. Afsuski ular ikki yil avval kasallik tufayli olamdan ötganlar, - xörsindi Rustam.
Zilola xijolat bölib:
- Meni kechiring, men bilmabman, - uzr söradi.
- Uzr söramang. Boya telefonda oyingiz bilan qöpol gaplashganingizda shuning uchun chidolmay borib qölingizdan telefonni tortib oldim, - Rustamning gapidan qiz uyalib yerga qaradi. - Menga bir va'da bering...
Zilola yigitga qaradi:
- Qanaqa?
Rustam Ziloladan közini uzmay gapirdi:
- Oyingizga boshqa unaqa qöpol gapirmang xop?
Zilola poyezdning oynasi tarafga qaradi. Poyezd yelib borardi. U oynadan közini uzmay gapirishni boshladi:
- Men bu yil institutga hujjat topshirdim. Pedagogikaga. Imtihongacha uyimga borib kelishni rejalashtirgandim. Ötgan yili dadam olamdan ötgandiar. Shunga oyim odamlarning har xil gap-söz qilishlaridan qörqib bunga qarshilik qilyaptilar. Mening öqishga kirishim dadamning eng katta orzulari edi. Men dadamning orzularini amalga oshirmoqchiman. Boya siz körganingizda shu masalada bahslashayotgandik.
Rustam qizga termulib turardi.
- Meni kechiring, men boshqacha tushunibman.
- Hammasi joyida, - Zilola Rustamga qaradi va uning tikilib qolganini körib, uyalib közini olib qochdi.
Rustamning vokzalda eshitgan telefon suhbatidan keyin paydo bölgan qiz tög'risidagi yomon taassurot bir zumda yöqoldi. Shu payt kupening eshigi ochilib provodnik ayol kirib keldi. U anchagina baquvvat ayol bölib, yuzlari dum-dumaloq, lablarini esa pomada bilan qip-qizil böyab olgan, yuzining öng tarafida katta qora xoli bor edi. Qoshlari chimirilib, bir-biriga qöshilib ketgandi. Qiz ham, yigit ham salomlashishdi.
- Valeykum assalom, - ensasini qotirib alik oldi provodnik ayol. - Qani biletlaringni körsatib qöyinglar-chi. Aytib qöyay mening vagonimda quyonlar bölmaydi. Biletsizlarni qattiq jazolayman. Ushlab militsiyaga topshiraman, - ödag'ayladi.
Zilola biletini körsatdi va provodnik uning biletini tekshirayotganda, yigitda bilet borligidan bexabar provodnikka qörqa-pisa vaziyatni tushuntirmoqchi böldi:
- Bilasizmi bularda...bular, - tutilib qolardi Zilola. - Menga...mening...telefonim bularda qolib ketgandi. Menga yordam beraman deb...bularni jazolamang...bularda ayb yöq...men sababchiman.
- Qizcha bular kim sizga? - jahl bilan öqrayib söradi provodnik ayol.
- Hech kim, - Zilola uyalib ketdi.
Provodnik:
- Hamma öz-öziga javob bersin. Qani yigitcha biletingiz?
Zilola xijolat chekib qarab turadi, Rustam