Tasodifiy hikoya: Zulfizar 1 qism
Poytaxt. Ipakchilik köchasi, 69- uy. Dang'illama hovlida sukunat hukmronlik qilardi. Faqatgina oshxonadan, idish-tovoq ovozlari eshitilib turardi. Tinib- tinchimas kelinimiz Zulfizar, oshxonadagi pishir-kuydir ishlari bilan ovora bölayotgan edi. Kapkirini qozon ichida aylantirayotgan vaqti, telefon jingirog'i qulog'iga chalindi. Qölini sochiq bilan artganicha, telefon oldiga yugurgiladi. Telefonni qöliga oldiyu, sevinchdan baqirib yuboray dedi. -Oyijooon! Oyiii... Zulfizar zald...davomi
Poytaxt. Ipakchilik köchasi, 69- uy. Dang'illama hovlida sukunat hukmronlik qilardi. Faqatgina oshxonadan, idish-tovoq ovozlari eshitilib turardi. Tinib- tinchimas kelinimiz Zulfizar, oshxonadagi pishir-kuydir ishlari bilan ovora bölayotgan edi. Kapkirini qozon ichida aylantirayotgan vaqti, telefon jingirog'i qulog'iga chalindi. Qölini sochiq bilan artganicha, telefon oldiga yugurgiladi. Telefonni qöliga oldiyu, sevinchdan baqirib yuboray dedi. -Oyijooon! Oyiii... Zulfizar zald...davomi
Shayton qizning muxabbati 3 (yangi ijodkordan!)
Добавил: | Smaylik (07.08.2015 / 13:11) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 11728 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
-Ha tushunarli. Ismlari chiroyli ekan! - qiz xam biroz o'ylanib qoldi.
-ha, ismlari singari taqdirlari xam chiroyli bo'lganda edi.. -ma'yus tortib qoldi.
-nega unday deyapsiz?
-men bolalik chog'imdayoq ulardan ayrilib qolganman, - ko'zini avtobus oynasidan tawqari tomonga burib oldi. Kayfiyati buzilganini qiz xam payqadi wekilli, - uzr bilmagandim. Aslida sizni baxtingiz bor ekan - dedi u xam yerdan ko'zini uzmay. Endi yigit xam qizni holatini tushunganday edi.
-men otamni xatto ko'rmaganman, suratlarini xam ko'rmaganman. Eslolmayman xam- qiz yana huddi yig'lab yuboradiganday edi. Avtobusda deyarli hech kim bo'lmagani uchun bemalol suxbat qurib ketishardi.
-qaniydi men xam otamni ismini bilsam, afsus menda xatto siznikiday ro'molcha xam yo'q. - ko'zlaridan bir ikki yosh dumaladi. Endi suxbat mavzusini o'zgartirish kerakligini payqagan yigit, - bu ketishda yana yomg'ir yog'adimi diyman?
-nega unday deyapsiz, xavo yaxshiku- ko'zidagi yoshni artib, atrofga qararkan.
-man ko'zlarizdagi yomg'irni aytgandim - ikkalarini xam baravariga tabassumlari ko'rindi.
-yo'q men siz o'ylaganchalik yig'loqimasman.
-xaa, buni bildim - bu gapidan yana kulib yuborishdi.
-mani bekatim keldi - afsuslanib gapirarkan. -ismingizni xam bilmayman - dedi.
-Men xam bilmaymanku
-Ismail, siznikichi?
-Dilnura...
O'z kvartirasiga kirib borarkan, kayfiyati ancha yaxshi edi. Honadon egalari xam bu o'zgarishni ko'rib hayron qolishdi. O'z honasiga kirib, kiyimini xam almashtirmay o'rniga yotib oldi. "Dilnura" Bu ism uni yuragiga shu qadar qattiq o'rnashdiki, hayolidan ketmay qoldi. Shirin xayollar bilan qadrli ro'molchasini qo'liga olib hidladi. Undan sevgilisini iforini tuygach, ro'molchaning qadri yanada ortdi. "Essiz uni tel raqamini xam so'ramabman" xayolidan o'tkazdi. "Uni yoqimli ovozini yana eshitishni xoxlardim". Qo'lidagi romolchasini asta ochib ichida yozuv borligini ko'rdi. Qiz romolchani ichki qismiga o'z tel nomerini yozib qo'ygandi. Ismail yanada quvnab ketdi. Raqamni endi terayotgan maxal honadon bekasi ovqatga chaqirib qoldi. Sal qorni ochqaganini sezgan yigit "hozir chiqaman" deya javob qildi. Balki u xam ovqatlanmoqchidir, xayol qildi va o'rnidan turib kiyimlarini alishtira boshladi...
-Ovqat juda mazali chiqibdi, raxmat- uy egalariga minnatdorchilik bildirib dasturhondan turdi va honasiga kirib ketdi. Honadon egalari farzandsiz bo'lganliklari uchun ular Ismailga o'zgacha mehr qo'yishgandi. "Agar farzandimiz tirik bo'lganda u bilan teng bo'lardi" honadon boshlig'i Mahmud aka hayolidan o'tkazdi. Ularning farzandlari bolalik paytida kasali vaqtida davolanmaganligi uchun hayotdan wrta ko'z yumgandi. O'sha paytlar meditsina bu qadar rivojlanmagandi. Balki o'sha paytlar hozirgi imkoniyati bo'lganda farzandining taqdiri boshqacha bo'larmidi. Lekin xamma narsa Allohdan ekan! Mahmud aka shunday o'ylardi, yaxshilik xam yomonlik xam Yaratganning bir marhamati, sinovi...
Honasiga qushday uchib kirgan Ismail, o'rniga yotarkan, hona yuqorisiga qarab biroz yotdi. So'ng telefonini olib raqamni terdi. 3- 4 chaqiruvdan so'ng yoqimli ovoz,
-eshitaman- deya javob qildi, yigit ovoziga mahliyo bo'lib biroz jim bo'lib qoldi.
-alo, eshtaman gapiring- degandan so'ngina
-salom, Dilnura yaxshi yetib oldingizmi? - deb javob qildi. Yigitni tanigan qiz
-haa, bu sizmidiz? Yaxshi sizchi?
-men xam. Ovqatlandizmi?
-yo'q, oyim uyda yo'q edila keyinro ovqatlanaman.
-oyimni kutyapman deng
-ha, bir o'zim bo'lsam tomog'imdan ovqat o'tmaydi.
-bu jihatlarimiz bir hil ekan,- tabassum bilan yigit.
-ha, ismlari singari taqdirlari xam chiroyli bo'lganda edi.. -ma'yus tortib qoldi.
-nega unday deyapsiz?
-men bolalik chog'imdayoq ulardan ayrilib qolganman, - ko'zini avtobus oynasidan tawqari tomonga burib oldi. Kayfiyati buzilganini qiz xam payqadi wekilli, - uzr bilmagandim. Aslida sizni baxtingiz bor ekan - dedi u xam yerdan ko'zini uzmay. Endi yigit xam qizni holatini tushunganday edi.
-men otamni xatto ko'rmaganman, suratlarini xam ko'rmaganman. Eslolmayman xam- qiz yana huddi yig'lab yuboradiganday edi. Avtobusda deyarli hech kim bo'lmagani uchun bemalol suxbat qurib ketishardi.
-qaniydi men xam otamni ismini bilsam, afsus menda xatto siznikiday ro'molcha xam yo'q. - ko'zlaridan bir ikki yosh dumaladi. Endi suxbat mavzusini o'zgartirish kerakligini payqagan yigit, - bu ketishda yana yomg'ir yog'adimi diyman?
-nega unday deyapsiz, xavo yaxshiku- ko'zidagi yoshni artib, atrofga qararkan.
-man ko'zlarizdagi yomg'irni aytgandim - ikkalarini xam baravariga tabassumlari ko'rindi.
-yo'q men siz o'ylaganchalik yig'loqimasman.
-xaa, buni bildim - bu gapidan yana kulib yuborishdi.
-mani bekatim keldi - afsuslanib gapirarkan. -ismingizni xam bilmayman - dedi.
-Men xam bilmaymanku
-Ismail, siznikichi?
-Dilnura...
O'z kvartirasiga kirib borarkan, kayfiyati ancha yaxshi edi. Honadon egalari xam bu o'zgarishni ko'rib hayron qolishdi. O'z honasiga kirib, kiyimini xam almashtirmay o'rniga yotib oldi. "Dilnura" Bu ism uni yuragiga shu qadar qattiq o'rnashdiki, hayolidan ketmay qoldi. Shirin xayollar bilan qadrli ro'molchasini qo'liga olib hidladi. Undan sevgilisini iforini tuygach, ro'molchaning qadri yanada ortdi. "Essiz uni tel raqamini xam so'ramabman" xayolidan o'tkazdi. "Uni yoqimli ovozini yana eshitishni xoxlardim". Qo'lidagi romolchasini asta ochib ichida yozuv borligini ko'rdi. Qiz romolchani ichki qismiga o'z tel nomerini yozib qo'ygandi. Ismail yanada quvnab ketdi. Raqamni endi terayotgan maxal honadon bekasi ovqatga chaqirib qoldi. Sal qorni ochqaganini sezgan yigit "hozir chiqaman" deya javob qildi. Balki u xam ovqatlanmoqchidir, xayol qildi va o'rnidan turib kiyimlarini alishtira boshladi...
-Ovqat juda mazali chiqibdi, raxmat- uy egalariga minnatdorchilik bildirib dasturhondan turdi va honasiga kirib ketdi. Honadon egalari farzandsiz bo'lganliklari uchun ular Ismailga o'zgacha mehr qo'yishgandi. "Agar farzandimiz tirik bo'lganda u bilan teng bo'lardi" honadon boshlig'i Mahmud aka hayolidan o'tkazdi. Ularning farzandlari bolalik paytida kasali vaqtida davolanmaganligi uchun hayotdan wrta ko'z yumgandi. O'sha paytlar meditsina bu qadar rivojlanmagandi. Balki o'sha paytlar hozirgi imkoniyati bo'lganda farzandining taqdiri boshqacha bo'larmidi. Lekin xamma narsa Allohdan ekan! Mahmud aka shunday o'ylardi, yaxshilik xam yomonlik xam Yaratganning bir marhamati, sinovi...
Honasiga qushday uchib kirgan Ismail, o'rniga yotarkan, hona yuqorisiga qarab biroz yotdi. So'ng telefonini olib raqamni terdi. 3- 4 chaqiruvdan so'ng yoqimli ovoz,
-eshitaman- deya javob qildi, yigit ovoziga mahliyo bo'lib biroz jim bo'lib qoldi.
-alo, eshtaman gapiring- degandan so'ngina
-salom, Dilnura yaxshi yetib oldingizmi? - deb javob qildi. Yigitni tanigan qiz
-haa, bu sizmidiz? Yaxshi sizchi?
-men xam. Ovqatlandizmi?
-yo'q, oyim uyda yo'q edila keyinro ovqatlanaman.
-oyimni kutyapman deng
-ha, bir o'zim bo'lsam tomog'imdan ovqat o'tmaydi.
-bu jihatlarimiz bir hil ekan,- tabassum bilan yigit.