Tasodifiy hikoya: анекдот (таржима)
олдин чиккан буса узр янги бой уз жипида кетаётиб коидани бузди. Гаи ходими тухтатиб:...davomi

hech kim sariq chaqaga ham olmaydi. Otang yomon odam edi. Ayniqsa, buzuqchilikdan tap tortmasdi. Meni o‘zgacha hotamtoylik qilib sekretarkasiga uylantirdi. Ikkovining orasida ko‘p gap borligini keyin bildim. Kabinetiga ikkovini ushlab olganimdan keyin keng dunyo ko‘zimga tor bo‘ldi. Xo‘rlandim, oyoq osti bo‘ldim.
-Yolg‘on.
U meni quchog‘iga tortdi. «Dadang xuddi shunday qilib xotinimni quchib turgandi, -dedi. -Men uni tuzladim. Haliyam alamimni olayapman».
Shundan so‘ng harchand urinmayin Tolmasning baquvvat panjalari orasidan chiqib keta olmadim. Qancha baqirdim, yolvordim foydasi bo‘lmadi. Alamzada Tolmas meni istagancha xo‘rladi. Onamning gapiga kirmaganimga ming pushaymon bo‘ldim. Otamning endi tarafimni ololmasligiga, o‘lganiga ishondim. Yo‘qsa, haydovchisi menga buncha beshafqat bo‘lmas edi.
Bizga «tandir» pishirib kelgan qorovul bu jirkanch manzarani ko‘rib, bir zum kalovlanib qoldi. Qutrab ketgan Tolmas uni ko‘rmadi. U qaytib chiqib, tosh olib keldi-da, jonjahdi bilan Tolmasning boshiga ura ketdi. Tolmas gapirishga ulgura olmay qoldi. Qorovul mening ahvolimni ko‘rib, bosh chayqadi.
-Maraz, tuz yeb, tuzluqqa tupurgan it. Qanday hadding sig‘di? Qizni xarob qilibsan-ku. Afsus, kechikibman. Mana senga!

Qorovul tinimsiz urib Tolmasni gapirgani ham qo‘ymadi. Tolmas qonga botgan boshini bir ko‘tarib, tinchib qoldi. O‘lib qoldi-yov, deb o‘yladim. Biroq gapirolmasdan dag‘-dag‘ titrardim.
-Yig‘lama, qizim. Hali zamon adang kelib olib ketadi. Qizi uchun odam o‘ldirishgacha borganimni ko‘rib mendan xursand bo‘lar. Adang-tog‘. Adang omon bo‘lsa, meni pishagimni «pisht» deydiganlar topilmaydi. Hayronman, bu zang‘ar nega adang bilan o‘ynashdi?
U ko‘rpachaga o‘rab, Tolmasning jasadini ko‘tarib chiqib ketdi. Uzoq ketdi. Qorong‘u tushgach, menga toza, biroz kiyilgan ko‘ylak topib keldi. Bo‘lib o‘tgan voqealardan keyin ongim juda karaxt edi.
-Mana, qizim, ko‘ylagingni almashtir. Dadang necha kun javob bergandi dam olishingga?
-Bilmadim. Tolmas biladi.
-Qani, ovqatlanib ol.
Qorovuldan juda xursand edim. U xuddi otamning qulidek bir burchakda o‘tirib, meni ovqatlanishga undardi.
-Siz ham ovqatlaning, keling, -dedim Tolmasning xo‘rlaganlari ko‘z o‘ngimga kelib entikib. Bu kishi ham otamning o‘lganini eshitsa, fe’li aynisa kerak. Aytmasligim lozim», deb o‘yladim. U mag‘rur o‘tirardi, xuddi qilgan qotilligi uchun mukofot oladigandek.
Qo‘rqmay uxlayverishimni, eshik orqasida bo‘lishini aytib, qorovul ketdi.
«Tiq» etgan tovushdan seskanib, alahsirab chiqdim. Nuqul Tolmas tepamga bostirib kelaveradi. Har qalay, yoz oqshomi emasmi, tezda tong otdi. Qorovulni chaqirib G‘azalkentga olib borib qo‘yishini, bu yerda bir daqiqa ham turolmasligimni, adam undan minnatdor bo‘lishini aytib yolvordim.
-Pravam yo‘q-da, qizim. Ha, mayli DAN to‘xtatsa, Zoirovning qizini olib kelyapman, deyman. Tayyor bo‘l. Men taqinchoqlarni ko‘ylagim etagiga joylashtirib chiqdim. Biroq bu yerga boylik, deb eng qimmat narsamni boy berib qo‘yganimni o‘ylab ezilardim. Tolmasga zarracha achinmasdim. Xudodan topdi. Mashinaga minib dadamning xilvatxonasiga bir bor qaradim. Bu yerda Tolmasning aytishicha, ne-ne qizlar badnom bo‘lgan. Ular qatorida o‘zining qizi ham badnom bo‘ldi.
Mashina G‘azalkentga yaqinlashganda DAN to‘xtatdi. Qorovul mashina hujjatlarini olib tushdi. Bu yerdagilarga Tolmasning mashinasi otning qashqasidek ma’lum edi. Qorovulning har qancha yalinishi militsionerlarni eritmadi. Aksincha, undan «mashina egasi qani?» deb so‘rab turib olishdi. Shu yerda ham qayg‘uli, ham quvonchli voqea yuz berdi. DAN xodimlari qorovulga adamning qamalganini aytishdi. Men Tolmas «pix» deb bo‘ynini ko‘rsatganida adamni so‘yib ketishgan ekan, deb o‘ylovdim. O‘lgan, deb takror-takror aytgan edi. Demak, adam tirik. Juda xursand bo‘lib ketdim. Shunda ulardan biri kelib:
-Shofyorlaring qani, qizaloq, -deb so‘radi.
O‘ylab ham o‘tirmay borini «gulladim».
-Tog‘da qoldi. Endi uning jasadini qurtu qumursqa yeb ketadi. U meni aldadi, badnom qildi, -deb yig‘lab yuboribman.
-Uni kim o‘ldirdi?
-Qorovul. Meni himoya qildi. Biroq kechikib.
-Bularni gorotdelga olib boring. Qotillik yuz bergan, -dedi DAN xodimi.
Qorovul meni «sotib» qo‘yganimni bilib, eng yomon so‘zlar bilan haqoratladi.
Melisaxonaga borib voqeani boshdan-oyoq yozib berganimdan so‘ng meni uyga jo‘natib yuborishdi va chaqiruv qog‘ozi yuborsa, kelishimni tayinlashdi. Qorovulni esa birdagina qamoqqa olishdi.
Uyga kirib kelganimda onam qahr-u g‘azab bilan kutib oldi.
-Qiz tug‘may men o‘lay. Bir kecha qayoqqa qolib ketding? Qo‘ni-qo‘shni nima deb o‘ylaydi? Tolmas ko‘rnamak qani?
-Aya, adamla o‘lmagan ekan, qamoqda emish. Tolmas o‘ldi. Qorovul uni o‘ldirdi.
-Nega?
Ayamning vajohatiga qarab adamdan kecha xabar kelganini angladim. Biroq shunday muloyimgina ayolning bir kunda shuncha jazavasi tutadi, deb xayolimga kelmagan edi.
Men aytgan «yangilik»lardan ayam gangib, o‘tirib qoldi.
-Yo‘qol uydan, palakat bosgan qiz. Yo‘qol. Adang ertaga keladi. Oshnasi chiqarib olayapti. Sani bo‘g‘ib o‘ldiradi. Undan ko‘ra ko‘ziga ko‘rinma.
Men onamni aytganini qilmadim. Yuvindim. Kiyimlarimni almashtirdim. Xonamga kirib ichkaridan qulfladim-da uxladim. Hamma azoblar ortda qolgandek edi.

Ertasi kuni ranglari siniqqan, avvalgi shashtini yo‘qotgan, ko‘zlari kirtaygan adam bir moshin odam bilan kirib keldilar. Ular suv bo‘yidagi karavotda yeb-ichishdi, adamning sog‘lig‘iga qadah ko‘tarishdi. Kechga yaqin qaytib ketishdi. Ukalarim adamni quchib,rosa erkalandi. Onam yer chizib choy uzatib turibdi. Faqat man uydan chiqa olmay deraza ortidan ularni kuzataman.
-Anzirat qani, mani onam qani?
Davomi bor........