Tasodifiy hikoya: Zinokorlarning Dastaklari
Xiyonatkor kishilarning aksariyati zino najosatiga botib qolganliklarini aslo gunoh hisoblashmay...davomi

joyiga doyim mendan avval kelvolasan-a?.. Sevganini kutib turish yigitga yarashadi...

Doyim kelishilgan vaqtdan avval uchrashuv joyiga kelib oladi. Uni kuttirganimdan hamisha hijolatda qolaman. Honasi kelganda shuniyam eslatib o`tdim.

- Shoshilamanda! -dedi, hijolati iljayib.
- Shoshilma, aksincha ataylab kechib kel... Menam toqat bilan dildorimni kutayin, har lahzada yo`linga qarab sog`inchdan yuragim orziqsin... Likkillab kellvolib, meni kutish lazzatidan muosvo qilaverma, ho`pmi?
- Ho`p... - qiqirlab kularvordi. - Juda ajoyibsizda!
- Asalim... So`zlarim yoqib ketti-a?
- Vuuy, judayam! -deya qo`llarimni qattiroq siqqancha, sevinib erkalandi.
- Yur, boyaga kafega kiramiz. Qorinni to`qlaymiz, ham isinib olamiz...

Ortga qaytib, hammayeri oynavant kafega kirdik. Oyna yonidagi stolga o`tib, bir bo`lakdan shirinlik va kofe buyurdik. Gaplashib o`tirib, hayolchan narigi stuldagi ikki sevishganga qarab qoldi.

- Ha, nima bo`ldi? Ular tanishingmi? -dedim.
- Ha... O`sha qiz bilan kollejda birga o`qizdik. Sevgan insoniga turmushga chiqibdi...
- Baxti bo`lishsin, bir-birlariga yarashgan juftlik...
- Baxtli bo`lishsin...

Yoqimsiz hotiralar og`ushida qoldi shekili, mahzun bo`lib qoldi. Ko`ngildan o`tayotgan istiroblarini his qildim.

- Yuring, ikkimiz yolg`iz qoladigan joylarga ketaylik...
- Yuraqol...

Kafedan chiqib, kinozalga kirdik. Kamediya kinodan keyin kayfiyatlar ko`tarilib, yana biroz aylandik. Uyga tezroq qaytish uchun taksi to`xtatdim.

``Ehhh, ammajonim, ammajonim!``

Taksida Madinani ammasi o`tirardi. Ikkimiz ham nima qilishni bo`lib qoldik.

- O`tirlaring... - kinoya qildi, - Sevishganlar...

Madina orqa o`rindiqqa, ammasini yoniga, men oldinga o`tirdim.
Taksis yonida indamadi. Madidani uyi yonida taksidan tushdik. Kutilmaganda yuzimga bir tarsaki tushirdi.

- Hiiimm! Amma, bu nima qilganiz? -dedi, Madina.
- O`chir ovozini! -jirkidi ammasi.

Nihoyatda jahlim chiqib ketdi, lekin shaytonga hay berib o`zimda jilmayishga kuch topdim. Shu tabassumim, ammasiga tasir qildi chog`i, holati o`zgardi.

- Kechirasiz... - hijolat tartib, ishiga izoh berdi, - Sizni ogohlantirgandim! -dedi.
- Opa... Madinani yaxshi ko`raman...
- Keyinchi? Keyin nima qilasiz? - bu savolida nimani nazarda tutayotganini tushunmay, qarab turaverdim. - Tarbiyali oylani farzandi bo`lsez kerak?! Nima qilasiz juvonni boshini aylntirib? Boring tengizni toping!
- Ammma unday demang! -dedi, Madina iltijoli yalinib.
- Ahmoq, senga nima deyabman, sen nima qilyabsan?! Keyin o`zing qiynasan...
- Opa, hech qachon unday bo`lmaydi...
- Qo`yin uka, hom hayllarni! Yo`lizdan qolmang... - Madinani jirkib qo`ltig`idan tutib, - Sen bilan uyda gaplashamiz! -dediyu o`zi bilan olib ketdi.

Shu kundan boshlab nazoratni juda kuchaytirib yubordi, deyarli ko`rishishga, telefonlashishga ham imkon yo`q...

* * *

Febral oyi, bohor erta kelayotgandek havo isib qoldi. Shanba kuni qishloqqa ketdim. Dam olish kunlari, akalarimga yordamlashdim. Bozorga yo`lim tushgandi. Yig`ib qo`ygan pullarimni qorabozorda dollarga alishtirib oldim.

Inistitutga kirganimdan boshlab pul yeg`ishni boshlagan edim. Har uyga kelganimda, ``O`g`lim o`qishda!`` deb oyim pul berardilar. Bundan tashqari akalarim pul beradi. Yangam esa, bir haftalik oziq-ovqatimni sumkaga solib, berib yuborardi. Hech ortiqcha pulga ehtiyojim bo`lmasdi. Stependiyam esa, mayda harajatlarga yetib ortardi. Keyin akalarim topgan, oyim pensiyasidan bergan pullarni bekorga ishlatib yuborishga vijdonim yo`l qo`ymasdi. Bir mo`ljalga yetganda, 100 dollarga alishtirib tashlab qo`yaverardim. Bular orasida tatilda ishlab topgan pullarim, ham anchagina edi. Shuncha yillar davonida hisob-kitobim bo`yicha 23, 24 dona yig`ilib qolgandi. Allbatta bu pullarni yaxshi niyatda, inistitutni tomomlagach yaxshi bir ishni boshlab, uydagillarni hayron qoldirish maqsadida jamg`arib borardim.

Kechqurin xonamga kirdim. Tokchamda dadam rahmatlida qolgan katta patipon turardi. Bu patipon, mana necha yildirki men uchun pul jamg`arib boradigan sevf vazifani o`tab berayotgan edi. 100 kuperolikni patipon tirqichidan solib qo`ydim-u, negadur sanog`idan adashganim tinchlik bermadi.
Ko`ngilda sanab anig`ini bilib qo`yish istagi tug`uldi. Atverkani olib, patiponni orqa qopqog`ini ochdim.

``Voy meni boyliklarim!``

Dollorlar chang bosib o`rganchak, uyalarga yopishib yotibdi. Huddi boylik topgan insondek sevinib, hammasi oldib sanay boshladim.

``Yooo huduoyim!``

Bugungisini qo`shib hisoblasam, naq 32 dona yig`ibman. Katta pulni ko`rdimu, qonim aynib qoldi. Hayolimga boshqa-boshqa rejalar kelib pullarni joyiga qaytib qo`ymadim...

* * *
TOPGANIM VA YO`QOTGANLARIM...

2010 yil, 1 Mart Dushanba...

Bu kunga juda uzoq tayorlandim. O`zimiz uchun qadirli maskanda. Hiyobondagi qadirdon kursudam. Necha kundurki Madina bilan ko`rishmadik, Shodiya orqali unga xabar yuborganman. Ha deganda kelavermaydi. Yo`ldan ko`zimni uzmayman. Hayolan u bilan suhbat quraman.

`` Madinam, shu kungacha ko`p o`ylaganman. Sendagi qaysi joziba meni maftun etgan, bilmayman. Balkim yonib turgan jayron ko`zlaring. Ehtimol chiroyli jilmayishing, yoki yuzlaringga naqsh solgan hayo chizgilari! Bilganim shu sendagi jamiyki borliq meni asir aylagan. Yuragimga quloq tutaman, betinim seni ismingni takrorlab urayotgan yuragimda muhabbatning navosi jarang sochadi. Oromimni o`g`irlagan kapalagim. Qodir Hudoyimdan yolvorib, senga erishmoqlikni so`radim. Bugun, bugun sendan birgina so`zni aytishingni so`rayman. Hayollarimni band etgan, gul yuzli farishtam. Sen bugun o`sha so`zni ayt, birgina so`z ROZIMAN degin!.. ``

Qo`limdagi alvon rangli qutichani, avaylab tomosha qilaman. Birdan u hiyobon boshidagi yo`lakda ko`rindi.

``Yuragimning malikasi, mening erka gulim, Madinam!``

Egnida havorang, etagi uzun ko`ylak. Sochlari silliq taralib, orqaga tashlab olgan. Bahor havosi tasir etganmi, lablarida bahoriy chiroy yashnagan, ranglari yanada oydin, o`zi yanda yosh, chiroyli bo`lib ketgan.

- Assalom alaykum!
- Va`alaykum assalom... Bahorni o`zi bilan olib kelgan, bahoroydek latofatli, go`zalsan Madinam!
- Rahmat...
- Kel azizam shu kursida o`tiraylik...
- Ho`p...

Kursiga o`tirdik.

- O`tgan ku-u-u...
- Jimmm! - nimadur demoqchi edi, labiga barmog`imni qo`yib to`xtatdim, - Chin oshiqlar, so`zsiz bir-birlarini ishora, birgina ko`z qarashi bilan ham tushuna olishar ekan! Bizham biroz jim o`tiraylik...

Kulib, boshini sarak-sarak qildi. Nigohlarimga dosh bo`rolmay, ko`zlarini u yoq, bu yoqqa olib qochishi, jimgina kulib turishi. Bunday onda, u benihoya latofatli bo`lib ketadi. Menga asli shular kerak, men aynan shu qiyofasini qalbimga muhirlab olmoqchi edim.

- Madinam, senga necha bor sevaman deb aytganman!
- Bilmadim, sanamagan ekanman...
- Aslida hech qancha, shu yillar davomida nari borsa 10, 15 marta-a?

Hayron bo`lib, qarab yelka qisdi.

- Balkim...
- Bu so`zlarni senga