Qastimni oldim
Добавил: | RAMEO (05.07.2014 / 01:05) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 10977 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
-Zarnigor Qizim, borlig'im mening,
ahvoling yaxshimi?
- Men... buyerda nima qilib yuribsiz oyijon?
- Seni ko'rgani keldim. Yuzinga
nima qildi?
- Meni o'ylamang, bu yerdan
tezroq keting. Endi sizni...
Zarnigor qizingiz yo'q, kechiring meni.
- Bu nima deganing qizim? Seni
tashlab qayerga ham borardim.
- Siz ham mahalladoshlarimiz
singari to'y qilib, kuyov
ko'rishga, nevarali bo'lishga haqli edingiz. Lekin men...
o'zimni hayotim bilan
birgalikda, sizni orzu-
havaslaringizni ham sarobga
aylantirdim...
- Unaqa dema Zarnigor, buyerdan tez orada ozod
bo'lasan, bag'rimizga qaytasan.
Bu ko'rgulik ham bor ekan-da...
Qo'llaring qavarib ketibdi. Sen
azoblansang, meni yuragim
azoblanadi... - Meni deb azob chekishingizni
istamayman. Birdan-bir yo'li,
meni unuting. Men... men
qotilman oyi, ha qotil! Buning
uchun jazoimni olishim kerak.
- Men seni qotil ekaninga ishonmayman. Bularning
hammasi tuhmat. Nega bo'lib
o'tgan voqealarni yashiryapsan
unda?
- ...
- Nega indamaysan qizim? Menga ayt hech bo'lmasa,
onangman axir!
- Eslashni xohlamayman oyi,
men uchun umr daftari zavol
topib bo'ldi...
- Astag'firulloh degin! Biz bilmaganimiz nima, menga
aytgin, buncha umidsiz
bo'lmasang! Hayotda shunaqa
qiyinchiliklar ham bo'ladi-da!
Buning uchun yashashdan
to'xtash emas, kurashish kerak! Axir sen yolg'iz emassan, ota-
onang, ikkita singling bor.
O'zingni o'ylamasang ham
ularni o'yla, sensizlik ularga
oson kechadi deb
hisoblaysanmi? - ... mayli, aytganim bo'lsin. Faqat
meni istaklarimni amalga
oshirishga va'da bering.
- Xo'p.
- Meni hechqachon o'ylab
siqilmang, meni umuman unutib, singillarimni ham bunga
ko'niktiring. Ular hali yosh, katta
bo'lishganda "opasi odam
o'ldirib qamalgan" degan
tamg'a, baxtlarini yarim qilishini
xohlamayman. Shunga va'da bera olasizmi?
- Nimani so'rasang ham faqat
"meni unuting" dema jon qizim.
Qaysi ona o'z farzandini unuta
olardi? Haqiqatda qotil bo'lsang
ham sendan yuz o'girmayman. - Eh oyi...
- Gapir endi, nima bo'lgandi
o'zi?
- Bari xuddi yomon tushdek bir
zumda sodir bo'ldi. Bir o'n
kunlar oldin sinfdoshlar o'tirish tashkil qilgandik, sizdan ruhsat
so'ragandim, esingizdadir...
O'sha kechada sinfdoshim uyiga
Nodir kelib tashqari
chiqishimga undadi. "Hozir
uchrasholmaymiz" desam ham qo'ymadi. "Meni desang chiq,
bo'lmasa meni sevmas ekansan
deb o'ylayman va oramiz ochiq
bo'ladi" dedi. Noiloj
sinfdoshlarim tashkil etgan
tadbirni tashlab ko'chaga chiqdim. Meni hechkim yo'q
uyiga olib bordi, "kechki ovqatni
birga tanovvul qilishni istagan
edim" deb dasturxon tayorlabdi.
- Nodir aka, boshqa safar
ovqatlanardik. Nega aynan bugun buni xohlab qoldingiz?
Axir sinfdoshlarim nima deb
o'ylaydi?! Keyin, vaqtliroq uyga
ketishim kerak.
- E qo'ysangchi, borasan-da
uyga. To'g'risi, sinfdoshlaring orasida yigitlar ham bor,
shulardan rashk qildim seni.
Bundan xursand bo'lishing
kerak. Sen uchun qadah so'zim
bor, qani ol, - ming lanat shu
qadah so'zlariga. Davomi bor
ahvoling yaxshimi?
- Men... buyerda nima qilib yuribsiz oyijon?
- Seni ko'rgani keldim. Yuzinga
nima qildi?
- Meni o'ylamang, bu yerdan
tezroq keting. Endi sizni...
Zarnigor qizingiz yo'q, kechiring meni.
- Bu nima deganing qizim? Seni
tashlab qayerga ham borardim.
- Siz ham mahalladoshlarimiz
singari to'y qilib, kuyov
ko'rishga, nevarali bo'lishga haqli edingiz. Lekin men...
o'zimni hayotim bilan
birgalikda, sizni orzu-
havaslaringizni ham sarobga
aylantirdim...
- Unaqa dema Zarnigor, buyerdan tez orada ozod
bo'lasan, bag'rimizga qaytasan.
Bu ko'rgulik ham bor ekan-da...
Qo'llaring qavarib ketibdi. Sen
azoblansang, meni yuragim
azoblanadi... - Meni deb azob chekishingizni
istamayman. Birdan-bir yo'li,
meni unuting. Men... men
qotilman oyi, ha qotil! Buning
uchun jazoimni olishim kerak.
- Men seni qotil ekaninga ishonmayman. Bularning
hammasi tuhmat. Nega bo'lib
o'tgan voqealarni yashiryapsan
unda?
- ...
- Nega indamaysan qizim? Menga ayt hech bo'lmasa,
onangman axir!
- Eslashni xohlamayman oyi,
men uchun umr daftari zavol
topib bo'ldi...
- Astag'firulloh degin! Biz bilmaganimiz nima, menga
aytgin, buncha umidsiz
bo'lmasang! Hayotda shunaqa
qiyinchiliklar ham bo'ladi-da!
Buning uchun yashashdan
to'xtash emas, kurashish kerak! Axir sen yolg'iz emassan, ota-
onang, ikkita singling bor.
O'zingni o'ylamasang ham
ularni o'yla, sensizlik ularga
oson kechadi deb
hisoblaysanmi? - ... mayli, aytganim bo'lsin. Faqat
meni istaklarimni amalga
oshirishga va'da bering.
- Xo'p.
- Meni hechqachon o'ylab
siqilmang, meni umuman unutib, singillarimni ham bunga
ko'niktiring. Ular hali yosh, katta
bo'lishganda "opasi odam
o'ldirib qamalgan" degan
tamg'a, baxtlarini yarim qilishini
xohlamayman. Shunga va'da bera olasizmi?
- Nimani so'rasang ham faqat
"meni unuting" dema jon qizim.
Qaysi ona o'z farzandini unuta
olardi? Haqiqatda qotil bo'lsang
ham sendan yuz o'girmayman. - Eh oyi...
- Gapir endi, nima bo'lgandi
o'zi?
- Bari xuddi yomon tushdek bir
zumda sodir bo'ldi. Bir o'n
kunlar oldin sinfdoshlar o'tirish tashkil qilgandik, sizdan ruhsat
so'ragandim, esingizdadir...
O'sha kechada sinfdoshim uyiga
Nodir kelib tashqari
chiqishimga undadi. "Hozir
uchrasholmaymiz" desam ham qo'ymadi. "Meni desang chiq,
bo'lmasa meni sevmas ekansan
deb o'ylayman va oramiz ochiq
bo'ladi" dedi. Noiloj
sinfdoshlarim tashkil etgan
tadbirni tashlab ko'chaga chiqdim. Meni hechkim yo'q
uyiga olib bordi, "kechki ovqatni
birga tanovvul qilishni istagan
edim" deb dasturxon tayorlabdi.
- Nodir aka, boshqa safar
ovqatlanardik. Nega aynan bugun buni xohlab qoldingiz?
Axir sinfdoshlarim nima deb
o'ylaydi?! Keyin, vaqtliroq uyga
ketishim kerak.
- E qo'ysangchi, borasan-da
uyga. To'g'risi, sinfdoshlaring orasida yigitlar ham bor,
shulardan rashk qildim seni.
Bundan xursand bo'lishing
kerak. Sen uchun qadah so'zim
bor, qani ol, - ming lanat shu
qadah so'zlariga. Davomi bor